ฮ่องกงถือเป็นสวรรค์ของนักท่องเที่ยวบ้านเราที่นิยมช็อปปิ้ง และชอบกินของอร่อยๆ เพราะบินแค่ 3 ชั่วโมงก็ถึง และไม่ต้องทำวีซ่ามาแต่ไหนแต่ไร ที่สำคัญคือแพ็กเกจเที่ยวฮ่องกงบางทีราคาถูกกว่าตั๋วเครื่องบินไปภูเก็ตหรือเกาสมุยบ้านเราเสียอีกนะ!!

      พอวันนี้ฮ่องกงถูกยึดพื้นที่โดยม็อบเยาวชนคนรุ่นใหม่ จนเป็นเหตุให้การจราจรทางอากาศต้องปิดตัว และหยุดชะงักนั้น ก็ให้รู้สึกเสียดายและสะท้อนใจว่า ฮ่องกงกลายเป็น "ห้องกรง" ไปเสียแล้ว คนไทยไปติดแง่ก อยากจะออกก็ต้องดิ้นรนกันน่าดู ในขณะที่คนฮ่องกงที่ไม่เห็นด้วยกับการชุมนุมประท้วง ก็ต้องติดอยู่กับสภาพบ้านเมืองที่ทำมาหาค้าขาย หรือใช้ชีวิตปกติไม่ได้

      หรือนี่เป็นอีกตัวอย่างของ "ช่องว่าง" ระหว่างความคิดของคนที่อยู่ในช่วงวัยที่แตกต่าง เพราะจะเห็นได้ว่าผู้ชุมนุมส่วนใหญ่จะเป็นวัยรุ่นวัยคะนอง และวัยที่เพิ่งจบออกมาทำงานทั้งสิ้น ในขณะที่คนสูงวัยจะออกมาเตือนและสะกิดด้วยความเป็นห่วงอยู่เป็นระยะๆ ด้วยเกรงว่า น้ำผึ้งหยดเดียวนี้จะกลายเป็นเครื่องมือหรือเปิดช่องทางให้ "คนต่างชาติ" เข้ามารุกรานแทรกแซงฮ่องกง

      เฉินหลง ซูเปอร์สตาร์ที่รู้จักกันทั่วโลกในชื่อของ แจ็กกี้ ชาน ที่ออกมาประกาศว่า ฮ่องกงคือบ้านเกิดของผม จีนคือประเทศของผม ผมรักบ้านเกิดและประเทศของผม ...ก็เป็นเสียงสะท้อนของคนวัยอาวุโสที่ต้องการบอกกับเด็กที่กำลังประท้วงอยู่ว่า หากรักบ้านเกิดและประเทศแล้วควรจะหยุดการใช้ความรุนแรง

      เช่นเดียวกับ ลีกาซิง ผู้ชายที่รวยที่สุดในฮ่องกง ก็ซื้อเนื้อที่โฆษณา 2 หน้าเต็มใน นสพ.หลายๆ ฉบับ แล้วส่งสัญญาณบางอย่างเกี่ยวกับสถานการณ์ในฮ่องกงปัจจุบัน โดยหน้าแรกมีตัวอักษรจีนคำว่า “ความรุนแรง” อยู่ในป้ายห้าม คือเขาเรียกร้องให้หยุดใช้ความรุนแรง ด้านบนมีข้อความว่า “เจตนารมณ์ที่ดี บางทีก็นำไปสู่ผลลัพธ์ที่แย่ได้”

      ด้านล่างมีข้อความว่า “หยุดความโกรธและความรุนแรงในนามของความรัก”

      แต่ในอีกหน้าหนึ่งนี่สิลึกซึ้งกว่า กลางหน้ากระดาษมีข้อความแค่สองบรรทัด แต่กินความอันมากมาย

      “แตงที่หวงไถ ไม่อาจทนให้เก็บเกี่ยวแล้ว” 黄台之瓜 何堪再摘

      ประโยคนี้เองที่ทำเอานักข่าวหลายสำนักต้องตีความกันว่า ลีกาชิงต้องการสื่ออะไร? (นี่เป็นการแปลของคุณสมชาย แซ่จิว)

      ประโยคนี้ ผู้เฒ่าลียกมาจากบทกวีของหลี่เสียน ในราชวงศ์ถัง เขาเป็นโอรสองค์ที่ 2 ที่เกิดจากพระนางบูเช็กเทียน หลี่เสียนได้ขึ้นเป็นองค์ชายรัชทายาท หลังจากรัชทายาทสององค์แรกถูกบูเช็กเทียนเขี่ยตกกระป๋องไปแล้ว แต่ไม่นาน หลี่เสียนแม้เป็นสายเลือดแท้ๆ ของบูเช็กเทียน ที่สุดก็ตกสวรรค์เหมือนกัน เขาถูกพระนางถอดออกรัชทายาท สั่งให้เนรเทศ

      หลี่เสียนเขียนกลอนเกี่ยวกับแตงที่หวงไถ ประมาณว่าทั้งเถาถูกเด็ดไปสองผลแล้ว ขืนเด็ดผลต่อไปคงเหี่ยวแห้งเป็นแตงเถาตายไปเสียสิ้น

      จะด้วยกวีบทนี้หรือเปล่าก็เหลือเดา พระนางสั่งคนไปบีบให้หลี่เสียนกินยาพิษฆ่าตัวตาย!

      ผู้เฒ่าลีกาชิงอาจกำลังจะบอกทั้งสองฝ่ายว่า “ไม่อาจให้เป็นเช่นนี้ได้อีกต่อไปแล้ว ยุติความรุนแรงและหันมาพูดจากันเถิด มิเช่นนั้นจะเหมือนแตงที่หวงไถที่สุดท้ายอาจตายเสี้ยน”.

                                                                                "ป้าเอง"