31 ก.ค. 2562 นายอดิทัต วะสีนนท์ รองผู้อำนวยการสำนักงานเศรษฐกิจอุตสาหกรรม (สศอ.) เปิดเผยว่า ดัชนีผลผลิตอุตสาหกรรม (เอ็มพีไอ) เดือนมิ.ย. 2562 ติดลบ 5.54% เมื่อเทียบจากช่วงเดียวกันของปีก่อน ถือเป็นการขยายตัวติดลบต่ำสุดในรอบ 29 เดือน สาเหตุหลักมาจากผลกระทบเศรษฐกิจและการค้าโลกที่ชะลอต่อเนื่อง จนการส่งออกของไทยเดือนมิถุนายนไม่รวมทองติดลบมากที่สุดในรอบ 35 เดือน การผลิตรถยนต์ที่เป็นอุตสาหกรรมสำคัญของไทยลดลง และความเชื่อมั่นผู้บริโภคเดือนมิถุนายนที่ลดลง 

อย่างไรก็ตาม สศอ.ยังคงเป้าหมายอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจ(จีดีพี)ภาคอุตสาหกรรม ไว้ที่ 1.5-2.5% และคาดการณ์ดัชนีผลผลิตอุตสาหกรรม(เอ็มพีไอ) ไว้ที่ 1.5-2.5% โดยจะทบทวนอีกครั้งในการแถลงเอ็มพีไอเดือนสิงหาคมนี้ เพราะต้องรอตัวเลขเศรษฐกิจอย่างเป็นทางการจากสำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ(สศช.)ก่อน


นายอดิทัตกล่าวว่า เมื่อพิจารณาการผลิตรายอุตสาหกรรม พบว่า อุตสาหกรรมหลักที่ผลิตลดลง ได้แก่ รถยนต์และเครื่องยนต์ ผลิตภัณฑ์ยาง น้ำมันปิโตรเลียม ฮาร์ด ดิส ไดรฟ์ และเครื่องประดับแท้ เพราะความต้องการบริโภคภายในประเทศและคำสั่งซื้อจากตลาดต่างประเทศชะลอตัวลง ยกเว้นน้ำมันปิโตรเลียมที่มีการซ่อมบำรุงโรงกลั่นตามวาระการตรวจซ่อมบำรุงครั้งใหญ่ ในขณะที่อุตสาหกรรมสำคัญที่ส่งผลบวก ได้แก่ น้ำมันปาล์ม เครื่องปรับอากาศและชิ้นส่วน เภสัชภัณฑ์ เคมีภัณฑ์ที่ใช้รักษาโรค เครื่องดื่มไม่มีแอลกอฮอล์และน้ำดื่ม และเบียร์



สำหรับเอ็มพีไอเดือนก.ค. มีโอกาสติดลบเช่นกันแต่อาจไม่รุนแรงเท่าเดือนมิถุนายน เพราะฐานดัชนีในช่วงเดียวกันของปีที่ผ่านมาไม่สูงมาก ประกอบกับได้สอบถามสถานการณ์การผลิตจากผู้ประกอบการภาคอุตสาหกรรมพบว่ามีความเชื่อมั่นมากขึ้น คาดว่าปัจจัยสำคัญมาจากการได้รัฐบาลใหม่ที่เตรียมออกมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจตามที่ได้หาเสียงไว้จากพรรคร่วมรัฐบาล


อย่างไรก็ตามมีปัจจัยลบที่ต้องจับอย่างใกล้ชิด นั่นคือ การชะลอตัวของเศรษฐกิจและการค้าโลกทั้งกรณีของสหรัฐอเมริกากับจีน และประเทศอื่นๆที่มีมาตรการต่อกัน โดยประเมินว่าจะมีการย้ายฐานลงทุนมาไทย โดยเฉพาะจีน ล่าสุดมีกระแสข่าวนักลงทุนจีนเข้าซื้อกิจการโรงงานแปรรูปยางพาราก็คาดว่าจะส่งผลบวกต่อยางพาราไทย มูลค่าการนำเข้าสินค้าวัตถุดิบหลักหักทองเดือนมิถุนายนที่ผ่านมาที่ติดลบเป็นเดือนที่ 5 ติดต่อกันอาจส่งผลต่อการผลิตของอุตสาหกรรมต่างๆตามมา นอกจากนี้ยังต้องจับตาผลกระทบจากภัยแล้งที่อาจส่งผลต่อผลผลิตทางการเกษตร ต่อเนื่องไปยังอุตสาหกรรมที่ต้องใช้วัตถุดิบทางการเกษตร