อาจด้วยเหตุเพราะช่วงหลังๆ นี้...โลกมันมีอยู่ 2 โลก 2 ใบด้วยกัน ไม่ใช่แค่โลกโลกเดียวเหมือนแต่ก่อน คือมีทั้ง โลกที่เป็นจริง และยังมี โลกเสมือนจริง วางซ้อน วางทับ เอาไว้อีกชั้น ดังนั้น...การหยั่ง  การแยกแยะ หรือการประเมินสถานการณ์ทางการเมืองในแต่ละช่วง แต่ละระยะ มันเลยออกจะเป็นอะไรที่สับสน ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน อยู่พอประมาณ...

                                                             ----------------------------------------------------

                คือในขณะที่ โลกที่เป็นจริง หรือ โลกแห่งความจริง อาจออกไปทางเรียบๆ เรื่อยๆ สงบ นิ่ง ไม่ถึงกับมีอะไรน่าวิตก น่ากังวล มากมายซักเท่าไหร่ แต่ในห้วงระยะเวลาเดียวกันนี่แหละ สำหรับ โลกเสมือนจริง หรือ โลกโซเชียล มีเดีย กลับเป็นอะไรที่น่าสยดสยอง พองขน ชนิดหวิดจะฆ่ากันตาย คิดจะดักตบ ดักตี ไล่ล่า ไล่บี้ ไล่ด่ากันในระดับแทบไม่ยอมให้ผุด-ให้เกิดกันอีกต่อไป หรือในขณะที่ โลกแห่งความจริง ออกไปทางจืดๆ ชืดๆ แทบไม่มีข่าวคราวความเคลื่อนไหวใดๆ แบบเป็นชิ้น เป็นอัน แต่สำหรับ โลกเสมือนจริง แล้ว กลับเต็มไปด้วยข่าวลือ ข่าวปล่อย เฟกนิวส์ ฟักนิวส์ ฯลฯ ระดับจับไม่ได้-ไล่ไม่ทัน กันโดยตลอด...

                                                            ------------------------------------------------------

                และด้วยเหตุที่โลกมันดันมามี สองโลก เช่นนี้...การประเมินสถานการณ์ทางการเมืองในแต่ละช่วง  แต่ละระยะ มันจึงคงต้องอาศัยความละเอียด รอบคอบ ความประณีต และลึกซึ้ง มากขึ้นไปกว่าปกติ อย่างน้อยก็ประมาณ 2 ช่วงตัว 3 ช่วงตัว ไม่ต่ำไปกว่านั้น แต่ก็อย่างว่า...เพียงแค่ช่วงที่โลกมันยังคงมีอยู่แค่ใบเดียว โลกเดียว บรรดา นักประเมินสถานการณ์ ในภาครัฐ ไม่ว่าประเภทหน่วยข่าวกรง  ข่าวกรอง บรรดากุนซือ ที่ปรึกษา ในแต่ละประเภท แต่ละระดับ ไปจนถึงตัวผู้ควบคุม อำนาจรัฐ เอาไว้ในมือเองด้วยซ้ำ มักเป็นอะไรที่ออกไปทางเอาหยาบ เอาง่าย เข้าว่า อุบัติเหตุทางการเมือง หรือฉากสถานการณ์ทางการเมืองที่ไม่เคยคาดคิดมาก่อน มันเลยมักปรากฏให้เห็นแบบคราวแล้ว คราวเล่า ซ้ำแล้ว ซ้ำเล่า...

                                                             ------------------------------------------------------

                เหตุที่ต้องหยิบเอาเรื่องราวทำนองนี้ มาพูดจาเอาไว้ ณ ที่นี้...ก็คงไม่มีอะไรมากมายหรอกทั่น แต่อาจเป็นเพราะช่วงหลังๆ นี้ ดูๆ รัฐบาลท่านค่อนข้างจะออกอาการปลอดโปร่ง โล่งสบาย อยู่ตามสมควร แม้จะอยู่มา 4 ปี 5 ปี จนตัวเองอาจเบื่อๆ ขึ้นมามั่งแล้ว แต่เมื่อจำเป็นต้องอยู่ต่อไปอีกซักกี่ปี กี่เดือน ก็แล้วแต่ ก็ดูจะไม่ถึงกับมีอุปสรรค ขัดขวาง อะไรมากมายเกินไปนัก บรรดาฝ่ายตรงข้าม ฝ่ายค้าน ฝ่ายต่อต้าน ก็ดูจะหมดฤทธิ์ หมดเดช กันไปทีละราย-สองราย จะด้วยเหตุเพราะเบื่อๆ กันไปเอง เหนื่อยๆ กันไปเอง หรือเพราะความรำคาญที่ต้องถูกเชิญไปกินกาแฟ ไปปรับทัศนคติ กันในช่วงแรกๆ ตลอดไป จนถูกตำรวจ ทหาร เกิดความคิดถึงจนต้องขอไปเยี่ยมเยียนกันถึงหัวกระไดบ้าน ในช่วงหลังๆ หรือจะเลยไปถึงการถูกไล่ทุบ ไล่ตี ด้วยหรือไม่นั้น ก็คงต้องรอการพิสูจน์ รอหลักฐาน พยานกันอีกที แต่โดยรวมๆ แล้ว...ทุกสิ่งทุกอย่างน่าจะปลอดโปร่ง โล่งสบาย กันตามสมควร...

                                                             ---------------------------------------------------------

                ภายใต้บรรยากาศทำนองนี้นี่เอง...ที่ทำให้การประเมินสถานการณ์ในโลกแห่งความเป็นจริง ที่มันออกจะหยาบๆ ง่ายๆ อยู่แล้ว ก็อาจยิ่งหยาบ ยิ่งง่าย ขึ้นไปใหญ่ จนอาจนำไปสู่ภาวะประเภท ผู้ที่ขับรถเร็วกว่าท่านนั้นมีอยู่เยอะแยะมากมาย แต่ส่วนใหญ่ล้วนได้ตายไปแล้ว อะไรทำนองนั้น หรือนำมาซึ่ง ความประมาท อันเป็นหนทางที่นำไปสู่ ความตาย เอาง่ายๆ โดยเฉพาะถ้าหากนำเอาอะไรต่อมิอะไรใน โลกเสมือนจริง มาชั่งน้ำหนัก เทียบเคียง หรือนำมาใช้เป็นองค์ประกอบ ในการใคร่ครวญ พิจารณาด้วยแล้ว หลายต่อหลายอย่าง...มันชักเป็นอะไรที่น่าหวาดเสียว น่าสยดสยอง น่าขนลุก-ขนพองยิ่งขึ้นเรื่อยๆ...

                                                             ----------------------------------------------------------

                แม้ว่ายังอาจน่าเบาใจอยู่บ้าง...ว่า สิ่งศักดิ์สิทธิ์ อาจพอช่วยคุ้มครอง ปกป้อง ไม่ให้เกิดเหตุใดๆ ที่เลวร้ายยิ่งไปกว่านี้ หรือเท่าที่เคยผ่านมา แต่ก็อย่างว่านั่นแหละ....กระทั่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์ระดับ หลวงพ่อคูณ ปริสุทฺโธ ขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ท่านก็เคยเตือนๆ ด้วยตัวของท่านเอง สำหรับบรรดา ผู้ขับรถด้วยความประมาท ทั้งหลายเอาไว้ทำนองว่า แม้จะมีเหรียญ มีตะกรุด หรือมีอะไรก็แล้วแต่อันเป็นสัญลักษณ์แห่งการปกป้อง คุ้มครอง ของท่านอยู่ภายในตัว แต่ถ้าหากมึงดันเหยียบเกิน 120 กูก็คงต้องโดดหนีไปตั้งแต่ยังไม่ทันถึง 100 ไม่อยู่รอให้มึงชนกับใครอยู่แล้วแน่ๆ อะไรประมาณนั้น...

                                                            --------------------------------------------------------------

                อย่างที่ว่าเอาไว้แบบซ้ำแล้ว ซ้ำอีก ย้ำแล้ว ย้ำอีก นั่นแหละว่า...ภายใต้ช่วง ระยะแห่งการเปลี่ยนผ่าน ทั้งในระดับสังคมไทยและในระดับโลก ที่มันไหลมาบรรจบพบกันแบบพอดิบ พอดี การเดินไปตาม  ครรลอง-คลองธรรม และยึดเอา ธรรมะ ยึดเอาความถูกต้อง ความยุติธรรม เอาไว้ในทุกๆ เรื่อง ทุกๆ กรณีนั้น ถือเป็นความสำคัญอย่างยิ่ง อย่างชนิดมิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้เลย ธรรมะ ถึงจะพอ คุ้มครองผู้ประพฤติธรรม ได้อย่างถนัดถนี่ หรืออย่างที่มี ความชอบธรรม รองรับเอาไว้ด้วย แต่ถ้าหากเมื่อไหร่ก็ตามที่ดันประมาท เลินเล่อ คุณธรรม ศีลธรรม ตกหล่นไปโดยไม่ได้คิดหน้า คิดหลัง เอาไว้ให้ถ้วนถี่ ไม่ว่า ฝ่ายตรงข้าม คิดจะวางมือ ล้างมือ หรือไม่ เพียงใดก็แล้วแต่ ทุกสิ่งทุกอย่าง...ก็คงยัง อันตราย อยู่ดี ด้วยความจริงใจ และบริสุทธิ์ใจ เลยคงต้องขอเรียนด้วยปรารถนาดีเอาไว้ ณ ที่นี้ เอวัง...ก็มีด้วยประการฉะนี้...แล...

                                                           -----------------------------------------------------------------

                ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Japanese proverb (อีกครั้ง...และอีกครั้ง)...“Man may bend to  virtue, but virtue cannot bend to man. - คนต้องหันเข้าหาคุณธรรม เพราะคุณธรรมไม่อาจหันเข้าหาคน...”

                                                           -----------------------------------------------------------------