โกรธคือโง่-โมโหคือบ้า!!!


เพิ่มเพื่อน    

 

                                                            (1)

                หนังสือพ็อกเกตบุ๊กเล่มเล็กๆ ชื่อว่า ภาษิตสากล รวบรวมโดยผู้ที่ใช้ชื่อว่า ธนากร ตีพิมพ์ เผยแพร่ ออกมาตั้งแต่เมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว คือช่วง พ.ศ.2539 โน่นเลย โดยมี สำนักพิมพ์พลอย เป็นผู้จัดพิมพ์ แต่จนบัดนี้...ก็ยังเป็นหนังสือที่ต้องหยิบมาพลิกไป-พลิกมา โดยเฉพาะในช่วงที่ต้องไปควานหา วาทะ เอามาปิดท้ายข้อเขียนของตัวเอง ในแต่ละวัน แต่ละสัปดาห์...

                                                        (2)

                ด้วยเหตุเพราะเขาได้รวบรวมเอา ภาษิต หรือข้อเขียน คำพูด ที่น่าสะกิดใจ หรือน่าจะนำมาใช้เป็นอุทาหรณ์ สอนใจ เอาไว้ชนิดเยอะแยะมากมาย แถมยังแบ่งเป็นหมวดๆ หมู่ๆ ไล่ตั้งแต่ตัวอักษร ก. เรียงไปตามลำดับ แต่จะไปถึงอักษรตัวอื่นๆ แบบไหน อย่างไร ก็มิอาจทราบได้ เพราะเล่มเท่าที่มีอยู่ในมือ มีแค่เฉพาะอักษรตัว ก.ล้วนๆ คือไล่มาตั้งแต่ ก.กาลเวลา ก.กตัญญู ก.กฎหมาย ก.การงาน ก.กล้าหาญ ฯลฯ ไปจนถึง ก.เกลียด และ ก.โกรธ ซึ่งเป็นอะไรที่น่าคิด น่าสนใจ ไปด้วยกันทั้งนั้น...

                                                     (3)

                ในบทที่ว่าด้วย ก.เกลียด หรือว่าด้วย ความเกลียดชัง นั้น มีอยู่หลายคำพูด หลายวาทะ ที่น่าจะนำมา แอนนิมอล ฟาร์ม หรือนำมาแนะนำให้ใครต่อใครไปหาอ่าน อย่างที่ชักจะเป็น แฟชั่น กันอยู่ในทุกวันนี้ เช่น ภาษิตอังกฤษ ที่บอกเอาไว้ว่า Hate inhabits little souls หรือ วิญญาณที่อ่อนแอ คือที่อยู่ของความเกลียดชัง เป็นต้น หรือ ภาษิตอเมริกัน ที่ว่าเอาไว้ว่า Love is heaven; hate is hell. หรือ ความรักคือสวรรค์ ความเกลียดชังคือนรก ไปจนถึง ภาษิตเยอรมัน ที่ได้เตือนๆ บรรดาผู้ที่เอาแต่เกลียดใครต่อใครที่ไม่เห็นด้วยกับตัวเอง เอาไว้ประมาณว่า...He that pelts every barking dog, must pick up a great many stones. หรือ ผู้ที่จงใจจะขว้างสุนัขทุกตัวที่เห่า จำต้องเก็บ (หรือแบก) ก้อนหินเอาไว้เป็นจำนวนมากมาย แถมด้วย ภาษิตนิรนาม ที่ไม่รู้ว่าใคร หรือชาติไหน เป็นผู้ประดิษฐ์ คิดค้น ขึ้นมา แต่ก็ว่าเอาไว้ได้ เข้าท่า มิใช่น้อย คือว่าเอาไว้ว่า To hate violently is to sink below those we hate. หรือ การเกลียดชังอย่างรุนแรงนั้น คือการลดตัวลงต่ำกว่าบุคคลที่เราเกลียด...

                                                 (4)

                ส่วนในบทว่าด้วย ก.โกรธ หรือว่าด้วย ความโกรธ นั้น ก็ถูกรวบรวมเอาไว้เยอะแยะมากมาย เช่น To be angry with a weak man is proof that you are not very strong yourself. หรือ การที่จะโกรธบุคคลที่อ่อนแอ คือบทพิสูจน์ว่าท่านเองหาใช่บุคคลที่เข้มแข็งไม่ หรือ To be angry is to punish myself for another’s fault. หรือ การโกรธคือการลงโทษตัวเราเอง ในความผิดที่ผู้อื่นกระทำขึ้นมา ไปจนถึง Anger, like fire, given no vent soon smothers. หรือ ความโกรธเปรียบได้ดังไฟ เพราะหากไม่มีช่องให้ลมกระพือแล้ว ไม่ช้าย่อมมอดไหม้ไปเอง ฯลฯ เหล่านี้เป็นต้น...

                                                       (5)

                คือสรุปแล้ว...ถือว่ามีอะไรต่อมิอะไรที่น่าจะนำมา แอนนิมอล ฟาร์ม ได้ตามสมควร โดยเฉพาะในช่วงระยะหลังๆ ที่บรรดาผู้คนในบ้านเมือง ในสังคมไทยของเราเอง ออกจะเป็นอะไรที่เกลียดง่าย โกรธง่าย เอามากๆ เรียกว่า...แค่ผิดกลิ่น ผิดสี หรือผิดฝ่ายเท่านั้น ก็ต้องถูกดาหน้าออกมาถล่ม ชนิดยับเยิน ยู่ยี่ ย้วยไป-ย้วยมา กันไปเป็นฝ่ายๆ กระทั่งแม้แต่ ฝ่ายเด็ก กับ ฝ่ายผู้ใหญ่ ก็เถอะ ด้วยเหตุเพราะบรรดา กะปอม ทั้งหลาย มันออกจะก้าวร้าว หยาบคาย น่าเกลียด น่าทุเรศ พอๆ กับ “เด็กเปรต” อะไรประมาณนั้น บรรดา ไดโนเสาร์ ทั้งหลาย เลยอดไม่ได้ที่จะต้องรุมกระทืบ หรือต้องไล่ตบปากกันไปเป็นตัวๆ...

                                                      (6)

                และถ้าหากใคร ดันเผลอ ไปกระตุก ไปปลอบประโลม ให้ เย็นๆ เข้าไว้ ย่อมมีสิทธิ์เจอกับ ลูกหลง เจอมือ เจอตีน จากทั้งสองฝ่าย ชนิดหัวปูด หัวโน เอาง่ายๆ หนักไปกว่านั้นอาจถึงขั้น จมธรณี เอาเลยก็มี ซึ่งบรรยากาศทำนองนี้...มันจะเป็นเพราะ เรามาถึงจุดนี้ได้อย่างไร? ก็มิอาจทราบได้ เป็นเพราะความก้าวหน้า ก้าวไกล ของอุปกรณ์เครื่องไม้ เครื่องมือ ของ เทคโนโลยี ประเภทอินเตอร์หน่ง อินเตอร์เน็ต เฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์ อินสตากง อินสตาแกรม ฯลฯ หรือเป็นความถอยหลัง ความเสื่อมโทรม ของหัวจิต-หัวใจ ของจิตสำนึกและความรู้สึก ก็คงต้องไปหาทางทบทวน ใคร่ครวญ กันเอาเองก็แล้วกัน แต่สำหรับใครก็ตามที่ไม่อยากโกรธ อยากเกลียด ไม่อยากโง่ อยากบ้า อย่างที่ พระพยอม กัลยาโณ ท่านได้สรุปเอาสั้นๆ ว่า โกรธคือโง่-โมโหคือบ้า อะไรทำนองนั้น ก็ลอง แอนนิมอล ฟาร์ม หรือลองไปหาหนังสือประเภท ภาษิตสอนใจ มานั่งอ่าน นอนอ่าน วันละ 3 เวลาหลังอาหาร อาจพอช่วยให้บ้านนี้ เมืองนี้ มันไม่ถึงกับร้อนๆ มากมายเกินไปนัก...

                                -------------------------------------------------------------

 


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"