บทรำพึงของคนแก่ในโลกเสมือนจริง


เพิ่มเพื่อน    

 ดูเหมือนว่าช่วงหลังๆ นี้...และอาจสืบเนื่องต่อไปภายในอนาคตเบื้องหน้า บทบาทของสื่อโซเชียลมีเดีย ในโลกเสมือนจริง มันชักจะมาแรง แซงโค้ง ยิ่งขึ้นทุกที ชนิดเล่นเอาบรรดาคนแก่ คนชรา ที่นั่งปอกกล้วยเปลี่ยนในบ้านร้างอยู่ในโลกแห่งความจริง ออกจะลำบาก มิใช่น้อย!!! คือตามอะไรกับใครเค้าไม่ค่อยทันยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าใครคือ อีช่อ หรือไม่รู้ว่าไอ้นั่น อีนี่ ไปทำอะไรเอาไว้ที่ไหน ถึงได้ต้องแฮชถ่ง แฮชแท็ก ต้องกดไลค์ กดไม่ไลค์ กันชนิดสนั่นลั่นโลก...

                                                                 -------------------------------------------------------

                ขนาดนั่งดูรายการข่าวทีวีของคุณน้อง ปอง อัญชะลี กับ สันติสุข แทบจะเกือบครึ่ง เกือบค่อน ก็กลายเป็นข่าวที่ต้องไปหยิบเอามาจากโซเชียลมีเดีย อีกนั่นแหละ แม้กระทั่งหนังสือพิมพ์ ไทยโพสต์ ของหมู่เฮานี่เอง หนีไม่พ้นต้องเจอกับข่าวของบรรดา ศิลปินแห่งชาติ ที่โพสต์นั่น โพสต์นี่ อยู่ในเฟซบุ๊ก ทวิตเตอร์ หรือในโซเชียลมีเดีย ทั้งหลาย ชนิดไม่ว่าจะกระซิบกระซาบ จะบ่น จะระบาย อะไรต่อมิอะไร ก็ดันต้องกลายไปเป็น ข่าว จนได้ ยิ่งเมื่อไหร่ถ้าเกิดรายการลงมือ ลงตีน ซึ่งกันและกัน ยิ่งแทบจะกลายเป็น ข่าวพาดหัว เอาเลยถึงขั้นนั้น...

                                                                 --------------------------------------------------------

                และบรรดาสิ่งที่เรียกว่า ข่าว ในโลกเสมือนจริง หรือโลกโซเชียลมีเดียทั้งหลาย...มันออกจะเป็นข่าวที่แทบจะไม่มี When-What-Where-Who-Why ยิ่งโดยเฉพาะ How  ยิ่งแทบไม่เหลือติดปลายนวมเอาเลยก็ว่าได้ คือไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเมื่อไหร่ หรือมีที่มา-ที่ไป กันในแบบไหน อย่างไร อาจเป็นเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นเมื่อประมาณ 5 ปี 10 ปีที่แล้ว แต่เผอิญมา เข้าทางเท้า หรือ เข้าทางตีน บรรดานักรบไซเบอร์ หรือนักอวตาร ในช่วงใกล้ๆ แบบพอดิบ พอดี มันก็อาจถูกหยิบมาทำให้เป็น ข่าว ขึ้นมาใหม่ โดยไม่จำเป็นต้องบอกว่ามาจากไหน เมื่อไหร่ และทำไม ถึงต้องหยิบเอามาเป็น ข่าว ในช่วง ณ ขณะนี้...

                                                               ---------------------------------------------------------

                ยิ่งเมื่อมาเจอกับบรรดา ผู้บริโภค ข้อมูลและข่าวสาร...ซึ่งมีขีดความสามารถในการ อ่าน อะไรก็ตาม ได้แค่ประมาณ 8 บรรทัดก็เหนื่อยแล้ว ไม่เอาแล้ว มันเลยแทบไม่ต้องเสียเวลาตั้งคำถามถึงอะไร-ทำไม-ที่ไหน-เมื่อไหร่ ให้ต้องยุ่งยาก ลำบากความ แค่ขอให้ ข่าว นั้นๆ เข้าเท้า หรือเข้าตีนตัวเอง...ก็เป็นอันใช้ได้ บรรดา ข่าว ที่ไหลมา-ไหลไปในโลกโซเชียลมีเดีย ประมาณร้อยข่าว พันข่าว แสนข่าว หรือเป็นล้านๆ ข่าว มันเลยเป็นข่าวที่มักนำไปสู่การกระตุ้น อารมณ์ มากกว่าจะเป็นข่าวที่ก่อให้เกิดการหันไปหยิบเอาเหตุผล สติปัญญา มาใคร่ครวญ พิจารณา กันไปเป็นเรื่องๆ...

                                                              -------------------------------------------------------

                ดังนั้น...โอกาสที่บรรดา ข่าว เหล่านี้ จะถูกนำไปสู่การวิเคราะห์ สังเคราะห์ เพื่อให้เกิดการคลี่คลายสิ่งต่างๆ ที่ปรากฏขึ้นมาเป็นข่าว กันในแบบไหน อย่างไร หรือนำไปสู่สิ่งที่เรียกว่า How มันจึงแทบเป็นไปไม่ได้เอาเลย หรือทำให้นับวันผู้ที่คิดจะ แก้ปัญหา ยิ่งมีแต่จะลดน้อยถอยลงๆ ไปเรื่อยๆ ขณะที่ผู้ที่ สร้างปัญหา นับวัน...มีแต่จะยิ่งขยายตัว ขยายเครือข่าย สร้างระบบ กลไก ชนิดสามารถ อวตาร กันได้เป็นร้อยๆ พันๆ กะเกณฑ์ระดมพล ไล่บดขยี้ ไล่ถล่ม บรรดาผู้ที่คิดเห็นแตกต่างไปจากตัวกู-ของกู และพวกกู ฝ่ายกู ชนิดบอบช้ำ สะบักสะบอม หรือบาดเจ็บปางตายกันไปเป็นแถบๆ...

                                                              ---------------------------------------------------------

                เรียกว่า...ขนาด อาจารย์เจิมศักดิ์ ที่ได้ชื่อว่า ปากคม ปากหนัก ประมาณระดับ มีดอีโต้ นั่นแหละ แม้จะไม่ได้คมกริบ บางเฉียบ แบบ มีดโกน อย่างอดีตนายกฯ คุณพี่ ชวน หลีกภัย แต่ขีดความสามารถในด้านปากตลอดช่วงที่เคยออกโทรทัศน์ เป็นพิธีกร หรือไปอภิปราย ณ ที่ไหนต่อที่ไหน ถือเป็นรายหนึ่ง...ที่ไม่ค่อยมีใครคิดจะยุ่งด้วย เพราะอานุภาพในการด่า การตอบโต้ ออกจะหนักหน่วง รุนแรง มิใช่น้อย แต่เมื่อต้องเจอกับบรรดาพวกที่ อวตาร เข้ามาในเพจตัวเอง เห็นว่าชักจะเริ่ม ไปไม่เป็น ขึ้นมามั่งแล้ว อาจต้องหันไปพึ่งบริการกฎหมาย แทนที่จะออกอาวุธโต้กันแบบชนิดดอกต่อดอก ได้เหมือนเดิม...

                                                             ----------------------------------------------------------

                หรือกระทั่ง เสธ.ไพศาล ที่ออกอาการธรรมะ ธัมโม มาโดยตลอด แถมความรู้รอบโต๊ะ รอบตัว ยังจัดอยู่ในระดับ สัพพัญญู ซะอีกล่วย คือสามารถวิเคราะห์โลก วิเคราะห์จีน-รัสเซีย-อิหร่าน ไปจนถึงอเมริกา โดยอาศัย กลยุทธ์ 3 ก๊ก ที่อ่านประมาณรอบที่พัน รอบที่หมื่น หรือไม่ อย่างไร ก็มิอาจสรุปได้ แต่พอเจอกับพวก อวตาร ดาหน้าเข้ามาในเฟซบุ๊กตัวเองเข้าหนักๆ เจอบรรดา ติ่งโน้น-ติ่งนี้ กรูเข้ามาทางประตู ธรรมะชักทำท่าอาจต้องพรูออกไปทางหน้าต่างกันจนได้ ต้องอันฟรง อันเฟรนด์ อะไรต่อมิอะไรกันอย่างเป็นระบบและเป็นกิจการ...

                                                              ----------------------------------------------------------

                คือพูดง่ายๆ ว่า...โลกเสมือนจริง หรือโลกโซเชียลมีเดียนั้น โดยลักษณะตามธรรมชาติของมัน มันออกจะหนักไปทาง สุดโต่ง หรือต้อง สวิง ไปในด้านใด ด้านหนึ่ง นั่นแหละเป็นหลัก ด้วยเหตุเพราะมันมี อารมณ์ และ รสนิยม เป็นรากฐาน มันจึงกลายเป็นตัว ย่อยแยก-แตกกระจาย  ทุกสิ่งทุกอย่างไปตามลักษณะทางธรรมชาติของมัน อย่างมิอาจปฏิเสธได้ ดังนั้น...เมื่อบทบาทและอิทธิพลของมัน ดันเริ่มเข้ามาครอบงำ ควบคุม ความเป็นไปต่างๆ ในโลกแห่งความเป็นจริงมากยิ่งขึ้นเท่าไหร่ โอกาสที่จะหา พื้นที่เป็นกลาง หรือหา ทางสายกลาง ในการดำเนินชีวิตจริง ยิ่งเป็นไปได้ยากซ์ซ์ซ์ยิ่งขึ้นเท่านั้น แนวโน้มที่ อนาคตประเทศไทย อาจต้องหนักไปทาง อนาคตไหม้ จึงใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้เอาเลย???

                                                              ----------------------------------------------------------

                ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Victor Hugo... An invasion of army can be resisted, but not an idea whose time has come.- การบุกของกองทัพนั้นต้านทานได้ แต่การบุกของความคิดเมื่อเวลามาถึง ไม่มีใครต้านทานได้...

                                                               --------------------------------------------------------

 

 


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"