ฮื่ออ์อ์อ์...ปาเข้าไปเที่ยงกว่าๆ แล้ว แต่ยังไม่ไปไหน ยังติดแหง็กอยู่ที่การเถียงกันว่าจะให้ผู้ที่ได้รับเสนอชื่อเป็นนายกฯ ต้องเข้ามาแสดงวิสัยทัศน์ วิสั้น วิยาว กันด้วยหรือไม่ ทั้งๆ ที่ผู้ได้รับการเสนอชื่อไม่ได้อยู่ในที่ประชุมสภาฯด้วยกันทั้งคู่ เลยหนีไม่พ้นต้องบิดปุ่มหนี ต้องเปลี่ยนอากัปกิริยาจากการ เฝ้าหน้าจอ ลุกขึ้นมา ปั่นต้นฉบับ กันแทนที่ ด้วยเหตุเพราะเวลาจ่อตูดเข้ามาทุกที...
----------------------------------------------------
พูดง่ายๆ ว่า...ทั้งที่แบหรา แบเบอร์ แบบชนิดร้อยบาทเอาอุจจาระสุนัขกองเดียวก็ยังไม่มีใครกล้ารอง แต่เพราะโดยวิถีทางรัฐสภา หรือโดยวิถีของระบอบประชาธิปไตย มันคงต้องเป็นไปในรูปนี้นั่นแหละทั่น คือต้องเถียงกันไป-เถียงกันมา ต้องลุกขึ้นมาแสดงวาทะ โวหาร ติดปลายนวมกันคนละจึ๊ก-สองจึ๊ก ต้องหยิบเอากฎหมายมาตราโน้น มาตรานี้ วรรคโน้น วรรคนี้ วงเล็บโน้น วงเล็บนี้ ขึ้นมาอธิบาย อภิปราย กันในชนิดไปไหนมาสามวาไปจนร้อยห้าสิบศอก อันสามารถส่งผลให้เกิดความเอียน ความเลี่ยน ขึ้นมาได้ไม่ยากซ์ซ์ซ์...
---------------------------------------------------
แต่ก็ยังถือว่า โชคดี ของระบบรัฐสภาไทย หรือจะของประเทศไทยในช่วงนี้ก็แล้วแต่จะว่ากันไป ที่ยังพอได้ท่านอดีตนายกรัฐมนตรีและอดีตประธานสภาฯ คุณพี่ ชวน หลีกภัย เข้ามาช่วยทำหน้าที่ประธานรัฐสภาในระหว่างนี้ ด้วยประสบการณ์ระดับแตกลายงา ด้วยประสิทธิภาพและคุณภาพ ระดับล้นโอ่ง ล้นไห ไม่ใช่แค่ล้นแก้วเท่านั้น ทุกสิ่งทุกอย่าง...จึงไม่ถึงกับต้องรากแตก รากแตน แค่ได้พอมวนท้อง มวนลำไส้ ไปตามวิถีทางประชาธิปไตยและตามระบบรัฐสภา อันมิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้ไปตามสภาพ...
----------------------------------------------------
คือแม้จะว่ากันว่า...ระบอบที่เรียกๆ กันว่า ประชาธิปไตย นั้น คือระบอบการเมือง-การปกครองที่ดีที่สุด หรือเลวน้อยที่สุดเมื่อเทียบกับระบอบการเมือง-การปกครองอื่นๆ แต่ในระยะหลังๆ นั้น...คงต้องยอมรับว่า จะด้วยเหตุผลกลใดก็แล้วแต่ ระบอบการเมือง-การปกครองชนิดนี้ มันชักเป็นอะไรที่เสื่อมโทรม ทรุดโทรม ลงไปทุกที ไม่ใช่แต่เฉพาะในประเทศไทยแลนด์ แดนสยามของหมู่เฮาเท่านั้น แต่อาจต้องเรียกว่า...ระดับทั่วทั้งโลกเอาเลยก็ว่าได้ ประชาธิปไตยอเมริกา...แค่เจอกับผู้นำอย่าง ทรัมป์บ้า รายเดียว...ก็ตายแล้ว!!! กลายเป็น ด้วยเหตุเพราะประเทศนี้มันมีกรรม จึงได้ทรัมป์มาเป็นนายขายหน้าเอย อย่างที่อภิมหานักคิด นักวิชาการ อาจารย์ ปราโมทย์ นาครทรรพ ท่านได้ว่าเอาไว้...
---------------------------------------------------------
ประชาธิปไตยอังกฤษก็ยังหาทางออก ทางไป กันไม่เสร็จ จะเบร็กซิต-ไม่เบร็กซิต โน-ดีล ไม่โน-ดีล กันในแบบไหน แนวไหน ก็น่าจะเลอะตุ้มเป๊ะ เละตุ้มเป๊อะ ไปด้วยกันทั้งสิ้น กระทั่งประชาธิปไตยฝรั่งเศสของคุณน้อง อองตวน-ปิยบุตร และ โรแบส-ธนาธร ไปๆ-มาๆ ก็กลายเป็นประชาธิปไตยของคนรวย ที่ต้องปล่อยให้คนชั้นล่างระดับกลาง หรือคนชั้นกลางระดับล่าง ต้องหันมาสวม เสื้อกั๊กเหลือง ออกมาลุยถั่วกันกลางถนน คราวแล้ว-คราวเล่า ส่วนประชาธิปไตยเยอรมัน อิตาลี หรือแทบจะทั่วทั้งยุโรปนั่นแหละ อาจเริ่มหวนกลับไปสู่สภาพประชาธิปไตยของฮิตเลอร์ ของมุสโสลินี เอาง่ายๆ ด้วยเหตุเพราะพวกขวาจัด พวกชาตินิยม พวกเหยียดผิว เหยียดเชื้อชาติ มันชักมาแรง แซงโค้ง ซะเหลือเกิน...
-----------------------------------------------------------
ขณะที่พวกที่ไม่ใช่ประชาธิปไตยทั้งหลาย หรือประชาธิปไตยที่มีลักษณะพิเศษ ลักษณะเฉพาะ อย่าง ประชาธิปไตยรวมศูนย์ หรือ เผด็จการโดยพรรคคอมมิวนิสต์จีน ไปจนถึง ประชาธิปไตยมาเฟีย ของรัสเซีย ดันกลับโดดเด่น เป็นสง่า เอามากๆ เอาง่ายๆ ชนิดแทบไม่ต้องเทียบอะไรมาก แค่เฉพาะผู้นำอย่าง สี จิ้นผิง ของจีน หรือประธานาธิบดี วลาดิมีร์ ปูติน ของรัสเซีย ต้องเรียกว่า...ระดับกระดูกคนละเบอร์ กับ ทรัมป์บ้า ผู้นำอเมริกา อย่างชนิดแทบเปรียบเทียบกันไม่ติด ไม่ว่าในแง่หน่วยก้าน ลีลา ความเฉียบ ความฉลาด ที่สำคัญเอามากๆ ก็คือระดับคุณธรรม ศีลธรรม จริยธรรม ยังน่าจะเหนือกว่าผู้นำประชาธิปไตยอเมริกาประมาณสิบเท่า หรือห้าสิบเท่า เป็นอย่างน้อย...
-----------------------------------------------------------
อันนี้นี่แหละ...ที่มันทำให้ความเป็นประชาธิปไตย ซึ่งเป็นอะไรที่น่าเอียน น่าเลี่ยน ตามคุณลักษณะเดิมๆ ของมันอยู่แล้ว ยิ่งเป็นอะไรที่ก่อให้เกิดอาการรากแตน รากแตน รากเขียว รากเหลือง กันไปเป็นประเทศๆ กลายเป็น ภาระ อันหนักอึ้งเอามากๆ ของบรรดาผู้บริหาร หรือผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับกลไกการปกครองในระบบดังกล่าว อย่างมิอาจปฏิเสธได้ แม้แต่คุณพี่ ชวน หลีกภัย ของเราก็เถอะ การที่ต้องกลับมา แบก รัฐสภาเอาไว้ทั้งด้าม ขณะที่อายุ อานาม ปาเข้าไปใกล้ครบศตวรรษเข้าไปทุกที ทำให้อดเป็นห่วง เป็นกังวล ต่อสุขภาพร่างกายและจิตใจ ของคุณพี่ท่านขึ้นมามิได้ คือ ใจ นั้นอาจยังสู้ได้ แต่ หลอดเลือดหัวใจ จะเปิดโอกาสให้สู้ไปได้ถึงขั้นไหน ก็คงต้องขึ้นอยู่กับความเป็นประชาธิปไตย ว่ามันจะ ยุ่ง...ตายห่ะ ไปอีกถึงขั้นไหน...
----------------------------------------------------------
แต่เอาเป็นว่า...อย่างน้อย ด้วยเหตุเพราะความเป็นประชาธิปไตยในบ้านเรา ยังพอมีลักษณะพิเศษ มีลักษณะเฉพาะ ยังเป็น ประชาธิปไตยแบบไทยๆ หรือ ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข อันอาจพอช่วยให้ความยุ่งทั้งหลาย ไม่ถึงกับต้องตายห่า หรือต้องรากเขียว รากเหลือง รากแตก รากแตน มากมายจนเกินไป ดังนั้น...ไม่ว่าใครเป็นนายกฯ ใครเป็นรัฐบาลนับแต่นี้ไป ขอเพียงให้พอ เดินหน้าประเทศไทย ไปได้อย่างไม่ถึงกับหัวทิ่ม หัวตำ มากมายเกินไปนัก ก็พอแล้ว!!!
------------------------------------------------------------
ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก George Bernard Shaw... Democracy is device that ensures we shall be governed no better than we deserve.- ประชาธิปไตยคือเครื่องมือที่รับประกันว่า เราจะได้รับการปกครองที่แย่กว่าที่สมควรจะได้รับ
------------------------------------------------------------
|
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
| อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
| 'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
| ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
| วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
| "การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
| เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |
