ถ้านึกถึงช่วงเวลาที่ คุณป้าทุบรถ ท่านทนๆ มาเป็นสิบปี ก่อนที่จะควักขวานฟ้าอำมหิต หรือชะแลงพิฆาต ออกมาฟาดโน่น ฟาดนี่ คงต้องยอมรับว่า...น่าจะเอาเรื่องมิใช่น้อย เผลอๆ อาจหนักซะยิ่งกว่าเราๆ-ทั่นๆ ทั้งหลาย ที่ต้องทนกับบรรดา นักการเมือง หรือ ทหาร ที่หมุนไป-หมุนมากันเป็นรอบๆ ภายใต้ วงจรอุบาทว์...
-----------------------------------------------
แต่ก็นั่นแหละ...อย่างน้อย ป้า ท่านก็ยังมีขวานฟ้า มีชะแลงพิฆาต สามารถงัดออกมา...เปรี้ยงๆ...โครมๆ...จนได้เรื่อง แต่สำหรับการหาทางออก ทางรอด ให้พ้นไปจากวัฏจักร วงจร ที่หมุนไป-หมุนมา ระหว่างการแทบจะเสียบ้าน-เสียเมืองและการเสียของ อันเนื่องมาจากการปฏิวัติแล้วเลือกตั้ง...เลือกตั้งแล้วปฏิวัติ วนไป-วนมาอยู่ภายในอ่าง ในโอ่ง เกือบจะร่วมๆ ศตวรรษ หรือใกล้ๆ จะครบ 100 ปีเต็มที คงต้องยอมรับว่า...แม้ถึง ณ ขณะนี้ ก็ยังแทบไม่เห็นขวาน แทบไม่เห็นชะแลงใดๆ ที่พอจะงัดออกมาใช้เป็นเครื่องทุ่นแรง เพื่อช่วยให้ฉากสถานการณ์มันเกิดความเปลี่ยนแปลงไปจากเท่าที่เคยเป็นมา แม้แต่เล็กๆ น้อยๆ ก็ยังดี...
-------------------------------------------------
เท่าที่พองัดๆ ออกมาได้...ก็น่าจะเป็นแค่ สากกะเบือบิน ของใคร-ของมัน แบบคนละแท่ง คนละด้าม ประมาณนั้น คือได้แต่ด่า ได้แต่บ่น กันไปตามเรื่อง ตามราว ส่วนบรรดาเสียงบ่น เสียงด่า จะเข้าหู เข้าหำ ผู้มีอำนาจ ผู้มีเงินมีทอง ผู้ที่หากินกับตลาด หรือผู้ที่ชอบจอดรถขวางหน้าบ้านใครต่อใคร หรือไม่ ประการใด ก็ยังมิอาจสรุปได้ชัดเจน แต่ที่แน่ๆ ก็คือ...ไม่ว่าด้านหน้า ด้านหลัง ทางออก ทางเข้า มันก็น่าจะยังรกๆ รุงรังอยู่เหมือนเดิม อาจดีอยู่บ้างนิดๆ ที่คนในตลาด ไม่รู้ว่าลูกจ้าง หรือเจ้าของ ยังพยายามร้องเพลง หรือแต่งกลอน ให้อ่าน ให้ฟังอยู่บ้าง แต่ก็นั่นแหละ...ฟังไปนานๆ อ่านไปนานๆ มันชักจะเมื่อยหู เมื่อยหำ ยิ่งขึ้นไปทุกที...
---------------------------------------------------
ด้วยเหตุนี้...ใครต่อใครจำนวนไม่น้อย ทำท่าว่าเริ่มๆจะสอดส่ายสายตา มองหาขวานฟ้า หาชะแลงพิฆาต กันบ้างแล้ว คือหา อะไรที่มากไปกว่า สากกะเบือ ที่มีติดตัวกันคนละแท่ง ละด้าม นั่นแหละ มากไปกว่าการได้ออกมาเลือกตั้ง ยัดอะไรต่อมิ อะไรลงไปในหีบลงคะแนน เพียงแค่ 4 วินาที...ก็หมดแล้ว!!! ยังไม่ทันได้หายสปัซซั่ม ก็ต้องเจอกับคนหน้าเดิม คนเดิมๆ ที่เข้าแถวเดินพาเหรดกลับเข้ามาใหม่ เพื่อทำอะไรต่อมิอะไรที่สุดแสนจะรกรุงรัง เต็มไปด้วยขยะ มลพิษ ขวางทางเข้า-ออก ไม่ว่าด้านหน้า ด้านหลัง ด้านข้าง จนนำไปสู่ เงื่อนไข ให้บรรดาทวยทหาร ที่ก็มักไม่ได้ผิดแผกแตกต่างอะไรไปจากเดิมๆ ไม่ว่าจะยุคไหน ต่อยุคไหน บิ๊กไหน ต่อบิ๊กไหน ต่างแทบไม่ได้มีอะไรโดดเด่นเป็นสง่าไปกว่า บิ๊กบัง ทั้งสิ้น คือออกไปเสียข้าว เสียของ เสียเซลฟ์ เสียรังวัด มากบ้าง-น้อยบ้างไปตามลำดับ ที่ชอบโผล่เข้ามาปฏิวัติ รัฐประหาร กันไปเป็นรอบๆ...
---------------------------------------------------
แต่สุดท้าย...ทุกสิ่งทุกอย่างก็ยังเต็มไปด้วยขยะ มลพิษ สิ่งรกหู รกตา ที่กองระเกะระกะไปแทบทุกทิศทุกทาง ไม่ว่าจะโดยระยะเวลาสั้นๆ แค่ไม่กี่ปีของ บิ๊กบัง หรือกดมาแล้ว 4 ปีเกือบ 5 ปีของ บิ๊กตู่ แต่เมื่อถึงจังหวะต้องย้อนกลับไปสู่การเลือกตั้ง ก็ยังคงเป็นไปในแบบจะเลือกเรา-ไม่เลือกเรา ยังไงๆ เขาก็มาแน่ อยู่เห็นๆ ขนาด 4 ปีเกือบ 5 ปีของ บิ๊กตู่ ยังทำอะไรแทบไม่ได้ แล้วจะให้ไปเลือกพรรคหนุนบิ๊กตู่ พรรคไพบูลย์ นิติตะวัน หรือแม้แต่พรรคลุงกำนันก็แล้วแต่ มันออกจะไม่ เมกเซนส์ กันซักเท่าไหร่นัก แต่ถ้าไปเลือกประชาธิกัด เลือกเผาไทย ก็คงต้องบีบแตรเป็นชั่วโมงๆ อีกนั่นแหละ ไม่ก็แทบไม่ต้องออกไปไหน เพราะโอกาสที่จะเจอรถกระบะจอดขวางหน้าบ้านตลอด 24 ชั่วโมง ย่อมเป็นไปได้ทุกเมื่อ...
---------------------------------------------------
คราวนี้จะเอาไงดี...จะไปยืมขวาน ยืมชะแลง ของ คุณป้าทุบรถ มาใช้เป็นเครื่องทุ่นแรงในจังหวะประมาณนี้ กันเลยดีไหม หรือจะรอให้ บิ๊กตู่ แต่งเพลง หรือแต่งกลอน กันอีกซักบท-สองบท แล้วค่อยๆ พิจารณากันอีกรอบ หรือจะปล่อยเลยตามเลย รอให้ผ่านเลือกตั้งไปอีกซักพักใหญ่ๆ แล้วค่อยมองหา ทหาร ยศพันเอก พันโท พลตรี ที่รูปร่าง หน้าตา อาจผิดแผกแตกต่างไปจากบรรดาพวก บิ๊กๆ ทั้งหลาย หรือออกไปในแนวที่อาจารย์ สุลักษณ์ ศิวรักษ์ ท่านได้กำหนดสเปกเอาไว้แล้วล่วงหน้า ซึ่งคงต้องรอจังหวะไปจนกว่าพวกนักการเมืองจะสร้างขยะ สร้างเงื่อนไข ขึ้นมาใหม่ ถึงจะได้เวลา...เปรี้ยงๆ โครมๆ กันอีกที...
---------------------------------------------------
สรุปแล้ว...เหตุการณ์บ้านเมืองในช่วงระยะนี้ ก็คงประมาณนี้นั่นแหละทั่น คือไม่ได้มีอะไรไปไกลเกินกว่าฉากสถานการณ์ที่ทำให้ คุณป้าทุบรถ จำต้องปรากฏตัวขึ้นมาในสังคมไทย แต่ก็นั่นแหละ...อะไรคือขวานฟ้า อะไรคือชะแลงพิฆาต ควักออกมาแล้ว ทุบไป-ทุบมาแล้ว มันจะได้ผลจริงๆ หรือไม่??? หรือไม่ทันได้ทุบก็อาจโดนทุบซะก่อน แบบบรรดาผู้ที่ต้องติดคุก ติดตะราง กันไปรายละ 3 ปี 4 ปี 3 เดือน 4 เดือน เพราะดันทนไม่ไหว...เผลอไปงัดเอาสากกะเบือ คนละด้าม สองด้ามออกมาสาดใส่นักการเมือง แม้ว่าเบาซะยิ่งกว่าที่พวกทหารเล่นงานนักการเมืองซะอีก แต่กลับส่งผลให้ต้องคุก...คุก...คุก...กันระเนระนาด ชนิดเนื้อไม่ได้กิน-หนังไม่ได้รองนั่ง-แถมต้องเอากระดูกแขวนคอไว้อีกต่างหาก...
-------------------------------------------------
ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก James X. Mullen... Freedom, after all, is simply being able to live with the consequences of your decisions.- จริงๆ แล้ว...อิสรภาพหาใช่อะไรอื่น มากไปกว่าความสามารถในการใช้ชีวิตอยู่กับผลลัพธ์อันเนื่องมาจากการตัดสินใจของเราเองนั่นแล...
--------------------------------------------------
|
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
| อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
| 'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
| ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
| วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
| "การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
| เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |
