ไปไหนมาไหนเมื่อถึงวัยเกษียณ มักจะมีเสียงเชียร์อัพให้กำลังใจว่า ..แก่แต่ตัวและอายุ หัวใจอย่าปล่อยให้แก่นะจ๊ะ!! ..ฟังดูก็กระชุ่มกระชวยได้พอประมาณ พร้อมๆ กับมโนตามที่สบายใจว่า อายุเป็นเพียงตัวเลขเท่านั้น

      แต่ชีวิตจริงก็ยังคงเป็นชีวิตจริงที่หนีไม่พ้นว่า โลกมันหมุนเวียนเปลี่ยนไปเรื่อยไม่หยุดนิ่ง

      ยกตัวอย่างล่าสุด สดๆ ร้อนๆ กันเลย เห็นจะเป็นภาพของ "ร้านสะดวกซัก" ที่ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดตามถนนซอกซอยต่างๆ ในย่านลาดพร้าว

      หะแรกก็สงสัยว่า ดึกดื่นมืดค่ำหลังเที่ยงคืน ร้านอะไรหนอเปิดประตูอ้าซ่า เปิดไฟสว่างจ้า แต่ไม่เห็นมีคนเฝ้าดูแลเลย บังเอิญรถติดไฟแดงก็เลยสามารถพิจารณาเข้าไปเห็นว่า มันเป็นตู้เครื่องซักผ้าที่วางเรียงรายกันพรึ่บ ไม่ใช่แค่ชั้นเดียวด้วย แต่วางซ้อนกัน 2 ชั้นกันเลยทีเดียว เหมือนในหนังฮอลลีวูดที่เราจะเห็นฉากนางเอกกับพระเอกไปเจอกันบังเอิญในเวลาเอาเสื้อผ้าไปหยอดตู้ซักไม่มีผิดเพี้ยนเลยทีเดียว

      อุเหม่!! ธุรกิจตู้ซักผ้านี่ มันทำเงินขนาดเปิดร้านกันเป็นดอกเห็ดเชียวหรือ??

      นั่นย่อมแปลว่า วิถีการดำเนินชีวิตของคนในสังคมไทยนั้นแตกต่างจากรูปแบบของมนุษย์ป้าแทบจะโดยสิ้นเชิง และคงจะเปลี่ยนไปมากมายมองหาอดีตไม่เจอในเวลาอีกไม่นานไม่ช้าแน่นอน

      เพราะมีโฆษณาออกมาแล้วว่า ธุรกิจร้านสะดวกซักมีจุดเด่นอยู่ตรงที่ระบบเครื่องและเทคโนโลยีที่ทันสมัย ธุรกิจนี้ลูกค้าสามารถดำเนินการได้ด้วยตัวเองไม่ต้องจ้างแรงคน โดยมี Business Model สำเร็จรูปในการดำเนินกิจการด้วยการวางระบบด้วยเครื่องซัก-อบผ้าหยอดเหรียญอัตโนมัติ ให้ผู้ประกอบการสามารถบริหารจัดการได้ง่ายๆ และมีเครื่องแลกเหรียญอัตโนมัติรองรับ ที่สามารถเปิดให้บริการและสร้างรายได้ตลอด 24 ชม. ตัวเครื่องซักผ้ามีระบบการจัดเก็บรอบการใช้งาน เช็กรายได้ในแต่ละเดือน ทำให้ผู้ประกอบสามารถวางแผนการดำเนินธุรกิจไปไกลถึงอนาคต

      โอ้โหเฮะ!! คุณน้องรับซักผ้ารีดผ้าหน้าปากซอย จะต้องเตรียมพร้อมรับมือกับธุรกิจใหม่นี้เหมือนกับโชห่วยที่หายจากสังคมไทยไปทีละเล็กละน้อย แทบจะถูกลืมไปแล้วกระมังว่า อาเจ๊กอาแปะหน้าปากซอยและท้ายซอย นุ่งขาสั้นไม่ใส่เสื้อขายของทีละบาทสองบาท แบ่งบุหรี่ขายเป็นมวนนั้น มันเคยมีอยู่

      จำกันไม่ได้แล้วล่ะ กับการนั่งซักผ้าริมคลองด้วยกะละมังใบใหญ่และสบู่ซันไลต์สีเหลือง หรือไม่ก็สบู่กรดสีน้ำเงินลายขาว แล้วปากก็นั่งเมาธ์กันไป มือก็เอาไม้ตีผ้าตามวิธีการแบบโบราณกาล

      ต่อไปนี้คงเห็นแต่ภาพคนนั่งเล่นมือถือข้างตู้ซักผ้า เสร็จแล้วต่างก็เดินออกไปโดยแม้แต่หน้าตาก็ไม่มองกัน

      แค่คิดก็เหงาแล้วล่ะ!! ชีวิตยุค 5G.

                                                              "ป้าเอง"