ฮื่ออ์อ์อ์...ออกแรง เชียร์ ไป 2 ราย ก็ได้มาครบหมดทั้ง 2 ราย ทั้งคุณน้อง เอ๋-สมชาย แสวงการ และคุณพี่ คำนูณ สิทธิสมาน แถมยังได้ น้าเนาว์ หรือคุณน้า เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ เป็นของแถมติดไม้ ติดมือ มาอีกซะล่วย แล้วอย่างนี้...จะไปวิพากษ์ วิจารณ์ ไปเสียดสี เหน็บแนม อะไรเค้าอีกคงลำบาก!!! สำหรับการ ลากตั้ง วุฒิสมาชิกเที่ยวนี้...

                              ----------------------------------------------------------

                คือคงต้องปล่อยให้พวกเด็กๆ ประเภทคนรุ่นใหม่ แห่งพรรค อนาคตใหม่ เค้านั่นแหละ...ออกแรงด่า ออกแรงเยาะเย้ยไยไพ กันไปตามมี ตามเกิด ในฐานะผู้ที่เพิ่งเข้ามามีบทบาทรับผิดชอบต่อความเป็นไปในบ้านเมือง ส่วนผู้ที่เคยรับผิด และรับชอบ มาเป็นเวลานานพอสมควรแล้ว หรือจนกระทั่งแก่แล้ว ก็คงต้องขออนุญาต ขอลุงก่อน...ลุงแก่แล้ว ไปตามสภาพ ไม่งั้นก็คงต้องโยนให้เป็นภาระของพวกที่ แก่...แต่ก็ยังมีไฟอยู่ โดยเฉพาะประเภทไฟแห่งความเกลียด เคียดแค้น อาฆาตพยาบาทและชิงชัง อย่างบรรดาคนรุ่นเก่า แห่งพรรค เผาไทย ทั้งหลาย ที่ยังไงๆ...เขาคงต้องไล่อัด ไล่บี้ ไปตามทางเท้า ทางตีน หรือตามจังหวะที่ลูกเข้าเท้า อย่างมิอาจปฏิเสธได้...

                                ----------------------------------------------------------

                เอาเป็นว่า...โดย ลักษณะพิเศษ ของสังคมไทย มันคงต้องออกมาในแนวนี้นั่นแหละทั่น คือหนีไม่พ้นต้อง อุปถัมภ์ กันไป ตามแบบฉบับเพื่อน-พ้อง-น้องพี่ ผัวๆ-เมียๆ ไปจนถึงลุง-ป้า-น้า-อา โน่นเลย ไม่ว่าจะเป็น ฝ่ายประชาธิปไตย หรือ ฝ่ายเผด็จการ ก็แล้วแต่ ถ้าลองได้ช่อง ได้จังหวะ ขึ้นมาเมื่อไหร่ ก็มักหนีไม่พ้นต้องวนไป-วนมา อยู่ในหมู่พรรคพวก เพื่อนฝูง ลุง-ป้า-น้า-อา ผัวๆ เมียๆ กันไปตามสภาพ ไม่งั้นยุค ประชาธิปไตยเต็มใบ มันคงไม่เกิดสภาฯ ผัวๆ-เมียๆ ชนิดนับญาติกันไม่หวาด-ไม่ไหว ดังนั้นเมื่อถึงยุค ประชาธิปไตยไม่เต็มใบ หรือ ประชาธิปไตยไฮบริด ก็แล้วแต่จะเรียก การเกิดสภาฯ เพื่อน-พ้อง-น้อง-พี่ ญาติมิตรและบริวาร มันเลยไม่ถึงกับน่า แปลกใจ มากมายซักเท่าไหร่ เพราะต่างฝ่ายต่างก็ตกอยู่ภายใต้ ลักษณะพิเศษ ของสังคมไทยไปด้วยกันทั้งสิ้น...

                                -------------------------------------------------------

                และก็อย่างที่ว่าเอาไว้แล้วนั่นแหละว่า...ลักษณะพิเศษของสังคมไทย หรือลักษณะของความเป็นไทย มันก็มีทั้งดี-ทั้งไม่ดี ปะปนกันไป ถ้าหากอะไรที่ดีๆ ที่เข้าท่า มันได้รับการสนับสนุน ส่งเสริม ให้มากๆ เข้าไว้ และอะไรที่ไม่ดี ที่ไม่เข้าท่า ได้ถูกปรับแต่ง ปรับปรุง เปลี่ยนแปลง เสียใหม่ จนทำให้ ความเป็นไทย กับ ความเป็นธรรม กลายเป็นอันหนึ่ง อันเดียวกัน หรือเป็นคนละเรื่องเดียวกันขึ้นมาจนได้ ถึงจังหวะนั้นนั่นแหละ...แทบไม่ต้องไปปวดเศียร เวียนเกล้า กับสิ่งที่เรียกว่า ระบบอุปถัมภ์ อีกต่อไป เผลอๆ...อาจแทบไม่ต้องไปกลุ้มอก กลุ้มใจ ไปวิตก กังวล กับเรื่องความเป็นประชาธิปไตย-ไม่ประชาธิปไตย เอาเลยด้วยซ้ำ เพราะภายใต้ความเป็นธรรมนั้น ย่อมสามารถดลบันดาลให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดี ที่เป็นประโยชน์ต่อชาติบ้านเมือง หรือต่อมหาชนชาวสยามไปด้วยกันทั้งสิ้น...

                               -------------------------------------------------------

                แต่ถ้าหากเมื่อไหร่ที่ ความเป็นไทย มันเกิดไปแปลกแยก ขัดแย้ง กับ ความเป็นธรรม ขึ้นมาแล้วล่ะก็...ไม่ว่าจะอยู่ในระบอบไหน หรือระบบไหน ก็ล้วนแล้วแต่ยุ่งฉิบหาย ปวดหัวฉิบหาย ไปด้วยกันทั้งนั้น การหาทางทำให้เกิดความสอดคล้อง ต้องกัน การไปด้วยกันได้ ระหว่าง ความเป็นไทย กับ ความเป็นธรรม จึงถือเป็นสิ่งที่มีความสำคัญเอามากๆ เพราะถ้าหากมันเกิดความขัดแย้ง แปลกแยก ยิ่งขึ้นเท่าไหร่ โอกาสที่มันจะกลายเป็น กรงกรรม สำหรับชาติบ้านเมือง ไม่ใช่เป็นเพียงแค่ละครยอดฮิตอีกต่อไป ย่อมต้องมีความเป็นไปได้สูงยิ่งขึ้นเท่านั้น...

                            ---------------------------------------------------------

                ดังนั้น...ไม่ว่าวุฒิสมาชิกอย่าง น้องติ๊ก ท่านจะโหวตให้ พี่ตู่ ขึ้นมาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในอีกไม่กี่วันข้างหน้า หรือไม่ อย่างไร อันนั้น...ก็คงไม่ได้ถือเป็นปัญหามากมายซักเท่าไหร่ ปัญหาน่าจะอยู่ที่ว่า...เมื่อ พี่ตู่ หรือ ลุงตู่ ขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีเรียบโร้ยย์ย์ย์แล้ว จะสามารถดำรงความเป็นธรรม ขับเคลื่อนรัฐบาล นำพาชาติบ้านเมืองไปตามครรลอง-คลองธรรม ได้มากหรือน้อยขนาดไหน เพราะถ้าหาก ระบบอุปถัมภ์ ของฝ่ายเผด็จการปัจจุบันกับฝ่ายประชาธิปไตยในอดีต มันเป็นไปในแนวเดียวกัน คือแทบไม่ได้ก่อให้เกิด ความเป็นธรรม งอกเงยขึ้นมาแต่อย่างใด อันนั้นนั่นแหล่ะ...ที่ กรงกรรม มันจะเริ่มทำหน้าที่ไปตาม กฎเหล็กแห่งธรรมชาติ หรือ กฎอิทัปปัจจยตา-ปฏิจจสมุปบาท อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธได้ อันว่าด้วย...ด้วยเหตุเพราะสิ่งนี้-สิ่งนี้...สิ่งนี้จึงเป็นไป ชนิดอดีตลูกศิษย์ ท่านพุทธทาสฯ อย่าง น้าเนาว์-ของเราเอง อาจต้องหันไปรจนาบทกวีชิ้นใหม่ ประเภท กำศรวลอยุธยา หรือ กำศรวลรัตนโกสินทร์ อะไรประมาณนั้น!!!

                            -------------------------------------------------------------

                ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก H. Jackson Brown Jr. ... “Live so that when children think of fairness and integrity, they think of you. - จงดำเนินชีวิตให้เป็นแบบอย่างแก่พวกเด็กๆ จนเมื่อพวกเขานึกถึงความยุติธรรมและความซื่อสัตย์ พวกเขาจะนึกถึงคุณ...”

                           ---------------------------------------------------------------