การเมืองวันนี้จัดว่าแปลก
    เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง  
    ทั้งนักการเมือง ฝ่ายประชาธิปไตยปากมัน นักวิชาการ วิชาเกิน นักเคลื่อนไหวเป๋าตุง เซเลบเสพติดมวลชน เป็นเหมือนกันหมด
    ย้อนกลับไปดูซิครับ ก่อนเลือกตั้ง มีใครพูดอะไรไว้ 
    จำได้หรือเปล่า ท่องกัน ๓ เวลาหลังอาหาร พรรคอันดับหนึ่งเท่านั้นต้องตั้งรัฐบาลก่อน
    วันนี้มีทางเลือกที่สามโผล่มาแล้ว 
    จะเป็นแกนนำตั้งรัฐบาล 
    นักวิชาเกิน นักเคลื่อนไหว เป่าปากกันเกลียว...นี่คือทางออกของประเทศ
    มันใช่หรือไม่?
    หายใจลึกๆ แล้วกลับไปก่อนเลือกตั้ง
    พรรคอนาคตใหม่ในคราวแรกบอกว่านายกรัฐมนตรีต้องมาจาก ส.ส.เท่านั้น และต้องเป็นพรรคการเมืองที่ได้เก้าอี้ ส.ส.มาเป็นอันดับหนึ่ง
    "ธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ" ถึงกับประกาศหนุนแคนดิเดตนายกรัฐมตรีพรรคเพื่อไทยเป็นนายกรัฐมนตรี
    พอ "สุดารัตน์ เกยุราพันธุ์" สอบตก พลิ้วเป็นว่า แม้สุดารัตน์ไม่ได้เป็น ส.ส.แต่ถือว่าผ่านกระบวนการเลือกตั้งมา 
    สัปดาห์ก่อนมาใหม่  "พรรณิการ์ วานิช" โฆษกพรรคบอกว่า...
    “เราพร้อมเปิดให้ทุกพรรคมาร่วมกัน ซึ่งตอนนี้ถึงเวลาแล้ว ขอยืนยันว่า พรรคอนาคตใหม่ พร้อมยกมือให้บุคคลที่เสียงส่วนใหญ่ ในสภาผู้แทนราษฎรเห็นว่าเหมาะเป็นนายกรัฐมนตรี ไม่ว่าจะเป็นใครทั้งสิ้น”
    และนั่นนำมาซึ่งการแก้ข่าวพัลวันว่า ไม่ใช่ยกมือให้ "อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ" เป็นนายกฯ แต่เป้าหมายเพื่อปิดสวิตช์ ส.ว. 
    พร้อมให้แยกแยะให้ชัดระหว่าง การปิดสวิตช์ ส.ว. และการจัดตั้งรัฐบาล นั้นเป็นคนละเรื่องกัน.....
    ก็ไม่รู้ว่าใครจะเข้าใจอย่างไร แต่ดูจากคำพูด คือการเชิญชวน พรรคประชาธิปัตย์ ภูมิใจไทย ฯลฯ  ลอยแพพลังประชารัฐ เพื่อให้เสียง ส.ส.เกินกึ่งหนึ่งของที่ประชุมรัฐสภา  
    ๓๗๖ เสียง
    แล้วโหวตให้ใครเป็นนายกรัฐมนตรีก็ได้ 
    ไม่ว่าจะเป็นสุดารัตน์ อภิสิทธิ์ อนุทิน ธนาธร 
    ทั้งหมดนี้อ้างว่าเพื่อไม่ให้ คสช.สืบทอดอำนาจ 
    และคิดว่าหากสามารถลอยแพพลังประชารัฐได้จริง คสช.จะถูกถอนรากถอนโคนทันที 
    ครับ...นี่คือพัฒนาการของการเมือง ในช่วงเวลาสั้นๆ 
    นั่นเพราะหลัง กกต.ประกาศรับรองการเลือกตั้งวันที่ ๘ พฤษภาคม ขั้วเพื่อไทย รับสภาพว่า เป็นฝ่ายค้านแน่นอนหากไม่คิดกลยุทธ์ใหม่ๆ ขึ้นมา 
    เป็นการดิ้นเฮือกสุดท้าย เพื่ออำนาจ 
    ฉะนั้น การเมืองวันนี้จึงมีแค่ ๒ ทางเลือก 
    ปล่อย คสช.อยู่ในอำนาจต่อ
    หรือให้ระบอบทักษิณกลับเข้ามาเสวยอำนาจอีกครั้ง.