เห็นใครต่อใครออกมาพูดถึง เอ่ยถึง คุณลุง เทพเทือก มิใช่น้อย โดยเฉพาะในช่วงหลังๆ นี้ เลยอดไม่ได้ที่จะต้องอาศัยวิชา ย้ายเงาสลับร่าง แวบเข้าไปสำรวจ ตรวจสอบ กิริยาอาการต่างๆ ใน เฟซบุ๊ก ของท่าน เผื่อจะพอ จับทาง หรือ เดาทาง ได้มั่ง แต่ก็ยังไม่ถึงกับเห็นอะไรที่ผิดปกติมากมายซักเท่าไหร่ ดูๆ ท่านยังคงมุ่งมั่น ทุ่มเท อยู่กับอุดมคติ อุดมการณ์ ในทาง ธรรมะ เพียรพยายามสานฝันสร้างสถาบันการศึกษา ที่ยึดเอาคุณธรรมเป็นใหญ่ อะไรประมาณนั้น...
-------------------------------------------------------
แต่ที่อาจจะมีแปลกๆ อยู่บ้าง...ก็ตรงที่มีการไปหยิบเอา ตำนาน การต่อสู้ของบรรดาชาว กปปส. กลับมารื้อฟื้นขึ้นมาใหม่อย่างค่อนข้างเป็นระบบและเป็นกิจการ คือมีการออกวิดีอง วิดีโอ กำหนดฉาก กำหนดสตอรี่บอร์ด อะไรต่อมิอะไรอย่างเป็นเรื่อง เป็นราว พอสมควร ซึ่งอันที่จริง...ก็อาจพอทำความเข้าใจได้ ว่าท่านอาจเกิดความรู้สึกคิดถึง คะนึงหา อารมณ์ความรู้สึกทำนองนี้ขึ้นมาขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ย่อมได้ เพราะยังไงๆ คงต้องยอมรับว่า เป็นความรู้สึกที่น่าหวนหา อาลัย น่าดื่มด่ำ ประทับใจมิใช่น้อย โดยเฉพาะสำหรับใครก็ตามที่ยังไม่สามารถ ปล่อยวาง หรือทำจิตใจให้ ว่างๆ ดังที่อภิมหาปราชญ์แห่งวงการพระศาสนา อย่าง ท่านพุทธทาสภิกขุ ได้เสนอแนะเอาไว้ คือไม่รู้สึก Positive หรือ Negative กับสิ่งใดๆ หรือปรากฏการณ์ใดๆ อีกต่อไปแล้ว การไม่หวนกลับไป Concoct หรือกลับไป ปรุงแต่ง กับสิ่งที่เคยเป็นมาในอดีต ปัจจุบัน หรือแม้แต่อนาคต ย่อมส่งผลให้เกิดความสงบ-สะอาด-สว่าง ชนิดมีสิทธิ์บรรลุถึงซึ่งนิพพาน โดยไม่ต้องหวนกลับมาสู่นรกหมกไหม้ใดๆ ต่อไปอีกเลย...
---------------------------------------------------
แต่ก็นั่นแหละ...ช่วงเวลาในการ บวชเรียน ของคุณลุง เทพเทือก ที่สวนโมกข์ อาจยังสั้นไปหน่อย โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับบรรดา พระอรหันต์ ทั้งหลาย ดังนั้น...โอกาสที่จะบรรลุถึงซึ่ง ความว่าง หรือ ความปล่อยวาง ในระดับนี้ จึงไม่ถึงกับง่ายซักเท่าไหร่ โอกาสที่จะเกิดอาการ Concoct กับสิ่งหนึ่ง สิ่งใด ไม่ว่าอดีต ปัจจุบัน หรืออนาคต ย่อมมีความเป็นไปได้อยู่บ้างไม่มากก็น้อย อะไรที่คุณลุง เทพเทือก ท่านรู้สึกว่าเป็น Positive ในขณะที่ผู้อื่นกลับรู้สึกว่าเป็น Negative มันเลยอาจนำไปสู่ความ ยุ่งฉิบหาย หรือ ยุ่งตายห่ะ ขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ย่อมได้ และนั่นเอง...ที่อาจเป็นสาเหตุทำให้ใครต่อใครหันมาพูดถึงคุณลุง เทพเทือก มากขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆ ที่ทุกสิ่งทุกอย่างน่าจะเป็น ตำนาน ไปนานแล้ว...
-------------------------------------------------------
คืออะไรก็ตามที่ถือเป็น ตำนาน นั้น...มักเป็นสิ่งที่มีความบริสุทธิ์ สมบูรณ์ ภายในตัวของมันเอง แม้มีอะไรที่ขาดหาย ตกหล่น บกพร่อง ไปบ้าง แต่ก็ถือเป็น บทเรียน ที่สามารถนำเอามาปรับใช้ เพื่อให้เกิดความสมบูรณ์ยิ่งขึ้นไปอีก แต่ถ้าหากใครก็ตามที่คิดจะเอา ตำนาน มาใช้เป็น เครื่องมือ ในการบรรลุเป้าหมายต่างๆ แบบทั้งแท่ง ทั้งด้าม โดยไม่ได้คำนึงถึงบทเรียน ไม่ได้มองถึงสิ่งที่ขาดตก บกพร่อง ด้วยเลยแม้แต่น้อย โอกาสที่ ตำนาน นั้นๆ จะทำให้ตัวเองต้องกลายเป็น ซากปรักหักพังทางประวัติศาสตร์ ตกเวทีประวัติศาสตร์ชนิดโดดขึ้นเวทีรำวงยังไม่เจอ ย่อมมีความเป็นไปได้เสมอๆ แม้ตัวเองจะเป็นผู้สร้างตำนาน สร้างประวัติศาสตร์นั้นๆ มาด้วยมือตัวเองแท้ๆ...
----------------------------------------------------------
ซึ่งก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไรมาก...เป็นแค่เหตุผลแบบเรียบๆ ง่ายๆ อย่างที่ พระ ท่านว่าไว้แบบซ้ำๆ ซากๆ นั่นแหละ คือด้วยเหตุเพราะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หรือด้วยเหตุเพราะอะไรก็แล้วแต่ มันต่าง ไม่เที่ยง ไปด้วยกันทั้งสิ้น อันนำมาซึ่งความทุกข์ความเดือดร้อน ต่างๆ นานา ไม่มีอะไรที่ยืนยง คงทนถาวร โดยปราศจากการเปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สิน เงินทอง ลาภ ยศ สรรเสริญ หรือชื่อเสียง เกียรติยศต่างๆ ย่อมต้องมีวันเปลี่ยนแปลงไปได้เสมอๆ วีรบุรุษ วานนี้...อาจกลายเป็น ทุรบุรุษ ในวันหน้าเอาง่ายๆ ถ้าไม่เข้าใจถึงกฎแห่งความเปลี่ยนแปลง อันเป็น กฎเหล็ก แห่งธรรมชาติ หรือกฎอิทัปปัจจยตา-ปฏิจจสมุปบาท อันว่าด้วย... ด้วยเหตุเพราะสิ่งนี้-สิ่งนี้...สิ่งนี้จึงเป็นไป นั่นแล...
------------------------------------------------------------
การจะไป Concoct กับอะไรก็ตาม...ที่ตัวเองรู้สึกว่าเป็น Positive ในขณะที่ผู้อื่นเห็นว่าเป็น Negative มันจึงหนีไม่พ้นต้องออกเรี่ยว ออกแรง ต้องฮึดโน่น ฮึดนี่ ต้องทำอะไรที่อาจนำเอาความทุกข์ ความเดือดร้อน มาสู่ตัวเอง ต้องทำลายเกียรติยศ ชื่อเสียง หรือแม้กระทั่ง ตำนาน ที่ตัวเองเคยสร้าง เคยทำ เอาไว้เลยก็ไม่แน่!!! ด้วยเหตุนี้นี่เอง...ที่พระอย่าง ท่านพุทธทาสภิกขุ ท่านจึงอดไม่ได้ที่จะต้องย้ำแล้ว ย้ำอีก ว่าจะต้อง ว่าง ต้อง ปล่อยวาง ระดับไม่ให้เหลือ ตัวกู-ของกู หรือไม่ให้เหลือ อัตตา ใดๆ ติดปลายนวมเอาไว้เลย ถึงจะถือเป็น ศิษย์สวนโมกข์ ในระดับของจริง-ของแท้...
---------------------------------------------------------------
แต่ก็นั่นแหละ...อดีตวีรบุรุษแห่งตำนาน อย่างคุณลุง เทพเทือก หรืออดีต หลวงพี่เทพเทือก ท่านจะคิดยังไงของท่านก็แล้วแต่ คงต้องคอยติดตามกันต่อไปเป็นระยะๆ เพราะเท่าที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้ ยังไม่น่าจะมีอะไรที่ต้องไปสะดุ้ง สะเทือน จนเกินเหตุ สิ่งที่ท่านเคยทุ่มเท ลงเรี่ยว ลงแรงมาตั้งแต่ครั้งอดีต แม้จนตราบเท่าทุกวันนี้ ยังต้องถือเป็น คุณูปการ อันสูงส่งไม่น้อยสำหรับชาติ บ้านเมือง ส่วนในอนาคตข้างหน้า จะเป็นเช่นไรต่อไป คงต้องถือเป็น ตถาตา หรือ มันเป็นเช่นนั้นเอง ไปตามสภาพนั่นแล...
-------------------------------------------------------------
ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Froude (อีกครั้ง)... The upward sweep of excellence is proportioned, with strictest accuracy, to oblivion of the self which is ascending.- การก้าวขึ้นสู่เบื้องสูงแห่งคุณธรรมความดี มีส่วนสมดุลอย่างเคร่งครัดกับการลด-ละ-เลิก...อัตตา...ซึ่งมักทวีขึ้นตามลำดับ...
-------------------------------------------------------------