๔, ๕, ๖ พฤษภาคมที่ผ่านมา เป็น ๓ วันที่คนไทยทั้งชาติปลื้มปีติ

                พระราชพิธีบรมราชาภิเษก สะท้อนรากเหง้าของประเทศไทย

                ตลอด ๓ วัน เราได้ประกาศให้โลกได้รับรู้ว่าความเป็นมาของเรานั้น ยาวนาน

                และต้องรักษาสืบไป

                อาจมีคนไทยบางกลุ่ม หลงใหลไปกับตำราตะวันตก จึงมีความคิดที่จะล้มล้าง เอาอย่างฝรั่งมังค่า มองข้ามวัฒนธรรม ประเพณี ที่บรรพบุรุษตัวเองสร้างขึ้นมา

                ถ้าหลงผิดกลับตัวได้ไม่ยาก

                แต่หากเนรคุณ หาที่ยืนลำบาก

                ครับ...กลับเข้าสู่ไทม์ไลน์การเมืองหลังจากนี้

                ไม่เกินวันที่ ๙ พฤษภาคม การรับรองการเลือกตั้งอย่างเป็นทางการจะเกิดขึ้น

                พรรคไหนได้ ส.ส.กี่คน คราวนี้ของจริง

                ถัดไปอีก ๓ วัน รายชื่อวุฒิสมาชิก ๒๕๐ คน จะถูกประกาศออกมา

                โฉมหน้ารัฐบาลใหม่ก็จะชัดเจนขึ้น

                แต่ก็จะมีเสียงโวยวาย ด่าทอ ตามมามากขึ้นเช่นกัน

                ถึงตอนนี้ยังมองไม่ออกว่า พรรคเพื่อไทยและพันธมิตรจะตั้งรัฐบาลได้อย่างไร

                และนั่นจะทำให้เสียงสาปแช่งว่าอีกฝ่ายเป็นเผด็จการ สืบทอดอำนาจ ดังแบบรัวๆ ประมาณว่า ด่ากันจนตายไปข้าง

                ทำให้หวนคิดไปถึงการเลือกตั้งเมื่อปี ๒๕๓๙

                ประชาธิปัตย์แพ้ความหวังใหม่ ๒ ที่นั่ง

                นายหัวชวนประกาศไม่ตั้งรัฐบาลแข่งกับ "บิ๊กจิ๋ว"

                นั่นคือบรรยากาศการเมืองที่เป็นการเมือง 

                ไม่ใช่ทะเลาะรายวัน

                ขี้แพ้ชวนตี

                หรือแพ้ไม่เป็น

                หรือไม่ได้ดั่งใจก็ด่ามันทุกวัน เหมือนที่เป็นอยู่ในวันนี้

                ราวกับว่าคุณภาพนักการเมืองยิ่งนานวันมีแต่จะแย่ลง

                ทั้งที่มีคนรุ่นใหม่เข้ามาเยอะแยะไปหมด

                แต่ก็พกพาเอาความขัดแย้งเข้ามายั้วเยี้ยเช่นกัน

                นักการเมืองรุ่นใหม่มีบุคลิกที่ต่างออกไป

                ต้องได้ หากไม่ได้ก็แสดงออกด้วยความแข็งกร้าว

                แต่ที่เป็นปัญหามากที่สุดคือ การไม่สนใจรากเหง้าของตนเอง 

                และนี่แค่การเริ่มต้นเท่านั้น.