“หลิว อาจารียา” หรือ อาราดา พรหมพฤกษ์ มาเปิดเผยถึงชีวิตวัยเด็กที่ลำบากแม้กระทั่งน้ำปลาก็ไม่มีเงินซื้อ แถมพอเข้าวงการยังโดนดูถูกว่าใช้เรือนร่างมากกว่าความสามารถ ทำให้เธอรู้สึกแย่ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ ต่อสู้จนมีชื่อเสียง

          “ตอนเด็กช่วงนั้นลำบากมาก เพราะว่าอยู่กับตากับยาย มีช่วงนึงไม่มีน้ำปลา ต้องไปยืมข้างบ้าน บางทีมันลืมไม่ได้ไปซื้อ แล้วขอเงินยายไม่ได้เพราะตอนนั้นเด็กมาก แล้วยืมบ่อยๆข้างบ้านก็บอกว่าอะไรวะแค่น้ำปลาไม่มีตังค์ซื้อ มันก็คิดนะ เออใช่ แค่น้ำปลาทำไมซื้อไม่ได้ต้องไปยืมเขา

          คุณพ่อ คุณแม่แยกทางกันตั้งแต่เด็ก และช่วงนั้นหารายได้ด้วยการห่อขนมจีบ ได้วันละ 10-20 บาท ส่วนคุณตาเป็นช่างไม้ คุณยายเป็นช่างทำอิฐบล็อก ก็จะได้วันละ 120-150 รวมกันก็ได้สองร้อยกว่าบาท ซึ่งเราก็ต้องเรียนไปด้วย ไหนจะค่าเรียน ค่ากิน ค่าอยู่ จริงๆมันเป็นช่วงชีวิตพลิกผัน ตั้งแต่ป.6 คุณพ่อเลิกซัพพอร์ต เราก็เลยลำบากตรงนั้น ทุกวันนี้ก็ยังเจอบ้าง หนูก็ยังส่งเงินให้คุณพ่อ คุณแม่ ทุกเดือน ตอนแรกๆก็รู้สึกน้อยใจว่าทำไมเราไม่มีคุณพ่อคุณแม่เหมือนเด็กคนอื่นๆ แต่พอแบบอยู่ไปเรื่อยๆคุณตาคุณยายเขาดูแลเราดีมากๆ จนเราไม่รู้สึกขาดตรงนั้น เพราะคุณตา คุณยายก็เปรียบเหมือนพ่อ แม่เรา

          จนเรามีโอกาสเข้ามาร้องเพลง จริงๆเราก็ไปร้องเพลงอยู่เรื่อยๆ ก็มีวงเล็กๆ วงโนเนม เจ้าของวงมาเจอเราแล้วมาชวนเราไปร้อง เขาก็แต่งเพลงไปด้วย เขาก็เลยให้เราร้องไกด์แล้วส่งไปตามค่ายเพลงต่างๆ พอดีมีอยู่ค่ายนึงอยากได้นักร้องใหม่ แล้วเขาชอบเสียง มาดูตัวเรา ก็ได้เป็นนักร้อง แต่ก็ยังไม่ดัง นานมากเมื่อก่อนนักร้องลูกทุ่งโชว์สะดือจะไม่ค่อยมี หลิวเป็นคนแรกเลยที่ใส่แบบนั้น โดนว่าเยอะมาก โดนเปรียบเทียบกับรุ่นพี่ที่เขาลูกคอเก้าชั้นด้วยค่ะ โดนเปรียบเทียบว่าไม่ใช้ความสามารถแต่กลับเอาเรือนร่างมาใช้ ก็รู้สึกแย่มากๆ เราไม่ได้ใช้เรือนร่างขนาดนั้น เราแค่ใช่ชุดปอมปอมเชียร์ เพราะหลิวมาจากเชียร์ลีดเดอร์มาก่อน เขาก็เลยใส่คอนเซ็ปต์ให้เราเป็นแบบนั้น เขาก็เลยเปรียบเทียบเสียงไม่ดีเลยอะไรอย่างนี้”

ขอบคุณข้อมูลจากรายการ คุยแซ่บShow

ขอบคุณภาพประกอบจากอินสตาแกรม leew_ajareeya