บางชีวิตในโลกแห่งความเป็นจริง สามารถใช้ประโยคจากเพลงฮิต .. รู้เขาหลอกก็ยังเต็มใจให้หลอก ..อธิบายการดำรงอยู่ของทุกวินาทีที่ยังมีลมหายใจได้แบบเต็มร้อยก็ว่าได้ โดยเฉพาะชีวิตในวัยชรา หรือสูงอายุ ที่ลูกหลานต่างออกจากบ้านไปใช้ชีวิตอิสระของตัวเอง

      ความเหงาและความต้องการเพื่อน หรือที่เรียกว่า อยากมีสังคมเพื่อจะได้ไม่อยู่ว่างจนเกินไป บางครั้งก็ผลักดันให้บางคนเลือกทางที่จะตั้งวงเฮฮาปาร์ตี้ด้วยการดื่ม กินทุกวี่ทุกวัน และไม่ต้องสงสัย คนที่ควักเงินออกสตางค์หรือเป็นสปอนเซอร์วงเหล้ายาปลาปิ้ง ก็ต้องเป็นหน้าที่ของคนขี้เหงา หรือผู้สูงวัยแบบมนุษย์ป้ามนุษย์ลุงนั่นเอง

      มองจากมุมของลูกหลาน อาจจะเห็นว่า..ก็ดีนะ ที่พ่อแม่ปู่ย่าตายายมีสังคม มีวงให้ไปเสวนาคลายเหงาได้ทุกวี่วัน

      ต่อเมื่อเงินในกระเป๋าของญาติผู้ใหญ่พร่องหรือร่อยหรอไปนั่นแหละ ลูกหลานอาจจะเปลี่ยนมุมมอง และที่น่าเสียใจที่สุดเห็นจะเป็นตอนที่ผู้สูงวัยในครอบครัวล้มป่วย และกลายเป็นมนุษย์นั่งรถเข็น เพราะการดื่มมากจนเกินร่างกายจะรับไหวนั่นแหละ

      เพราะถึงตอนที่กลายเป็นบุคคลที่ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ บรรดาสมาชิกที่เคยร่วมวงเฮฮาปาร์ตี้ก็คงจะไม่มีเวลามาเสวนากับมนุษย์ลุงมนุษย์ป้าใจป้ำควักเลี้ยงทุกหยดหมดทุกแก้วได้อีกต่อไป ด้วยทุกอย่างกลายเป็นอดีตที่ไม่หวนคืนกลับมา

      นี่เป็นตัวอย่างเล็กๆ ใกล้ตัว ระหว่างที่เดินเข้า-ออกซอยเข้าบ้าน เพราะวันนี้วงเหล้าที่เคยคึกคักเงียบฉี่ ภาพแห่งความสนุกสนานกลับกลายเป็นภาพของคนแก่คนหนึ่งนั่งอยู่บนรถเข็น ...และเชื่อว่าภาพแบบนี้จะเกิดทุกมุมของสังคมโลกใบนี้ ตราบเท่าที่คนหลังเกษียณไม่รู้จักเรียนรู้ที่จะอยู่ให้ได้กับความเหงา และไม่บริหารจัดการกับความโดดเดี่ยว ให้เป็นความเคยชินหรือสามารถเปลี่ยนแปลงเป็นความสุขได้

      ยอมรับค่ะ ว่าความเหงา ความโดดเดี่ยว การอยู่บ้านตัวคนเดียว มันสุ่มเสี่ยงต่อปัญหาสุขภาพจิตเป็นอย่างยิ่ง แต่การร้องขอความช่วยเหลือ  หรือคาดหวังว่าคนอื่นจะมาช่วยฉุดเราจากโลกของคนแก่ได้นั้น ก็ไม่ใช่ทางเลือกที่ถูกต้อง

      มันคงไม่แตกต่างจากการเอาเงินไปซื้อหาเพื่อน แล้วเราจะได้เพื่อนที่จริงใจได้อย่างไร

      ฉะนั้น การเรียนรู้ที่จะอยู่คนเดียวให้ได้อย่างมีความสุข จึงเป็นสิ่งที่วัยใกล้เกษียณ และเกษียณแล้วควรจะฝึกและเตรียมพร้อมไว้นะคะ เช่น ใครที่บอกว่ากินข้าวคนเดียวไม่เป็น ก็ต้องลองฝึก ใครที่เคยชินกับการต้องไปไหนมาไหนกับเพื่อน ก็ต้องลองออกเดินทางคนเดียว แล้วไปหาเพื่อนคุยเอาข้างหน้า

      เริ่มจากการลุกขึ้นมาเดินออกกำลังกายคนเดียวตามสวนสาธารณะต่างๆ นอกจากคุณจะได้เรียนรู้วิธีการใช้ชีวิตพึ่งพาตนเองแล้ว คุณยังจะได้สุขภาพที่แข็งแรง

        ดีกว่านั่งท่ามกลางคนแปลกหน้า แล้วกระดกแก้วดื่มร้อง..ชนๆ หมดแก้วๆ..รับรองค่ะ.

                                                                                "ป้าเอง"