"ธนาธร" กับหุ้นสื่อคงจะจบยาก
    เมื่อคุณโกหกครั้งแรก First lie .... 
    คุณต้องโกหกครั้งที่สอง ตามด้วยครั้งที่สาม ไปเรื่อยๆ เพื่อปิดบังโกหกก่อนหน้า 
    แต่อีกด้านหนึ่งของการมีหุ้นสื่อของนักการเมือง ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามตามกฎหมาย ก็เพื่อไม่ต้องการให้นักการเมืองนำสื่อมาปกปิดความชั่วของตัวเอง และใช้สื่อเพื่อผลประโยชน์ทางการเมือง
    วันนี้ "ธนาธร" ไม่ได้ถือหุ้นสื่อแล้ว 
    แต่ "จึงรุ่งเรืองกิจ" ยังถืออยู่ 
    แม่ถือหุ้นสื่อ ลูกเป็นนักการเมือง ตามกฎหมายไม่ถือว่าผิด แต่โดยจริยธรรมแล้ว นักการเมืองที่เพ้อหาการปฏิรูปประเทศในทุกด้าน ไม่ควรมีคนในครอบครัวถือหุ้นสื่อแม้หุ้นเดียวมิใช่หรือ
    วันนี้จึงตั้งคำถามไปยัง "ธนาธร" ในฐานะคนรุ่นใหม่ที่ต้องการเปลี่ยนแปลงประเทศว่า โดยจริยธรรมทางการเมืองแล้ว เห็นด้วยกับการที่แม่ตัวเองถือหุ้นสื่ออยู่หรือไม่ 
    และจะจัดการผลประโยชน์ทับซ้อนที่กำลังเกิดขึ้นในวันนี้ และอนาคตอย่างไร
    อีกประเด็นการให้สัมภาษณ์สื่อในเครือข่าย แม้จะเกิดขึ้นก่อนเป็นนักการเมือง แต่ก็สะท้อนถึงการปูทางสร้างภาพพจน์ทางการเมืองอย่างเป็นระบบ 
    แต่บางประเด็นสัมภาษณ์แล้วคำพูดเป็นนาย สะท้อนความเป็นตัวตนที่แท้จริงของ "ธนาธร" 
    ที่พูดกันช่วงวันสองวันที่ผ่านมาคือ การให้เลิกใช้คำว่า พี่ น้อง ลุง ป้า น้า อา
    "ผมยังนั่งคุยกับพวกเขาอยู่เลยว่า ถ้าพรรคของเราเกิดได้เมื่อไร ในพรรคของเราอยากให้เลิกใช้คำว่า พี่ น้อง ลุง ป้า น้า อา อยากให้เลิกใช้คำพวกนี้ให้หมด สร้างวัฒนธรรมใหม่ๆ 
    อย่างที่ผมบอก อะไรก็ตามที่อยากให้เกิดก็ต้องทำในพรรคก่อน เราต้องการยกเลิกวัฒนธรรมอำนาจนิยม ซึ่งกีดกันโอกาส กีดกันความคิดสร้างสรรค์ของคน เรียกคนอื่นเป็นพี่ ป้า น้า อาเมื่อไร มันเป็นการเข้าไปอยู่โครงสร้างอำนาจนั้น 
    เราจึงคิดว่า ใช้คำว่า คุณ ผม ดิฉัน สามคำเพียงพอแล้ว ให้เกียรติกันมากพอแล้ว ไม่มีพี่ ไม่มีท่าน คนทุกคนจะกล้าแสดงความคิดเห็น กล้าเป็นตัวของตัวเอง การจะไม่ยอมรับความคิดเห็น เพราะอายุ เพราะเพศสภาพ เพราะการศึกษา ตกไปเลย…not this party ต้องไม่ใช่ที่นี่ หรืออย่างน้อยที่สุด ตราบใดที่ผมยังอยู่ที่นี่ เราจะไม่ปฏิบัติต่อกันแบบนี้"
     "ธนาธร" อาจอ้างได้ว่า จะสร้างวัฒนธรรมนี้เฉพาะในพรรคอนาคตใหม่เท่านั้น 
    แต่พื้นฐานที่จะสร้างความเท่าเทียมในลักษณะนี้ คล้ายกับว่า มีการใช้ในโลกอย่างกว้างขวางมาแล้ว 
    ภาษาฝรั่งเศส "camarade"  แปลว่า พวกพ้อง ผู้ร่วมงาน หรือแนวร่วม ซึ่งก็คือ "สหาย"
    คำนี้ถูกนำมาใช้ครั้งแรกในการปฏิวัติฝรั่งเศสจากพระเจ้าหลุยส์ที่ ๑๖
    ก่อนที่จะแพร่หลายเข้าเยอรมัน ข้ามไปรัสเซีย
    และเมื่อระบอบคอมมิวนิสต์รัสเซียแพร่ออกไปทั่วโลก 
    สมาชิกพรรคคอมมิวนิสต์ทุกประเทศ ต่างเรียกเพื่อนพ้องน้องพี่ ลุง ป้า น้า อา ว่า..... 
    "สหาย".