นับแต่วันแถลงข่าวประกาศก่อตั้ง พรรคอนาคตใหม่ (อนค.) อย่างเป็นทางการ เมื่อวันที่ 15 มี.ค.2561 ที่ warehouse 30 ถ.เจริญกรุง โดย "ธนาธร จึงุร่งเรืองกิจ" เป็นหัวหน้าพรรค "ปิยบุตร แสงกนกกุล" เป็นเลขาธิการพรรค พร้อมบรรดาแกนนำกว่า 20 ชีวิต

        จนถึงปัจจุบันที่พวกเขาจะมี ส.ส.ในสภาฯ อย่างน้อย 80 ที่นั่ง ในสภาฯ จากคะแนนท่วมท้นกว่า 6.2 ล้านเสียง เป็นเวลาเพียง 1 ปี กับเกือบ 1 เดือนเท่านั้น ที่พวกเขาสามารถสร้างแรงกระเพื่อมให้กับการเมืองไทยจนกลายมาเป็นพรรคการเมืองที่ได้คะแนนมากที่สุดเป็นอันดับ 3 ของประเทศในตอนนี้

        ในวันเดียวกับที่แถลงข่าวเปิดตัว พวกเขาถูกจั่วหัวก่อนในประเด็นเรื่องโลโก้ขึ้นมาตั้งข้อสังเกตว่าไปคล้ายกับ “ฟิตเนส” แห่งหนึ่งใน กทม. ซึ่งเป็นเพียงออเดิร์ฟของสารพัดเรื่อง ที่ทางพรรคจะต้องพบเจอจนถึงปัจจุบันทั้งบนดินและใต้ดิน ต่อด้วยการโดนฟ้องผิด พ.ร.บ.คอมพิวเตอร์ มาตรา 14 (2) โดยคนของ คสช. จากกรณีการไลฟ์สด ใน “รายการคืนวันศุกร์ให้ประชาชน” วิจารณ์ คสช. ปมกระแสการดูด ส.ส.ของพรรคพลังประชารัฐ เมื่อวันที่ 29 มิ.ย.2561

        ก่อนจะโดน “นักร้อง” อย่าง "ศรีสุวรรณ จรรยา" ไปยื่นเอกสารให้คณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) เอาผิดกรณีการลงประวัติในเว็บไซต์ของพรรคอนาคตใหม่ ที่ระบุว่า ธนาธรเคยดำรงตำแหน่ง “ประธานอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย” 2 วาระ ระหว่างปี 2551-2555 หลังเรื่องแดงจึงมีการแก้เป็น “ประธานสภาอุตสาหกรรมจังหวัดนครนายก” ระหว่างปี 2550-2554 ก่อนที่ตัวนายธนาธรจะออกมาชี้ว่าเป็นความผิดพลาดของทีมงานพรรค ไม่ได้มีความจงใจจะหลอกลวงผู้สนับสนุนแต่อย่างใด

        จากนั้นโดนขุดข้อมูลการถือหุ้นบริษัท PICNI ที่เกี่ยวข้องกับคดีฉาวของผู้ถือหุ้นรายเดิม ควบมากับบริษัทในเครือของเจ้าตัวชื่อ บริษัท วัน โอ ซี ที่ถูกกล่าวหาว่าทำกิจการเกี่ยวกับโรงเลื่อยค้าไม้ ซึ่งเจ้าตัวก็ชี้แจง 2 เรื่องอย่างชัดเจนไปแล้วผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัว ก่อนจะมีกระแสข่าวเกี่ยวกับการถือหุ้นสื่อของ บริษัท วีลัค-มิเดีย ซึ่งเป็นบริษัทเกี่ยวกับสื่อ ตรงกับลักษณะต้องห้ามของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ที่ห้ามเป็นเจ้าของหรือถือหุ้นในกิจการ หนังสือพิมพ์ วิทยุโทรทัศน์ และโทรคมนาคม ที่ก่อนหน้านั้นมีนายธนาธรเป็นผู้ถือหุ้น แม้นายธนาธรจะชี้แจงกับสื่ออย่างต่อเนื่องเมื่อถูกซักถาม แต่ก็ยังคงมีคำถามจากหลายฝ่ายจนถึงทุกวันนี้

        ยังไม่รวมกับการขุดอดีตบนโลกโซเชียล ที่ยังไม่ได้เกี่ยวกับกระบวนการยุติธรรม อย่าง คลิปเสียง (ตัดต่อ) ที่คุยกับคนแดนไกล ก่อนที่ธนาธรจะฉะสื่อดังกลางรายการสดไป 1 ดอก การถูกวิพากษ์จากขั้วตรงข้ามกรณี “ยิ้มสยาม” ถูกขุดภาพในอดีตขณะไปร่วมกิจกรรมทางการเมืองกับ “กลุ่มคนเสื้อแดง” รวมทั้งคำพูดต่างๆ ที่ถูกตัดมาเฉพาะส่วนจนสร้างความเข้าใจผิด อย่าง “จะพาทักษิณกลับบ้าน” และเรื่องอื่นๆ จนมาถึงการถูกเชิญตัวไปให้ปากคำที่ สน.ปทุมวัน เมื่อวันเสาร์ที่ 6 เม.ย. จากคดีความเมื่อปี 2558 พันมากับ “ดราม่าเจ้าหน้าที่สถานฑูต” ที่ไปสังเกตการณ์ จนถึงปัจจุบัน

        ที่หนักข้อกว่าคือ กรณีของ "ปิยบุตร" ที่ตอนนี้ต้องใช้คำว่า “เงียบไว้” เป็นดีที่สุด จากการนำเสนอข้อมูลของฝ่ายตรงข้าม เมื่อครั้งที่เจ้าตัวยังคงเป็นอาจารย์ คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เกี่ยวกับเรื่องที่แนวคิดละเอียดอ่อนที่สุดในสังคมไทย นั่นคือ เรื่องสถาบัน พร้อมโดนบรรดาผู้เห็นต่างวิจารณ์เสียจนเป๋ นี่ยังไม่รวมกับวีรกรรมอื่นๆ ที่แกนนำพรรคอนาคตใหม่โดนเจ้าหน้าที่รัฐเรียกไปให้ข้อมูล

        เห็นได้ว่า เพียงแค่ 1 ปีนิดๆ เท่านั้นที่พวกเขาก้าวสู่วงการการเมือง แต่กลับต้องเจอกับ “แรงเสียดทาน” อย่างหนัก และดูเหมือนจะยังไม่จบเพียงแค่นี้แน่นอน จนกว่าจะถึง วันที่มีประกาศตั้งรัฐบาลอย่างเป็นทางการของพรรคที่รวมเสียงข้างมากในสภาฯ ได้มากที่สุด

        แม้บางกรณี “ธนาธรและพวก” จะสามารถเอาตัวรอดมาได้ จากการชี้แจงอย่างทันท่วงทีและเคลียร์ชัด แต่บางกรณีก็ยังมีความคลุมเครือ และยังโดนขุดคุ้ยข้อมูลเกือบทุกวัน โดยเฉพาะกรณีการครอบครองหุ้นของ บริษัท วีลัค-มิเดีย ซึ่งมีผลกระทบโดยตรงกับสถานะนักการเมืองของนายธนาธร

        ในสัปดาห์เดียวมีการโอนหุ้น 2 ครั้ง ไม่ได้จดทะเบียนต่อกรมพัฒนาธุรกิจการค้า ทำไมแม่-พี่น้องไม่ถือครองไว้เอง แต่ต้องโอนให้หลายคน แล้วเช็ค 6.7 ล้าน เข้าบัญชีเมื่อใด มีภาพว่านายธนาธรหาเสียงที่ จ.บุรีรัมย์ เมื่อวันที่ 8 ม.ค.62 แล้วกลับมาลงนามทำตราสารตอนไหน?

        สิ่งเหล่านี้คือเรื่องที่ธนาธรต้องตอบแก่สาธารณะให้ได้ หากต้องการจะหลุดจากข้อกล่าวหาแบบใสสะอาด

       หากยังทำไม่ได้ ความคลางแคลง สงสัย จากฝ่ายตรงข้ามย่อมสะสมมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง และอาจขยายไปยังฐานมวลชนที่สนับสนุน อนค. ตามที่พรรคได้บอกว่า พวกเขาพร้อมจะนำการเมืองใหม่มาสู่ประเทศไทย แต่ตอนนี้ยังไม่ต้องไปว่าถึงการเมืองใหม่ เอาแค่ชี้แจง “เรื่องหุ้น” ที่เป็นประเด็นอยู่ให้ได้ก่อน ไม่อย่างนั้น “อนาคตใหม่” คงเป็นเพียงแค่ “วลีสวยหรู” ที่เอาไว้หลอกคนที่เบื่อการเมืองแบบเดิมๆ โดยไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแค่นั้น.