คงมีเวลาอีกร่วมๆ เดือน...กว่าที่ กกต. ท่านจะออกมาประกาศผลการเลือกตั้ง จำนวนคะแนน จำนวน ส.ส.เขต-ส.ส.สัดส่วนอย่างเป็นทางการ ดังนั้นระหว่างนี้...การหยิบเอา เครื่องคิดเลข มาจิ้มโน่น จิ้มนี่ เพื่อคิดคำนวณ คณิตศาสตร์ทางการเมือง น่าจะเป็นอะไรที่ ไม่เข้าท่า หรือไม่สอดคล้องกับ ธรรมชาติทางการเมือง มากมายซักเท่าไหร่ สู้พวกที่ปาเครื่องคิดเลขทิ้ง แล้วหยิบเอารองเท้าผ้าใบเก่าๆ มาใช้ในการออก เดินสาย เจ๊าะๆ แจ๊ะๆ ไปตามพรรคการเมืองในแต่ละพรรค แทบไม่ได้เลย...

                                     ---------------------------------------------

        คือโดยธรรมชาติทางการเมือง...สุดท้ายมันคงต้องพยายามหา จุดลงตัว กันให้จงได้นั่นแหละ ไม่ว่าฝ่ายประชาธิปไตย หรือฝ่ายเผด็จการสืบทอดอำนาจ แม้จะมีเสียงก้ำๆ กึ่งๆ ปริ่มน้ำ ปริ่มขอบ กันในระดับแทบจัดตั้งรัฐบาลที่มีเสถียรภาพยั่งยืน ถาวร แทบไม่ได้ไปด้วยกันทั้งคู่ แต่ถ้าหากเพียรพยายามที่จะ เข้าถึง-เข้าใจ ระดับเข้าให้ลึกๆ ไปถึงก้นครัว หรือ ท้ายครัว กันจริงๆ แล้ว โอกาสที่จะนำไปสู่การ พัฒนา หรือนำมาซึ่งกระบวนการวิวัฒนาการของสายพันธุ์ใหม่ๆ จากงูเงี้ยว เขี้ยวขอ ระดับธรรมดาๆ ให้กลายไปเป็นงูเห่า งูเขียว งูบองหลา ฯลฯ ที่มียีนและดีเอ็นเอแตกต่างไปจากสายพันธุ์เดิมๆ ย่อมมีสิทธิ์เป็นไปได้ไปด้วยกันทั้งสิ้น...

                                     ------------------------------------------------

        เพราะตามธรรมชาติโดยทั่วไป...บรรดาสิ่งที่มีชีวิตทั้งหลาย ยังไงๆ ย่อมหนีไม่พ้นที่จะต้อง กิน-ขี้-ปี้-นอน อยู่แล้วแน่ๆ ยิ่งถ้าเป็น ธรรมชาติทางการเมือง ด้วยแล้ว การปี้กันไป-ปี้กันมา หรือการ ผสมพันธุ์ ซึ่งกันและกัน ไม่เพียงแต่ถือเป็น ข้อเท็จจริง อันมิอาจปฏิเสธได้ แต่ยังมีความสำคัญเอามากๆ โดยเฉพาะธรรมชาติการเมืองไทยด้วยแล้ว เรียกว่า...ยังไม่ทันแก้กางเกง ถอดกางเกง เผลอๆ อาจโดนเสียบ โดนล้าง หรือเสียบทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ล้างซะเฉยเลย ด้วยเหตุนี้นี่แหละ...ใครที่ยังชอบมั่วๆ อยู่กับเครื่องคิดเลข วันๆ เอาแต่จิ้มโน่น จิ้มนี่ หาสูตร หาสมการ กันไปตามเรื่อง ตามราว สุดท้าย...อาจมีอันต้องเสร็จผู้ที่เข้าถึง-เข้าใจ-และพัฒนา ไปตามสภาพ...

                                  ---------------------------------------------------

        และถ้าว่าไปแล้ว...แทบทุกพรรคนั่นแหละ ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายประชาธิปไตย ฝ่ายเผด็จการ ล้วนแล้วแต่มีรอยแยก รอยปริ มีรอยตะเข็บรอเวลาให้เลาะไปด้วยกันทั้งสิ้น เพียงแต่ขึ้นอยู่กับ ศิลปะ ความประณีต ละเอียดอ่อน ในการสอย การเลาะ และการเย็บว่าช่างฝีมือในแต่ละรายจะมีขีดความสามารถมาก-น้อยขนาดไหน ถ้าหากเป็นช่างเสื้อระดับร้านภูษา เทเลอร์ อะไรประมาณนั้น ฝีมือการตัด-เย็บ ก็อาจหยาบๆ ไปหน่อย เสื้อใหม่ กางเกงใหม่ หรือความเป็นรัฐบาลใหม่ มันอาจดูไม่เก๋ ไม่เท่ เท่าที่ควร แต่ถ้าหากได้ช่างฝีมือ ช่างเสื้อระดับบูติก ระดับสไตล์ลิสติก หรือระดับแบรนด์เนม ทั้งหลายแล้ว โอกาสที่จะก้าวขึ้นสู่ความเป็นรัฐบาลก็แทบไม่ต่างอะไรไปจากการก้าวขึ้นเวทีแคทวอล์ก คือทั้งเท่ แล้วทั้งมีจะแ-ก ได้อีกด้วยต่างหาก...

                                    ----------------------------------------------------

        ด้วยเหตุนี้...ระหว่างนี้ ไม่ว่าพรรคไหนต่อพรรคไหนก็เถอะ คงต้องระแวดระวัง ก้นครัว ของตัวเองเอาไว้ให้ดี ต้องหมั่นเย็บ หมั่นชุน รอยแยก รอยปริ เอาไว้ก่อนล่วงหน้า ก่อนที่ช่างตัดเสื้อฝีมือดีจะเข้ามาวัดตัวกันถึงภายในพรรค ยิ่งโดยเฉพาะพรรคเก่าพรรคแก่ อย่างพรรคประชาธิกัด ที่เลือกตั้งคราวนี้ทิ้งรูโหว่รูเบ้อเร่อเห้อ เอาไว้ชนิดแทบชุน แทบปะไม่ได้เลย มีแต่ต้องเย็บใหม่ ตัดใหม่กันไปแทบทั้งชุด ความพยายามที่จะเป็น ฝ่ายค้านอิสระ ตามข้อเสนอของพวกแก๊งก์ไอติม ซึ่งแทบไม่รู้ว่าจะเป็นอิสระกันไปในแนวไหน อิสระแล้วสมชัย หรืออิสระแล้วแพ้แล้ว แพ้อีก ภายใต้สภาพเช่นนี้นี่เอง...ที่สุดท้ายคงหนีไม่พ้นต้องถอดเสื้อ ถอดกางเกง ยอมสมัครเป็น นักเรียน ร.ด. กันจนได้...

                               ---------------------------------------------------

        แต่ที่น่าสนใจเอามากๆ...น่าจะเป็นพวกประชาธิปไตย อย่างเครือข่าย เผาไทย เขานั่นแหละ ที่พยายามเย็บ พยายามชุน พยายามปะรอยแยก รอยตะเข็บ ถึงขั้นลงสัตยาบัน หรือเขียนใบลาออกแบบไม่ลงวันที่เอาไว้ก่อนล่วงหน้า แต่อันนี้...เอาไป-เอามา ก็น่าจะไม่เหลือบ่ากว่าแรง ไม่เกินฝีมือของช่างฝีมือระดับบูติกทั้งหลาย ยิ่งโดยเฉพาะช่วงหลังๆ...ที่เกิดข่าวคราวประเภทเสร็จนาฆ่าโคถึก แถมยังเป็นโคสตรี แบบประเภทโคนันทวิศรีอีกซะล่วย คือเตรียมจะถีบทิ้ง ไม่คิดจะกระเด้าหม้อเจ๊ใดๆ อีกต่อไปชนิดเหี้ยมโหด อำมหิต ผิดมนุษย์มนาเอามากๆ ภายใต้รอยแยก รอยปริ ในระดับนี้นี่เอง โอกาสที่จะได้เห็นกระบวนการวิวัฒนาการของ งูสายพันธุ์ใหม่ ย่อมมีความเป็นไปได้เสมอๆ...

                                    ------------------------------------------------------

        ก็อย่างว่านั่นแหละทั่น...ในเมื่อระบอบประชาธิปไตยเมืองไทยนั้น ได้ถูกออกแบบ ถูกดีไซน์เอาไว้แบบชัดเจน แจ่มแจ้ง ว่ายังไงๆ คงต้องเป็นไปในแนว ประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข อยู่แล้วแน่ๆ ด้วยเหตุนี้...ผู้ที่กล้าลุกขึ้นมาป่าวประกาศในวันเช็งเม้งของบรรพบุรุษ ว่าจะจงรักภักดีต่อองค์กษัตริย์อย่างมิมีวันเสื่อมคลาย ย่อมต้องเป็นฝ่ายประชาธิปไตยที่ต่างไปจากฝ่ายประชาธิปไตยเฉยๆ อย่างเห็นได้ชัด ด้วยความผิดแผก แตกต่าง ระหว่างฝ่ายประชาธิปไตยด้วยกันเองในทำนองนี้นี่แหละ ก็น่าจะได้เวลาที่ช่างตัดเสื้อแห่งร้านไข่บูติก หรือเผด็จการบูติก น่าจะเริ่มวัดเนื้อ-วัดตัว กันได้บ้างแล้ว...

                                  ---------------------------------------------------------

        ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Dave Meurer (อีกครั้ง)... “A great marriage is not when the perfect couple comes together. It is when an imperfect couple learns to enjoy their differences. – ชีวิตแต่งงานที่วิเศษสุด มิได้เกิดขึ้นเมื่อคู่ที่เหมาะสมมาอยู่ร่วมกัน แต่เกิดขึ้นเมื่อคู่ไม่เหมาะสมเรียนรู้ที่จะแสวงหาความสุข จากความแตกต่างซึ่งกันและกัน...”

                                  --------------------------------------------------------