9 เม.ย.62- วินทร์ เลียววาริณ ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กว่า มีคนส่งเรื่องขำขันมาให้อ่าน
เรื่องมีอยู่ว่า หญิงสาวคนหนึ่งเปลือยกายขึ้นรถแท็กซี่ คนขับรถมองสำรวจเธอทั้งตัวอย่างละเอียดถี่ถ้วน
สตรีนางนั้นบอกว่า "มองทำไม? ไม่เคยเห็นคนแก้ผ้าหรือไง?"
คนขับรถแท็กซี่ตอบว่า "ผมไม่ได้สนใจที่คุณแก้ผ้าหรอก ผมสนใจอย่างเดียวว่า คุณเก็บเงินไว้ตรงไหน ผมกลัวคุณจะไม่มีเงินจ่ายค่าแท็กซี่ผมน่ะ"
นี่คือเรื่องมุมมอง
เรื่องเดียวกันแท้ๆ แต่มองไม่เหมือนกัน
บางทีประชาชนก็เหมือนคนขับแท็กซี่ นักการเมืองเหมือนผู้โดยสารเปลือย เราไม่รู้ว่าเขาจะจ่ายค่าโดยสารหรือเปล่า
เรากลัวว่าเมื่อถึงจุดหมายของเขาแล้ว เขาจะเบี้ยวสิ่งที่เขาต้องจ่ายเรา
เห็นไหม? เรื่องขำขันธรรมดาที่คนส่งมา ก็ยังมองให้เป็นการเมืองได้
นี่เขียนวกเข้าการเมืองดักไว้ก่อน เพราะรู้ว่าถ้าลงเป็นเรื่องขำขันธรรมดา เดี๋ยวก็จะมีคนโยงเข้าการเมืองอีก
จะมีซักบทมั้ยที่ไม่โยงเข้าการเมืองน่ะ เตง?.
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |