เสียเวลาอ่านเรื่องข้างล่างนี้สักนิด จากคนรุ่นใหม่ที่รำคาญคนรุ่นพ่อรุ่นแม่ที่แสนเชย โลว์เทค ไม่ทันสมัย...
    เริ่มต้นว่า ..ผมต้องใช้เวลาเป็นชั่วโมงกับพ่อที่ธนาคาร เพียงเพราะแกต้องการมาโอนเงิน ผมทนไม่ไหวแล้ว เลยถามออกไปว่า "พ่อ...ทำไมเราไม่ทำธุรกรรมผ่าน e-banking ล่ะครับ?"
    พ่อตอบ "ทำไมถึงต้องทำยังงั้นล่ะ" ผมตอบไปว่า เราจะได้ไม่ต้องเสียเวลาเป็นชั่วโมงเพียงเพื่อการโอนเงิน พ่อยังสามารถซื้อของออนไลน์ได้ด้วย....ทุกอย่างมันจะง่ายไปหมด 
    ผมกระตือรือร้นที่จะโน้มน้าวให้พ่อเข้าสู่โลกของ e-banking พ่อกลับถามว่า "งั้นพ่อก็ไม่ต้องก้าวเท้าออกจากตัวบ้านเลยสิ?"
    ใช่ๆ...ผมบอกพ่อว่าเดี๋ยวนี้ของใช้ต่างๆ อาทิ ของชำยังส่งมาถึงประตูบ้านได้แล้วเลย อะเมซอนจัดส่งทุกอย่างเลย 
    แต่คำตอบของพ่อทำเอาผมอึ้งไปเลย (ทำเอาลิ้นผมแข็งไปเลย) 
    พ่อพูดว่า "ตั้งแต่พ่อย่างเข้ามาในธนาคารวันนี้ พ่อได้พบเพื่อนตั้ง 4 คน...ได้พูดคุยกับพนักงานธนาคารซึ่งคุ้นเคยกับพ่อเป็นอย่างดี  "ลูกก็รู้ว่าพ่ออยู่คนเดียว นี่เป็นการมีสัมพันธ์กับผู้คนที่พ่อต้องการ พ่อชอบที่จะทำตัวเองให้พร้อมมาที่ธนาคาร จะได้มีเวลามากพอ...มันเป็นการสัมพันธ์กันทางกายสัมผัสที่พ่อสรรค์สร้างขึ้นมา"
    "เมื่อ 2 ปีก่อนที่พ่อล้มป่วย...พ่อค้าผลไม้ที่พ่อซื้อเค้าประจำมาเยี่ยม และนั่งข้างๆ เตียง แล้วก็ร้องไห้"
    "ตอนแม่แกหกล้มเมื่อ 2-3 วันก่อน ในขณะที่ออกไปเดินเล่นตอนเช้า พ่อค้าร้านขายของชำเจอเข้า เลยรีบพาแม่แกขึ้นรถมาส่งที่บ้าน เพราะเค้ารู้ว่าพ่อพักอยู่ที่ไหน"
    "พ่อจะมีสัมพันธ์กับผู้คนทางกายสัมผัสแบบนี้มั้ย ถ้าทุกอย่างเป็นออนไลน์ไปหมด"
    "ทำไมพ่อถึงต้องให้ของทุกอย่างจัดส่งมาให้ และยังบังคับให้พูดคุยกับเจ้าคอมพิวเตอร์เท่านั้น"
    "พ่อชอบที่จะรู้จักผู้คนที่พ่อติดต่อด้วย ไม่ใช่เพียงแค่ในฐานะเซลส์แมน....แต่มันได้ก่อเกิดความผูกพันและสัมพันธภาพ"
    "เจ้าอะเมซอนที่ลูกว่า มันสามารถจัดส่ง 2 สิ่งนี้ได้ด้วยมั้ย?... ความผูกพัน กับ สัมพันธภาพ น่ะ"
    ....โดนใจป้าอย่างมากมาย แล้วรุ่นลูกรุ่นหลาน และคุณน้องคุณพี่วัย 50 ลงไปทั้งหลาย เห็นว่าอย่างไร โดยเฉพาะในเมืองกรุงทุกวันนี้ บ้านหลังคาเกยกันยังไม่รู้จักหน้ากันด้วยซ้ำ ...มันยังไงกันคะ
    โลกมันเปลี่ยนไป...แบบไม่น่าอยู่..อย่างนั้นหรือ???.    
                                        "ป้าเอง"