เคยสังเกตไหมคะ?!? เวลาเราไปอยู่วงคนอายุใกล้เคียงกัน ประเด็นที่จะพูดคุยหรือถกเถียงกันไม่พ้นเรื่องสุขภาพ หรือไม่ก็อนาคตวัยเกษียณ แต่พอเป็นกลุ่ม 40 ลงไป เราก็จะได้ยินเรื่องการเลี้ยงลูก ปัญหาการเรียน และอนาคตของเด็กๆ ถ้าเป็นวัย 30 ก็จะถามไถ่กันเรื่องการงาน เงินเดือน และการเรียนต่อ

      ท่ามกลางการเมาธ์แตกแหลกละเอียดในแต่ละโต๊ะกาแฟ เชื่อว่ามีไม่มากไม่น้อยเลยทีเดียว จะนำเอาประเด็นที่ฟังมาเปรียบเทียบกับชีวิตตัวเองโดยไม่รู้ตัว ทั้งดี ทั้งร้าย และทั้งๆ ที่อนาคตยังมาไม่ถึง จนมองข้ามความจริงไปว่า เราควรจะรู้จักทำปัจจุบันให้ดีที่สุด

      ดังนั้นไม่ว่าปี พ.ศ.จะหมุนเวียนเปลี่ยนไปอย่างไร วิธีคิดนับว่าเป็นสิ่งสำคัญที่สุดนะคะ จะแก่ จะเด็ก จะวัยรุ่น หากเราคิดบวกเข้าไว้ ชีวิตก็จะสบายๆ สามารถสู้กับเกมทุกเกมได้อย่างเข้มแข็ง 

      สำหรับวัยที่เกษียณแล้ว ..เราลองมาคิดในแง่บวก ให้มองชีวิตว่า เมื่อเลิกทำงานแล้ว เราจะได้มีเวลาทำสิ่งที่อยากทำที่ไม่ได้ทำเมื่อช่วงทำงาน เช่น นัดสังสรรค์กับเพื่อนตามสภากาแฟเพื่ออัพเดตชีวิตของเพื่อนๆ ที่อยู่ในวัยเกษียณเหมือนกัน ชีวิตจะได้ไม่เหงา

      คนที่คิดว่าตื่นขึ้นมาไม่ต้องไปทำงานแล้ว ชีวิตจะเฉา ก็ลองคิดในแง่บวกว่า มันเป็นเวลาที่เราจะได้เริ่มออกกำลังกายได้เต็มที่ เพื่อร่างกายจะได้ไม่เจ็บไข้ เสียเงินไปกับการรักษา แถมการออกกำลังกายยังเป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ และสามารถมีสังคมใหม่ๆ ช่วยให้คลายเหงาได้ด้วย..จริงๆ นะ

        นี่เป็นเวลาของการทำความฝันให้เป็นจริง!!

      ถ้าเราเคยคาดหวังว่าอยากจะไปเที่ยวไหนที่ไกลๆ สักแห่ง ผจญภัยวัยตกกระสักครั้ง นี่ก็เป็นเวลาที่เหมาะสมกับการวางแผนไปเที่ยวกับเพื่อนวัยเดียวกัน เลือกการเที่ยวที่ประหยัดหน่อย เพื่อประหยัดเงินไว้ใช้ในอนาคตก็จะดีมาก

      เหนืออื่นใด อย่าลืมให้กำลังใจตัวเอง อย่าคิดอะไรที่บั่นทอนกำลังใจตัวเอง เช่น หมดแรง หมดไฟแล้ว เพราะอย่างน้อยที่สุด ใครที่มีลูกหลานให้ดูแล คุณควรจะต้องมีแรงเพื่อเลี้ยงลูกหลานให้ดี มีความเจริญเติบโต

      คิดในทางกลับกัน .. ถ้าเรากลายเป็นคนเอาแต่ซึม เอาแต่เศร้า เอาแต่บ่นหรือตีอกชกตัวเอง รังสีแห่งความโศกเศร้าก็จะส่งผลกระทบต่อสภาพแวดล้อมรอบตัว ครอบครัวอาจจะพากันเครียดๆ ไปตามกัน พลอยทำให้สุขภาพจิตเสีย

      ฉะนั้น ลุกขึ้นสู้กันต่อไปด้วยการคิดบวกนะคะ.

                                                              "ป้าเอง"