อีกแค่ไม่กี่วัน-ไม่กี่ชั่วโมง...ก็จะถึงช่วง เทศกาลส่งท้ายปีเก่า-ต้อนรับปีใหม่ หมดปี สิ้นปีกันไปซะที แต่ก็นั่นแหละ...ยังเหลืออีกตั้ง 2 เดือนกว่าๆ กว่าจะถึงช่วง เทศกาลเลือกตั้งที่รัก นับแต่นี้...เลยหนีไม่พ้นต้องนับวัน-เวลา ระดับเป็นนาทีต่อนาทีเอาเลยก็ไม่แน่ ว่ามันยังจะเหลือ สากกะเบือบิน อีกซักกี่ด้าม ต่อกี่ด้าม ที่จะสาดใส่เข้าหาผู้ซึ่งยืนถือไมค์ ไฟส่องหน้า อยู่บนเวที อย่างนายกฯ บิ๊กตู่ ชนิดแทบทุกทิศ ทุกทาง...

         --------------------------------------------------------

        ทำไงได้ล่ะท่าน...ในเมื่อจำต้องตัดสินใจ สืบทอดการบริหาร โดยจะต้องสืบ ต้องเสพ สิ่งที่เรียก อำนาจ ควบคู่ไปด้วย หรือไม่ อย่างไร ก็ตามที ทุกสิ่งทุกอย่าง...มันก็เลยต้องออกไปในแนวนี้ คือต้องคอยปัด คอยป้อง อะไรต่อมิอะไรเท่าที่เคยทำมาตลอดช่วงระยะ 4 ปี 5 ปี เพื่อที่พอจะได้มีโอกาสทำอะไรต่อมิอะไรต่อไปอีกซัก 4 ปี หรือจะไปไกลถึง 10 ปี 20 ปีก็แล้วแต่ ให้มีโอกาสเป็นจริง เป็นจังขึ้นมาให้จงได้ ส่วนจะทำได้แค่ 3 เดือน 6 เดือน หรือ 1 ปี แล้วต้องวนกลับสู่ วงจรอุบาทว์ รอบใหม่ อีกหรือไม่ เพียงใด อันนั้น...คงต้องค่อยไปว่ากันอีกที...

          ------------------------------------------------------

        แต่เอาเป็นว่า...ด้วยเหตุเพราะตำแหน่ง นายกรัฐมนตรี ภายหลังการเลือกตั้งปีหน้า ยังไงๆ...มันน่าจะอยู่ในเงื้อมมือ อุ้งมือ ท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ของเรา แบบชนิดแบเบอร์อยู่แล้วแหงมๆ  อันนี้นี่แหละ...มันเลยก่อให้เกิดแรงเสียดสี เสียดทาน ระดับที่ถ้าหากไม่ระมัดระวังเอาไว้ให้ดี ย่อมมีสิทธิ์เบรกขาด เบรกไหม้ เอาง่ายๆ เฉพาะแค่ไปทะเลเจอ ฉลาม มาสภาฯ เจอ เฉลิม ก็น่าจะเหน็ดเหนื่อยพอสมควรแล้ว นี่ยังต้องมาเจอกับ ฉลามวาฬ อย่างคุณชาย หม่อมอุ๋ย เข้าไปอีก 8 ดอกซ้อนๆ แล้วยังต้องตามมาอีกกี่สิบ กี่ร้อยดอก ก็ยังประเมินแทบไม่ได้ เฮ้ออ์อ์อ์...อะไรมันจะเหนื่อยยาก ลำบากเท่านี้ ย่อมไม่มีอีกแว้วว์ว์ว์....

               ----------------------------------------------------

        ยิ่งถ้าหาก 4 กุมาร บวก 3 มิตร หรือบวกอีกกี่นินจาก็เถอะ...ดันไม่สามารถรวบรวมเสียง รวบรวมเก้าอี้ภายในสภาฯ ล่างให้ครบ หรือให้เกินไปกว่า 251 เสียง ให้เยอะๆ เข้าไว้ อันนี้...ก็ยิ่งต้องเจอกับอีกไม่รู้กี่หมื่น กี่แสนดอก เพราะจะหวังแค่เสียง สภาฯ ลาก หรือวุฒิสภาฯ เท่าที่มีอยู่ในอุ้งมือ กำมือ ประมาณ 250 เสียง คงช่วยอะไรไม่ได้ซักเท่าไหร่ แค่เอาไว้โหวต เอาไว้ชูจั๊กกะแร้ ให้กับการเป็นนายกรัฐมนตรีเพียงอย่างเดียวก็เหนื่อยแล้ว แทบไม่มีโอกาสมาช่วยปัด ช่วยป้อง สากกะเบือบินซึ่งสาดซัดอยู่ภายในสภาฯ ล่างได้เลยแม้แต่น้อย...

         ---------------------------------------------------

        อันนี้นี่แหละ...อาจถึงขั้นต้อง ทุ่มโพเดียมใส่หัว กันเห็นๆ  ไม่ใช่แค่หยอกไป หยอกมา กับบรรดาพวกกระจอกข่าวทั้งหลายอีกต่อไป เพราะผู้ที่กะจะไล่จิก ไล่ตี กันในสภาฯ ส่วนใหญ่...มันออกไปทางมังกือ เสือ สิงห์ กระทิง แรด บวกกระซู่ สมเสร็จ ไปด้วยกันทั้งสิ้น แต่ละรายเขี้ยวงอก เขี้ยวยาว เขี้ยวติดสปริงไฮดรอลิกยืดได้-หดได้ เกล็ดแตกลายงา มีปีกมีหาง แถมพ่นไฟได้ด้วยเมื่อไหร่ที่มันจิก มันกัด ย่อมเจ็บปวด รวดร้าว ยิ่งกว่าการแซะ การไซร้ ของพวกนักข่าวไม่รู้กี่สิบกี่ร้อยเท่า แล้วผู้ที่อุณหภูมิจุดเดือดต่ำ อย่างท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ของเรา...จะไปเหลืออะไร??? มีแต่ต้องยกโพเดียมทุ่มใส่หัวกันเห็นๆ...

        -----------------------------------------------------

        ดังนั้น...คงหนีไม่พ้นต้องหาทาง บวก ให้เกินไปกว่า 251 ให้เยอะๆ เข้าไว้ ยิ่งถ้ากวาดมาได้ 350 เสียง อย่างที่ กุมารสนธิรัตน์ ท่านปลุกจิต ปลุกใจ เอาไว้ ยิ่งปลอดภัยเข้าไปใหญ่  แต่ถ้าดันหดลงมาเหลือแค่ 50 เสียง หรือต่ำกว่าที่ประเมินเอาไว้ในระดับเป็นร้อยๆ เปอร์เซ็นต์ขึ้นไป ไม่ต้องถึงกับ 400 เปอร์เซ็นต์อย่างที่ หมอเลี๊ยบ ท่านออกมาปรามาสเอาไว้ก่อนล่วงหน้า อันนี้ต้องเรียกว่า... มีแต่ตาย...กับ...ตาย ลูกเดียวเท่านั้นเอง ด้วยเหตุนี้...คงหนีไม่พ้นต้อง ซานต้ามาเอง กันตั้งแต่บัดนี้ไปจนถึงช่วง คืนหมาหอน เอาเลยโน่นแหละ...

        -----------------------------------------------------

        ทำไงได้...เมื่อบรรดา ปวงชนชาวไทย ทั้งหลาย ท่านยังชอบของฟรี ยังชอบรูดปรื๊ด รูดปรื๊ด อย่างไม่คิดจะเปลี่ยนแปลง ขนาด โกง...แล้วเอามาแบ่งกันมั่ง ผ่านพ้นมานับสิบๆ ปีเข้าไปแล้ว แต่ยังดันเป็นอะไรที่ “ขลัง” ที่ศักดิ์สิทธิ์อยู่เหมือนเดิม  ชนิดยังกะจะเหมาโหลภาคเหนือ ภาคอีสาน แทบหมดเกลี้ยง ยังกะจะแลนด์สไลด์ แอฝะลานช์ ทั้งที่ตัวเองยกครอก ยกครัวหนีไปแล้ว กันเป็นครอกๆ แต่ก็ยังสามารถแผ่รังสี แผ่บารมี แห่งการ โกง...แล้วเอามาแบ่งกันมั่ง ได้เหมือนเดิม...

             ---------------------------------------------------------

        ดังนั้น...ก็เอาเถอะ จะลด-แลก-แจก-แถม กันยังไง ก็ว่ากันไปตามแบบฉบับ ลับ-ลวง-ครางง์ง์ง์ ก็แล้วกัน แต่อย่าดันไปแพ้ขาด แพ้ทะรูดทะราด แบบทั้งเสียของ เสียรังวัด แล้วแถมยังต้องเสียสุนัขตามไปด้วย ไม่เช่นนั้น...บรรดา ภาระ ทั้งหลาย ทั้งปวง มันคงต้องหล่นใส่บ่า ของผู้ซึ่งไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้อง หรือไม่ได้คิดจะสืบทอดอะไรต่อมิอะไรด้วยเลย ให้ต้องแบก ต้องหาม กันชนิดไหลลู่ หลังลู่ กันไปอีกกี่ปี กี่สิบปี ก็ยังมิอาจสรุปได้...

           ---------------------------------------------------------

        ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก Aristophanes ... Ah!!! The generals! They are numerous but not good for much! - อา!!!...เหล่าขุนพลทั้งหลาย ชั่งดูมากมายก่ายกองเสียเหลือเกิน แต่ที่พอใช้ได้ มีไม่มากนัก...

          ----------------------------------------------------------