มันกลายเป็นเรื่องปกติเสียแล้วที่จะได้ยิน ได้เห็น และได้ฟังคำสบถและสรรพนามเรียกตัวเองประเภทที่เรียกว่า ภาษายุคพ่อขุนรามคำแหง..กูๆ มึงๆ ..ในที่สาธารณะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบนรถไฟฟ้า
    ทั้งๆ ที่หน้าตาสะสวย แต่งตัวด้วยชุดดูแพง หรือแม้แต่ในเครื่องแบบนักเรียนนักศึกษา เสียงสบถกับคำเรียกขาน กูบ้าง มึงบ้าง ก็กลายเป็นภาษาปกติ 
    นี่คือโลกยุคดิจิตอล ที่มนุษย์ป้าต้องปรับโหมดหูให้เคยชิน!! 
    เพราะมันเป็นภาษารักระหว่างเพื่อนฝูง ไม่ใช่ภาษาด่าทอ หรือเฟก (FAKE) ใดๆ ทั้งสิ้น
    เด็กๆ บอกว่า ..คุณ กับ เธอ...มันคือความเฟก ...ไม่จริง
    แต่พูดคำสบถคำนี่แหละ จริงใจ ซี้กันย่ำปึ้กของแท้!!!
    จึงไม่แปลกใจอะไรเลยที่ในโซเชียลออนไลน์ ไม่ว่าจะเป็นเฟซบุ๊ก หรืออินสตาแกรม เราจะเห็นคอมเมนต์ของเพื่อนกับเพื่อนในภาษาที่อ่านแล้วต้องตกอกตกใจ นอกจากนั้นที่ต้องอึ่งทึ่งเสียวกันไปเลย ก็เห็นจะเป็นภาษาต่ำกว่าเข็มขัด ที่คนแสดงความคิดเห็นหรือคอมเมนต์ไม่ใส่ใจเลยว่า หน้าตาหรือชื่อเสียงของตัวเองนั้นพะยี่ห้อ บอกตัวตนอยู่
    นี่เรียกว่าเป็นสังคมอิสระ เสรีภาพ..อย่างนั้นหรือ
    คิดย้อนไปรุ่นมนุษย์ป้าโน่นล่ะก็ กว่าจะเอื้อนเอ่ยปากด่าใครได้สักคนนี่ ..แปลว่าเดือดฝุดๆ เหลืออดเหลือทนแล้ว ไม่ใช่ปล่อยสัตว์เลื้อยคลานป็นรายชั่วโมงอย่างเด็กยุคดิจิตอลทุกวันนี้
    สงสัยว่า เด็กๆ จะเคยได้เห็นโฆษณา หรือคำบอกเล่ากันหรือเปล่าว่า รุ่นคุณปู่คุณทวดนั้น เวลาจะฝากรักเขาไม่มีหรอกนะสติกเกอร์อะไรทั้งหลาย แต่เขาจะแอบเขียนในซองโบตัน หรือส่งเป็นจดหมายฝากเด็กข้างบ้านบ้าง เด็กถีบสามล้อบ้างไปส่งให้อีกที 
    เฮ้อ!!! ก็ต้องบอกว่ายุคนี้มันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ แม้กระทั่งสามีภริยาจะบอกรักกัน เดี๋ยวนี้เขาก็ไม่เอ่ยเอื้อนวาจากันให้เปลืองน้ำลายค่ะ แต่อาศัยไหว้วานเจ้าสติกเกอร์นี่แหละ ระบายความในใจ ซึ่งความสะดวกแบบนี้ก็ดีอยู่ เพราะไม่ประเจิดประเจ้อให้ใครมาหมั่นไส้ แต่รู้กันแค่สองคน แม้อาจจะต้องเปลืองสตางค์โหลดสติกเกอร์หน้าตาแปลกๆ น่ารักๆ บ่อย ก็ดีกว่าจะทำเงียบ เหมือนอยู่กันคนละบ้าน...จริงไหม
    ดังนั้น จึงสามารถบอกกล่าวได้ว่า ยุคสมัยเปลี่ยน เราไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนไป แต่แค่ปรับให้อยู่ได้กับสถานการณ์หรือสภาพแวดล้อมต่างๆ อย่าริไปติหรือไปเตือนเด็กว่าใช้ภาษาให้สุภาพในโซเชียลหน่อยนะจ๊ะ เพราะท่านจะถูกลูกหลาน "บล็อก" ไม่ให้เข้าไปเกี่ยวข้องกับโลกของเขาอีกต่อไป 
    การแสดงภาษารักแบบรุนแรง ถ้ามันอยู่แค่โลกดิจิตอลก็ปล่อยมันไปเถอะ. 
                                         "ป้าเอง"