น่าจะ เปิดตัว กันไปแทบเกลี้ยงแล้ว...ไม่ว่าพรรคเก่า พรรคใหม่ พรรคแบงก์พัน แบงก์ร้อย แบงก์สิบ แบงก์ยี่สิบ ไปจนถึงเศษเหรียญ เศษสตางค์ เรียกว่า...เปิดกันจนไม่น่าจะมีอะไร เซอร์ไพรส์ ต่อไปอีกแล้ว หรือพอจะเห็นหัว เห็นหาง เห็นท่อนบน ท่อนล่าง ท่อนกลาง ว่าแต่ละท่อน แต่ละอัน ใหญ่ๆ ยาวๆ ย้วยๆ หรือยับๆ ยู่ยี่ กันไปถึงขั้นไหน...

                                  ---------------------------------------------------

        พรรคอันดับหนึ่งในอดีต...อย่าง เผาไทย นั้น ก็เป็นที่แน่นอน แน่แบบไม่ต้องเสียเวลาแช่แป้ง ว่ายังไงๆ...คงต้องอยู่ภายใต้การนำของคุณ เจ๊สุดาหน่อย ประธานยุทธศาสตร์ชาติ หรือแม่ยายแห่งชาติ ของคุณหนู จินนี่ ก็แล้วแต่จะว่ากันไป โดยมีผู้ชอบทำงานอยู่เบื้องหลัง อย่าง เสี่ยอ้วน ภูมิธรรม คอยคัดหัว คัดท้าย ให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปตามยุทธศาสตร์ รวมกันแพ้-แยกกันชนะ อะไรประมาณนั้น แม้ว่าโดยสีสัน บรรยากาศ ภายในพรรค อาจจะดูโหวงเหวงอยู่บ้าง แต่ก็นั่นแหละ...หลังเลือกตั้งผ่านไปแล้ว หรือหลังผลการเลือกตั้งออกมาแล้ว ค่อยไปคึกๆ คักๆ กันอีกที...ก็คงไม่น่าจะสายเกินไป...

                                -------------------------------------------------------

        ส่วนพรรคอันดับสองในอดีต...อย่าง ประชาธิกัด ก็ยังฝ่าข้ามลำธารด้วยม้าอย่างอดีตนายกฯ อภิสิทธิ์ แบบไม่มีอะไรพลิกโผ เปลี่ยนไปจากโผแต่อย่างใด แต่หลังเลือกตั้งผ่านไปแล้ว หรือหลังผลเลือกตั้งออกมาแล้ว จะออกไปทางคึกๆ คักๆ หรือหนักไปทางโครมๆ ครามๆ อันนี้...ไม่ถึงกับแน่ใจ เพราะช่วงระหว่างนี้อะไรต่อมิอะไรภายในพรรค ดูจะออกไปทางจุ๊กๆ จิ๊กๆ หนักยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ด้วยเหตุเพราะ ความเป็นเพื่อน กับ ความเป็นพรรค มันเกิดอาการซ้อนทับ แบบแยกไม่ออก บอกไม่ถูก ทั้งๆ ที่ผู้คนแต่ละรายภายในพรรค ล้วนแล้วแต่แก่ๆ ล้วนผ่านร้อน ผ่านหนาว มาด้วยกันทั้งสิ้น แต่ยังอุตส่าห์สะกดคำว่า ผู้หลัก-ผู้ใหญ่ ไม่ค่อยถนัดกันจนได้...

                                 ------------------------------------------------------

        และที่กะจะคว้าตำแหน่งอันดับหนึ่ง อันดับสอง หรืออันดับสามก็แล้วแต่กันในคราวนี้ อย่างพรรค “พลังประชารัฐ” ก็เปิดกันชนิดแทบหมดไส้-หมดพุง บรรดาก้อนแต่ละก้อนที่ถูกดูดๆ ขึ้นมาจากบ่อเกรอะ ก็ออกมาโผล่หน้า โผล่ตา โชว์ตัวกันไปเรียบโร้ยย์ย์ย์แล้ว สลายความเป็น สามมิตร กลายสภาพเป็น นินจา ภายในพรรคพลังประชารัฐกันไปหมดทั้งแผง เหลืออยู่แต่ หัวใจ หรือ ไส้ติ่ง ก็แล้วแต่จะว่ากันไป ที่ยังไม่ได้จังหวะ เวลา จะออกมาปรากฏตัวกันให้ชัดๆ แต่ก็คงไม่ถึงกับมีอะไร เซอร์ไพรส์ เพราะสุดท้าย...บรรดาพลังประชารัฐทั้งหลาย ก็คงหนีไม่พ้นไปจากพลังของ บิ๊กตู่ นั่นเอง...

                                 ---------------------------------------------------

        ไม่ต่างอะไรไปจากพรรค ทษช. ที่จะแปลว่า ไทยรักษาชาติ หรือ ทักษิณชินวัตร ก็ย่อมได้ อันนั้น...อาศัยเด็กๆ เป็นนินจา เป็นกองหน้า หรือเป็นมือ เป็นตีน ในช่วงแรกๆ แต่หลังจากเริ่ม นู้ด หรือเริ่มถอดเสื้อ ถอดผ้า ให้เห็นโนมเนื้อภายใน เห็นไปถึงลำไส้ จนถึงริดสีดวงทวารโน่นเลย ก็พอสรุปได้ไม่ยากซ์ซ์ซ์ ว่างานนี้...ทักษิณ มาเองนั่นแล หรือหนีไม่พ้นไปจากการดำรงสถานะเป็นพลัง เป็นหัวใจ หรือไส้ติ่งของ ทักษิณ ก็แล้วแต่จะว่ากันไป ส่วนจะช่วยรักษาชาติ หรือจะเป็นมะเร็งแห่งชาติ หรือไม่ อย่างไร อันนั้น...คงต้องไปคิดๆ กันเอาเอง...

                                    -------------------------------------------------

        สำหรับ พรรคแบงก์ย่อย รายอื่นๆ...ไม่ว่าภูมิใจไทย ชาติพัฒนา รวมพลังประชาชาติไทย อนาคตใหม่ เพื่อธรรม เพื่อชาติ เพื่อเสรีรวมไทย ไปจนถึงเศษเหรียญ เศษสตางค์ ต่างๆ นานา ฯลฯ มาถึง ณ ขณะนี้ ก็น่าจะพอเห็นหัว เห็นหาง กันไปหมดแล้ว และทั้งนั้น ทั้งนี้ ก็อาจพอสรุปรวมความได้ว่า....สุดท้ายแล้ว ไม่ว่าพรรคไหนต่อไหน ต่างหนีไม่พ้นต้องถูกจัดหมวดหมู่ จัดประเภท อยู่ใน พงศาวดาร 3 ก๊กฉบับไทยๆ ไปด้วยกันทั้งสิ้น ทั้งปวงนั่นเอง อันประกอบไปด้วย ก๊กเอาบิ๊กตู่, ก๊กไม่เอาบิ๊กตู่ และ ก๊กเอาก็ไม่ใช่-ไม่เอาก็ไม่เชิง ที่หวังจะร้องเพลง ฮอยไถแป้ (รอยไถแปร) หรือหวังจะเป็น ตัวแปร ภายหลังผลการเลือกตั้งได้ชี้ขาดแล้วว่า ระหว่าง ก๊กเอาบิ๊กตู่ กับ ก๊กไม่เอาบิ๊กตู่ ใครชนะ-ใครแพ้...

                               ---------------------------------------------------------

        และบรรดาพวก ฮอยไถแป้ ทั้งหลายนี่แหละ...ที่ต้องถือว่าสำมะคัญเอามากๆ สำหรับ อนาคตการเมืองไทย หลังการเลือกตั้งผ่านไปแล้ว คือมันจะยุ่ง-ไม่ยุ่ง ยุ่งขนาดยุงตีกัน หรือขนาดหนวดแขกพันกับฝอยขัดหม้อ หรือไม่ อย่างไร ก็อยู่ที่พวก ฮอยไถแป้ ทั้งหลายนี่แหละ ว่าจะ ไถ กันไปในรูปไหน ไถกันโดยอาศัยผลประโยชน์ส่วนตัว ผลประโยชน์ของพรรคเป็นที่ตั้ง หรือจะไถกันโดยอาศัยผลประโยชน์ส่วนรวม ผลประโยชน์แห่งชาติ เป็นสำคัญ ซึ่งอันนี้...ก็คงต้อง Whatever will be, will be, Que Sera Sera. กันไปโดยตลอด เพราะแต่ละราย ออกจะหนักไปทางชอบตั้งคำถามประเภท Will I be pretty, Will I be rich ซะเป็นหลักใหญ่ เลยคงหนีไม่พ้นต้องหันไปถาม Mother หรือถาม แม่มม์ม์ม์ ของแต่ละรายเอาเองก็แล้วกัน...

                               -------------------------------------------------------

        ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Frederick B. Wilcox (อีกครั้ง)... “People who emphatically protest that they are putting all their cards on the table usually put them there face down. - ผู้ที่ยืนยันเสียงแข็ง ว่าเขาได้วางไพ่บนโต๊ะไว้หมดแล้ว มักจะวางไพ่ด้วยวิธี...คว่ำหน้าไพ่...เอาไว้...”

                               ------------------------------------------------------