"แอมเนสตี้" ถอด "อองซาน ซูจี" พ้นทูตแห่งมโนธรรมสำนึก
    เห็นหัวข่าวนี้ปุ๊บ.........
    ความรู้สึกตอบสนองเกิดกับผมปั๊บ "โธ่...ไอ้องค์กรสถุล"!
    "ให้แล้วทวงคืน" ทำเหมือนเด็ก
    ดีกัน ก็...เอ้า ฉันให้เธอ.......
    แต่พอโกรธกัน...เอาของฉันคืนมา
    ในอารยสังคมตะวันออก เขาไม่ทำกันหรอก
    เพราะคนบูรพา จิตพัฒนาเหนือวัตถุ
    มีแต่คนตะวันตกเท่านั้น เจริญวัตถุ เถื่อนทางจิต ก็ใช้ความเถื่อนนั้น เป็นทัศนคติมองคนอื่น
    พวกหวังสถาปนา "อำนาจเดียวครองโลก" อย่าง CFR กะใช้นางอองซานเป็นทางเดินอำนาจของจักรวรรดินิยมตะวันตกเข้าไปยึดครองพม่า 
    "เป็นกันชนจีน" ในภูมิภาคนี้
    ก็เอารางวัลมาคล้องคอนางอองซาน ตั้งแต่ตอนถูกกักตัว สร้างภาพ "ประชาธิปไตย" เริ่มแล้ว ในพม่า
    ตามแผนก็เห็นกันอยู่ ปลุกประชาธิปไตย "เอาเผด็จการทหารลง" เชิดนางอองซาน "ร่างทรง" ขึ้น
    ด้วยมั่นใจ "นางอองซาน" จะเป็นเด็กดีของเขาได้
    และสุดท้าย นางอองซานกับกองทัพก็จะต้องฟัดกันเป็นศึกในประเทศ
    แล้ว "นางอองซาน" ก็จะต้องพึ่งบริการอำนาจนอกหนุน 
    และนั่น "ประชาธิปไตย CFR" เจ้านายแอมเนสตี้ ฮิวแมนไรต์ โดยตรง
    ก็จะฉวยโอกาสเป็นอำนาจแทรกใน "ร่างทรง" สมบูรณ์
    เขาทำมาแล้ว สำเร็จบ้าง ไม่สำเร็จบ้าง 
    ทั้งในลาตินอเมริกา ในตะวันออกกลาง ที่ยังเป็น "อารมณ์ค้าง" อยู่ก็หลายแห่ง
    แต่ปรากฏว่า นางอองซาน เธอไม่ใช่ตุ๊กตาการเมืองให้ ประชาธิปไตย CFR ไขลาน อย่างที่คิด
    CFR ต้องการให้เธออุ้มโรฮีนจา เธอก็ไม่อุ้ม
    ต้องการให้เธอเป็นปฏิปักษ์กับกองทัพ เธอก็ไม่เป็น
    เพราะเธอ คือพม่า
    ประเทศก็ ประเทศพม่า
    กองทัพก็ กองทัพพม่า
    ประชาชนก็ ประชาชนพม่า
    อำนาจที่เธอมีวันนี้ก็ เพื่อความเป็นชาติพม่า
    แล้วมันเรื่องอะไร แค่แอมเนสตี้เอารางวัลบ้าๆ บอๆ มาสวมคอให้ เธอต้องไปห้ำหั่นกับกองทัพ 
    ต้องไปเป็นศัตรูกับคนพม่าทั้งประเทศ 
    โดยไปอุ้มโรฮีนจา........
    เพื่อตอบสนองและเอาใจประชาธิปไตยห่วยๆ จากแก๊ง CFR ผ่านสมุนรับใช้ในคราบแอมเนสตี้?
    เรื่องโรฮีนจานั่นน่ะ........
    เราเป็นคนนอกชาติเขา ส่วนมาก รู้เรื่องราวทั้งลึก-ทั้งตื้น ในความเป็น "ปัญหาพม่า" แค่เปลือก 
    คือรู้เท่าที่ขบวนการ "ปั้นข่าวสาร" จะป้อนและปั้นแต่งให้รู้เท่านั้น 
    ก็เห็นกันอยู่มิใช่หรือ ว่าข่าวสารที่ปั่นโลกให้ไปทางไหน ในยุคโลกาภิวัตน์ เป็นพวกไหน ที่ระบายสี-ชี้นำทิศ?
    เรื่องโรฮีนจา ในรัฐยะไข่ นั้น.........
    พวกมนุษย์ยุคไร้พรมแดน ชอบใช้คำว่า "มนุษยชาติ-มนุษยธรรม" เป็นคำตอบในทางออก เท่ในความมักง่ายดี
    ชาติใคร-ประเทศใคร ใครก็รัก-ใครก็หวง 
    ลองใครอยู่ในสถานะ "นางอองซาน ซูจี" และอยู่ในสถานะ "ประชาชนพม่า" ดูซี
    เลือดในตัวจะบอกหัวใจเองว่าอะไร-เป็นอะไร และควรต้องทำแบบไหน อย่างไร?
    ในความซับซ้อนของปัญหา ที่จักรวรรดิอำนาจตะวันตก เมื่อครั้งเข้าครอง มันวางเป็น "หมากกล" ไว้! 
    เชื่อแน่ ทุกคน ก็จะทำอย่างที่ "นางอองซาน" ทำวันนี้แหละ
    เท่าที่ผมเคยฟังคนพม่า "ในพม่า" คุยให้ฟัง 
    มีแต่คนสนับสนุนแนวทางที่นางอองซานทำทั้งนั้น!
    มีแต่ "คนนอกชาติ-นอกประเทศ" เหยื่อข่าวประชาธิปไตยปั้นแต่ง อย่างเราๆ เท่านั้น
    บ้าใบ้ ใหลหลง ไปในทิศทาง "ผลักภาระ" ให้ชาวเราอุ้ม
    ส่วนชาวมันเอง..........
    เห็นมั้ย ใครเคยเห็นสหรัฐฯ รับโรฮีนจา หรือผู้ลี้ภัย ผู้อพยพ ไปอยู่บ้าง?
    เห็นแต่ สั่งกองทัพ สั่งตำรวจ "ตรึงตลอดแนว" สกัดคนอพยพเข้าทางเม็กซิโก!
    ผู้นำที่แท้จริง "ชาติ-ประชาชน" ต้องมาก่อน
    ไม่ใช่ "ขายประเทศชาติ" ให้ต่างชาติ เพื่อตัวเองและโคตรรวยก่อน อย่างบางผู้นำมันทำ!
    เพราะอย่างนี้แหละ ที่เลขาธิการ "แอมเนสตี้ อินเตอร์เนชั่นแนล" หรือ "องค์การนิรโทษกรรมสากล" เขียนจดหมายถึง "นางอองซาน" วันก่อน
    ขอริบรางวัล "Ambassador of Conscience Award" ที่ให้เมื่อปี ๕๒ คืน!
    ด้วยเหตุผล ว่า........
    "เธอล้มเหลวในการขัดขวางกองทัพ แถมยังปกป้องกองทัพ จากความรับผิดชอบสำหรับความรุนแรงที่เกิดขึ้นกับชาวโรฮีนจา
    เป็นการทรยศอย่างน่าละอายต่อคุณค่าที่ครั้งหนึ่งเธอเคยยืนหยัดต่อสู้"
    เป็นผมนะ มึงทวงคืนเรอะ....
    โยนใส่ถังขยะ แล้วถ่ายรูป ส่งอินสตาแกรม ไปให้นายคูมี "เลขาฯ แอมเนสตี" ดูก่อนเลย
    พร้อมข้อความ "รางวัลอยู่ในถังขยะ เตรียมรับนะจ๊ะ วัน-สองวันจะถึง"!
    มันไม่มีค่า ไม่มีความหมายอะไรเลย การที่ทวงคืน ไม่ใช่ประจานนางอองซานนะ
    ในความเป็นหนึ่งในประชาสังคม ผมรับรู้ว่า
    "แอมเนสตี้ประจานตัวเอง บัดซบที่สุด"!    
    ให้รางวัล ไม่ได้มองเห็นค่าแท้จริงในความเป็น "นางอองซาน ซูจี" ในการให้
    หากแต่เอารางวัลเป็นเหยื่อล่อ เจตนาหวังหลอกใช้นางเป็นเครื่องมือประชาธิปไตยเท่านั้น
    เมื่อไม่เป็นดังใจ เขียนจดหมาย "ขอริบ"!
    แอมเนสตี้ทำครั้งนี้ เป็นทั้งทำลายและออกลายตัวเอง "หมดค่า-หมดราคา" ในตลาดสังคมโลกไปเลย
    ใครเป็นนักการเมือง ดูเยี่ยง "นางอองซาน ซูจี" ไว้
    ไม่ใช่บูชาต่างชาติเหนือหัว
    เอะอะก็ "ต่างชาติ" ดีกว่า ไปดึงต่างชาติเข้ามา
    เอะอะก็ "ชักน้ำเข้าลึก-ชักศึกเข้าบ้าน"
    วันๆ ซ่องสุมต่างชาติที่คิดไม่ซื่อกับเรา เป็นไส้ศึก "ไขข่าวสารลับ" ให้เขาในทุกเรื่อง
    ประชาธิปไตยในพม่า นั้น ใช่ว่านางอองซานเธอไม่ประสา 
    เธอรู้ และลุ่มลึก...........
    เธอยอมติดคุก-ถูกกักบริเวณมากี่ปี เธออดทน อดกลั้น ชนิดมีแผน มีเป้าหมาย "เพื่ออนาคตประเทศ" ของเธอ 
    เธอสุขุม ลุ่มลึก รู้ว่า ปัญหาพม่า และการเมืองเรื่องอำนาจในพม่า รวบรัด เอาแต่ใจ ไม่ได้
    แค่ "เลือกตั้ง" ชนะ แล้วทึกทักว่าสถาปนาอำนาจสำเร็จ
    แบบนั้น .......
    ควาย ๕ ตัว รวมกัน ยังไม่เท่านักการเมืองโง่ ๑ คน!
    ประชาธิปไตยเลือกตั้ง นั่นแค่ "เปิดประตู" ยังไม่ได้ก้าวเดินด้วยซ้ำ
    ถ้าขึ้นต้น แตกหักกับกองทัพ
    พม่าจะกลับไป -๐ อีกทันที!
    และการรับมือโรฮีนจา ลำพังเธอ ถึงออกหน้า ก็ไม่มีทางสำเร็จ ที่ทหารออก ก็ยังแค่ปะทะปะทัง
    ประชาธิปไตยหลอกใช้ มันจึงโกรธไงล่ะ ที่นางอองซานไม่ลงไปเล่นในเกมโรฮีนจาให้ขยายเป็นเรื่องใหญ่ลุกลามตามแผน
    มันจ้องจังหวะเข้า จึงไม่มีช่องให้เข้า!
    ดูเขาแล้ว ก็หัดมองดูเรากันบ้าง เพราะทุกวันนี้ มันก็ "จ้องเข้า" อยู่
    ประชาธิปไตยเลือกตั้ง ประเภทปั่น "การเมืองกับกองทัพ" ให้เป็นขั้วบวก-ขั้วลบกันนั้น
    สมประโยชน์ดี........
    กับพวกประชาธิปไตยกินเมือง.