ประเทศกูมี...หมูป่าอะคาเดมี


เพิ่มเพื่อน    

      เห็นภาพ เฮียมู หรือ โชเซ มูริญโญ ฉบับของจริง-ของแท้...ผู้ได้ชื่อ ฉายา ว่า เฮียเครียด กลับออกอาการร่าเริง สดใส ฉีกยิ้มให้เห็นกันจะจะ แถมกอดรัดฟัดเหวี่ยงเด็กๆทีม หมูป่าอะคาเดมี ของบ้านเรา ที่ได้รับคำเชิญอย่างเป็นทางการ ให้ไปเยือนถิ่นโอลด์แทรฟฟอร์ด ของทีม ผีแดง-แมนฯ ยูฯ แล้วอดรู้สึกปลาบปลื้ม ยินดี ตามไปด้วยอย่างช่วยไม่ได้...

                                                                 ---------------------------------------------

      คือทั้งๆ ที่โดยสภาพแวดล้อม สภาพการณ์ ของ เฮียเครียด ผู้โดดมารับบทเป็น กุนซือ ทีมผีแดงช่วงนี้ อยู่ในช่วงที่แทบไม่น่าจะหลงเหลือ รอยยิ้ม ใดๆ ต่อไปอีกแล้ว ขนาดวันเจอกับทีม สิงโตน้ำเงินคราม-เชลซี เรียกว่า...ออกอาการนอตหลุด นอตหลวม อย่างเห็นได้ชัด หวิดๆ จะไล่ทุบ ไล่ถีบ กันกลางสนามบอลเอาเลยถึงขั้นนั้น แต่ครั้นเมื่อได้มีโอกาสมาเจอกับทีมเด็กๆ แห่งประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮา ที่คงไม่ได้มีส่วนก่อให้เกิดผลบวก-ผลลบ ต่อชะตากรรมของอภิมหาโค้ชรายนี้ซักเท่าไหร่ แต่ เฮียเครียด ท่านก็พร้อมโผเข้ากอด แสดงออกถึงความร่าเริง ยินดี อย่างจริงใจ บริสุทธิ์ใจ ไม่ต่างไปจากบรรดานักบอลทีมผีแดงในแต่ละราย ไล่มาตั้งแต่ มาร์คัส แรชฟอร์ด, อองตอนี มาร์ซิยาล ไปจนถึง พอล ป๊อกบา ฯลฯ โน่นเลย...

                                                                    ------------------------------------------------

      อันที่จริง...ตั้งแต่ครั้งบอลโลกกำลังเตะกันอยู่ที่ประเทศรัสเซียโน่นแล้ว ที่ เฮียมู ท่านเคยหยิบเอาเรื่องทีม หมูป่าอะคาเดมี ของบ้านเราไปพูดถึง กล่าวถึง ในฐานะทีมที่ ชนะใจ ใครต่อใครกันในระดับทั่วทั้งโลก เผลอๆ...อาจยิ่งใหญ่ เกรียงไกร ซะยิ่งกว่าทีมต่างๆ ที่กำลังช่วงชิงกันเป็นแชมป์ ช่วงชิงให้เข้ารอบ-ไม่เข้ารอบ อยู่ในช่วงขณะนั้น ว่ากันไป...ถึงขั้นนั้น ส่วนสาเหตุที่ทำให้ทีม หมูป่าอะคาเดมี กลายเป็นอะไรที่ประทับใจ เฮียมู และใครต่อใครอีกเยอะแยะมากมาย จนได้รับคิวเชิญตัวตั้งแต่ยังไม่ทันหลุดออกจากถ้ำนางนอนเอาเลยก็ว่าได้ ก็คงไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าที่ทีม หมูป่า ทีมนี้ ได้กลายเป็นเสมือน สัญลักษณ์ หรือภาพสะท้อน ให้เห็นถึงความมีน้ำจิต น้ำใจ ความเอื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ ความเสียสละ ที่แผ่ซ่านอยู่ใน สังคมไทย หรือในประเทศไทยจนสะท้อนไปยัง สังคมโลก หรือยังประเทศต่างๆ ในโลกใบนี้ ได้อย่างถนัดชัดเจนเอามากๆ...

                                                                    ----------------------------------------------------

      ด้วยเหตุนี้...การที่ ประเทศกูมี ทีม หมูป่าอะคาเดมี  อยู่หนึ่งทีม อันที่จริงต้องเรียกว่า...เป็นอะไรที่น่าปลื้ม น่ายินดี พอสมควรแล้ว จนไม่น่าจะรู้สึกหดหู่ ห่อเหี่ยว หรือจงเกลียด จงชัง อะไรกันมากมาย เพราะขนาดโลกทั้งโลก...เขายังอุตส่าห์ปลาบปลื้ม ยินดี ยกย่อง ชื่นชม กับ ภาพสะท้อน เหล่านี้ จนทำให้เด็กๆ ทีมหมูป่าอะคาเดมี ต้องถูกเคี่ยวเข็ญ เชื้อเชิญ ให้ไปโน่น ไปนี่ ระดับแทบ อะราวด์ เดอะ เวิลด์ กันไปแล้ว และทุกๆ ที่ที่ทีมหมูป่าได้มีโอกาสไปเยือน สิ่งที่ถูกหยิบยกมาพูดถึง กล่าวถึง ก็คงไม่ได้มีอะไรมากไปกว่าเรื่องราวของน้ำใจ ไมตรี เรื่องของหัวจิต-หัวใจ เรื่องของความเอื้ออนาทรระหว่างกันและกันของผู้คนในสังคม จนทำให้บรรดาเด็กๆ เหล่านี้ แทบไม่ต่างอะไรไปจาก สัญลักษณ์ ของประเทศไทยเอาเลยก็ว่าได้...

                                                                    ------------------------------------------------------

      ดังนั้น...ถ้ามองกันแบบผู้ที่มองโลกในแง่ดี หรือมองให้บวกๆ เอาไว้ก่อน แค่เฉพาะทีม หมูป่าอะคาเดมี เพียงทีมเดียว ก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่า ประเทศกูก็มี อะไรที่น่าปลาบปลื้ม ยินดี มิใช่น้อย ไม่ได้ถึงกับน่าเกลียด น่าชัง น่าทุเรศ เวทนา จนถึงกับต้องออกมาด่า ออกมาใส่กันชนิดสุดฤทธิ์ สุดหลอด แบบพวกที่เอาแต่มุ่งมองโลกในแง่ร้าย หรือมองอะไรต่อมิอะไรออกไปทางลบๆ ไปด้วยกันทั้งสิ้น อย่างที่คุณพี่ สมจิตร จงจอหอ อดีตนักมวยสากลสมัครเล่น ที่แม้ว่าจะต้องเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า ต้องทนเจ็บ ทนปวด จากกำปั้นคู่ต่อสู้ ไม่รู้กี่ยกต่อกี่ยก กี่แมตช์ต่อกี่แมตช์ แต่กลับไม่ได้รู้สึกโกรธเกลียด เคียดแค้น อาฆาต พยาบาท ชิงชัง ประเทศของตัวเองเอาเลยแม้แต่น้อย จนอดไม่ได้ต้องออกมาปกป้อง เรียกร้อง เชิญชวน ชี้ชวน ให้บรรดาผู้ที่ไม่น่าจะเคยผ่านความเจ็บ ความปวด อะไรเอาเลยแม้แต่น้อย ให้หันมามอง สิ่งดีๆ ในประเทศตัวเอง หรือที่ ประเทศกูมี เอาไว้มั่ง...

                                                                   ---------------------------------------------------------

      อันนี้นี่แหละ...ที่อาจถือเป็น ความแตกต่าง ระหว่างผู้คนในสังคม ในแต่ละกลุ่ม แต่ละราย ไม่ว่าจะเป็นวัยเด็ก วัยผู้ใหญ่ หรือวัยแก่ วัยไม่แก่ ฯลฯ ที่จะเลือกมองผู้อื่น มองสังคม หรือมองประเทศตัวเองทั้งในแง่ดี แง่ร้าย เนื่องจากแต่ละกลุ่ม แต่ละราย ล้วนแล้วแต่มีเสรีภาพไปด้วยกันทั้งสิ้น เพียงแต่ มุมมอง นั้นๆ...ย่อมไม่ต่างอะไรไปจากภาพสะท้อนตัวตนของตนไปในตัว สำหรับใครก็ตามที่ยังหมกมุ่น มัวเมา อยู่กับความเกลียด ความโกรธ ความเคียดแค้น อาฆาต พยาบาท และชิงชัง ก็อาจเห็นว่า ประเทศกูมี แต่สิ่งที่น่าเกลียด น่าชัง น่าทุเรศ เวทนา ไปด้วยกันทั้งสิ้น แต่สำหรับผู้ที่พร้อมจะรัก พร้อมที่จะเมตตา เสียสละ พร้อมจะให้อภัยผู้อื่น แค่ ประเทศกูมี ทีม หมูป่าอะคาเดมี เพียงทีมเดียวเท่านั้น แค่นี้ก็เก๋แล้ว เท่แล้ว เพราะขนาด เฮียมู หรือ ทีมผีแดง ทั้งทีม ยังอดจะฉีกยิ้ม อดที่จะกอดรัด ฟัดเหวี่ยง แสดงความชื่นชม ยินดี กับสิ่งที่ ประเทศกูมี ขึ้นมาไม่ได้...

                                                                   ------------------------------------------------------------

      ก็เอาเป็นว่า...ก็แล้วแต่ มุมมอง ของใครต่อใคร จะไปเลือกกันเอาเองก็แล้วกัน จะเลือกหมกมุ่น เมามัว จมอยู่กับความโกรธ เกลียด เคียดแค้น อาฆาต พยาบาท กันไปโดยตลอด ถึงขั้นต้องครวญครางออกมาเป็น เพลงที่ไม่ใช่เพลง ก็แล้วแต่เสรีภาพของใคร-ของมัน หรือจะเลือกการเป็นอิสระไปจากความโกรธ ความเกลียด จนอาจพอได้พบ สัมผัส กับความรัก ความเอื้ออาทร ความเมตตา กรุณา และความห่วงใยผู้อื่น ที่ยังคงหลงเหลืออยู่ในสังคมไทย หรือยังทำให้ใครต่อใครในระดับทั่วทั้งโลก ต่างเห็นพ้องต้องกันว่า ประเทศกูมี สิ่งเหล่านี้ ให้เป็นที่น่ารัก น่าประทับใจได้บ้างตามสมควร...

                                                                      -------------------------------------------------------

      ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Anon... To be angry is to punish oneself with other mistake.- ผู้ที่โกรธ...ก็คือผู้ที่ลงโทษตัวเอง ด้วยความผิดของผู้อื่น...

                                                                     ---------------------------------------------------------


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"