(ตัวอย่างการปลูกต้นทองอุไรที่มีสีเหลือง เพื่อน้อมรำลึกถึง “ในหลวงรัชกาลที่ 9” พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร)

      การที่ผู้สูงอายุได้เห็นสิ่งสวยงาม อาทิ ดอกไม้สวยงาม ดอกไร่ ย่อมทำให้จิตใจเบิกบาน และยิ่งได้ลงมือปลูกเองกับมือแล้ว ต่อให้แปลงเล็กหรือแปลงใหญ่ และไม่ว่าจะเป็นไม้ดอกไม้ประดับ ล้วนแต่ส่งผลดีต่อสุขภาพคุณตาคุณยายแทบทั้งสิ้น เห็นได้จากผู้สูงอายุในประเทศญี่ปุ่นที่ใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ โดยการร่วมกับเด็กๆ ในชุมชนมาช่วยกันปลูกแปลงดอกไม้ เพื่อให้นักท่องเที่ยวเข้าไปเยี่ยมชม ที่ไม่เพียงสร้างรายได้ให้กับท้องถิ่น ตลอดจนผู้สูงอายุเองแล้ว ด้วยความละเมียดละไมในการเอาใจใส่ดอกไม้ที่ตัวเองปลูก ย่อมส่งผลให้ร่างกายคนวัยเกษียณแดนปลาดิบแข็งแรงทั้งภายในและภายนอก ที่ฉายผ่านแววตาแจ่มใสและเป็นมิตรให้กับนักท่องเที่ยว ในบ้านเราก็มีผู้สูงวัยที่ชอบปลูกดอกไม้แก้เหงาอยู่ไม่น้อย

      คุณสมคิด โพธิ์พันธุ์ ข้าราชการบำนาญ สำนักส่งเสริมการเกษตร และวุฒิอาสาธนาคารสมอง บอกว่า “ประโยชน์ของการปลูกดอกไม้สำหรับผู้สูงอายุถือเป็นงานอดิเรกที่ดี เพราะคนวัยนี้จะมีเวลาค่อนข้างเยอะ อีกทั้งการปลูกดอกไม้ก็ถือเป็นการพักผ่อนจิตใจอย่างหนึ่ง เพราะการที่เราได้เห็นสิ่งสวยงาม โดยเฉพาะไม้ดอกไม้ประดับ มักจะสร้างความเบิกบานทั้งสุขภาพกายและใจ แต่พันธุ์ไม้ที่เหมาะกับคนสูงวัย แนะนำว่าควรจะเป็นตระกูล “ไม้ดอกไม้ประดับ” ที่ทั้งสวยงาม ขณะเดียวกันก็เพิ่มออกซิเจนให้กับบ้านเราและชุมชน โดยเฉพาะ “ไม้ประดับตระกูลปาล์ม” อย่าง ต้นจั๋ง หรือ “ไม้ประดับที่ให้ดอก” อย่าง ต้นทองอุไร ที่มีสามารถให้ทั้งร่มเงา และยังขยันออกดอกสีเหลืองไสว ซึ่งถือเป็นต้นไม้ประจำพระองค์ของ “รัชกาลที่ 9” ก็ว่าได้ เพราะเมื่อใดที่ผู้สูงอายุได้เห็น ก็จะรับรู้ว่าตัวเองนั้นได้เกิดในรัชกาลของ “พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช บรมนาถบพิตร” ที่สำคัญสามารถปลูกเป็นรูปหัวใจ หรือสามารถปลูกในกระถาง โดยเขียนเป็นตัวหนังสือว่า “ในหลวงรัชกาลที่ 9” เพื่อน้อมรำลึกถึงพระองค์ท่านในวันสำคัญที่เกี่ยวข้อง ก็เป็นความภาคภูมิใจอย่างหนึ่งของผู้สูงวัย 

(“ดอกกล้วยไม้ตระกูลช้าง” ให้ความสดชื่นกับผู้สูงอายุจากกลิ่นหอม และสร้างความหวังที่จะรอชมการออกดอกปีละ 1 ครั้ง)

      นอกจากนี้ “ไม้ดอก” อาทิ กล้วยไม้ตระกูลช้าง ซึ่งปลูกในลักษณะโรงเรือนเล็กๆ รอบบ้าน ก็สามารถเพิ่มดีกรีความสุขให้กับคนสูงวัยได้ ซึ่งนอกจากความหอมแล้ว กล้วยไม้ชนิดดังกล่าวจะออกดอกปีละครั้ง นั่นหมายความว่า พอครบปี คุณตาคุณยายก็มักจะเฝ้ารอในการชื่นชมและดมดอมกลิ่นหอม ตรงนี้จะไม่เพียงสร้างความสุข ความสดชื่นแล้ว แต่ยังทำให้ผู้ปลูกมีความหวังในชีวิต ที่สำคัญระหว่างที่ปลูกนั้น การเดินตัดแต่งกิ่งไม้ไปพร้อมๆ กับการจิบกาแฟยามเช้า ก็ทำให้ร่างกายแข็งแรงจากการเคลื่อนไหวร่างกาย หรือการปลูก ต้นมะลิ ก็จะทำให้คนวัยเกษียณเองได้ระลึกบุญคุณของปู่ย่าตาทวดที่ให้กำเนิด

(ปลูกต้นคูนรอบสนามหญ้าหรือสนามกีฬา ช่วยสร้างร่มเงาให้ผู้สูงอายุหยุดพักขณะออกกำลังกาย และยังเป็นการเพิ่มปอดให้กับแหล่งชุมชนเมือง)

      กลับมาที่ “ไม้ประดับ” อย่าง ต้นโมก นอกจากกลิ่นหอมชื่นใจแล้ว ยังเป็นต้นไม้มงคล ดังนั้นหากในชุมชนที่ผู้สูงอายุอาศัยอยู่ ปลูกต้นไม้ดังกล่าว ก็จะสามารถประดับสนาม หรือพื้นที่สาธารณะ ระหว่างที่คุณตาคุณยายเดินออกกำลัง ก็ทำให้สดชื่นและสุขภาพดีจากการเดินชมต้นโมกได้เช่นเดียวกัน หรือแม้แต่ชุมชนใดที่ปลูก ต้นพิกุล ก็ย่อมทำให้ระลึกถึงวัฒนธรรมของการทำบุญ เพราะต้นไม้ประดับดังกล่าวมักจะปลูกอยู่บริเวณในบ้าน วัด กระทั่งในชุมชนที่ปลูก ต้นดอกคูน หรือต้นราชพฤกษ์ รอบสนามกีฬาในหมู่บ้าน ที่ไม่เพียงออกดอกเหลืองเกือบทั้งปี แต่ยังให้ร่มเงาได้ดีเช่นกัน ก็จะช่วยคลายร้อนให้กับคุณตาคุณยายที่มาเดินออกกำลังในช่วงเช้าและเย็น ถือได้ว่าเป็นไม้ประดับที่สร้างปอดให้ชุมชน โดยเฉพาะชุมชนในเมืองได้เป็นอย่างดี

(ต้นสาวน้อยประแป้งอาจไม่ปลอดภัยสำหรับเด็กและผู้สูงอายุ โดยเฉพาะต้นที่มีใบฉีกขาดไม่สมบูรณ์)

      “ทว่าข้อห้ามของการปลูกไม้ดอกไม้ประดับสำหรับผู้สูงอายุก็มีอยู่บ้าง ไม่ว่าจะเป็นไม้ประดับอย่าง ต้นสาวน้อยประแป้ง ที่หากผู้สูงอายุไปสัมผัสโดนใบไม้ที่ฉีกขาด ยางของไม้ประดับดังกล่าวจะทำให้เกิดผดผื่นคันได้ เนื่องจากการมีวิจัยแล้วว่ายางนั้นมีพิษ หรือแม้แต้ประดับอย่าง ต้นบุหงาสาหรี่ ก็อาจกระตุ้นโรคภูมิแพ้ในคนสูงอายุได้ เนื่องจากละอองเกสรที่มีกลิ่นหอมแรง โดยเฉพาะในช่วงหน้าแล้ง ก็จะทำให้เกิดภาวะจาม และกระตุ้นอาการของโรคได้”

      เห็นช่อดอกไม้โตๆ ว่าดีต่อใจแล้ว แต่การลงมือปลูกด้วยเองก็เพิ่มความรู้สึกทะนุถนอมและเฝ้ารอที่จะชื่นชมสิ่งที่คุณตาคุณยายปลูก นั่นจึงเท่ากับเป็นสร้างความหวังให้กับชีวิตคนวัยเก๋า...จริงไหมค่ะ...