ความต้องการของมนุษย์แต่ละคนย่อมไม่เหมือนกัน ถึงแม้ทุกคนจะบอกว่า "เงิน" เป็นสิ่งสำคัญและจำเป็นที่สุดในชีวิตก็ตาม แต่พอถึงจุดจุดหนึ่ง "เงิน" ที่ว่าเป็นสุดยอดปรารถนา ที่ทุกคนดิ้นรนต่อสู้เพื่อให้ได้มา ก็อาจจะเป็นแค่เศษกระดาษ

     ตัวอย่างที่เห็นได้ล่าสุด ..คนไข้ป่วยเป็นโรคมะเร็ง ที่มณฑลเฮย์หลงเจียง ประเทศจีน โปรยเงินเต็มทางเดินของโรงพยาบาล หมอบอกว่าไม่มีทางรักษาแล้ว คนไข้โมโห จึงนำเงินมาโปรยเล่น แล้วตะโกนว่า ..มีเงินช่วยอะไรได้ ช่วยชีวิตก็ไม่ได้ ช่วยให้แข็งแรงก็ไม่ได้ แล้วฉันจะเอาเงินไว้ทำไรกัน!!!

     การมีชีวิตอยู่อย่างรู้เท่าทันว่า ถึงวันหนึ่ง ทุกคนต้องเดินทางอยู่บนถนนของความแก่และความตายนั้น จึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรมองข้าม มิเช่นนั้นก็จะมานั่งเสียใจว่า เรายังไม่ได้ทำนั่นทำนี่เลย ก็ต้องมานอนเป็นผักให้คนป้อนข้าวป้อนน้ำอยู่บนเตียง

     ภาพคนไข้มะเร็งชาวจีนโปรยเงินทิ้งทั่วโรงพยาบาล ที่เผยแพร่ออกทางโลกโซเชียล หลายคนอาจจะรู้สึกสะเทือนใจและสะท้อนใจ แต่จะมีสักกี่คนที่จะยอมรับว่า ...เออ..จริง!!

     แล้วจะมีสักกี่คนที่คิดได้ว่า เงินที่ไร้ความหมายไปเสียแล้ว เพราะซื้อสุขภาพที่ดีกลับมาไม่ได้นั้น ยังสามารถช่วยทำให้คนอื่นที่รอความหวัง และมีหวังจะหายนั้น สามารถต่ออายุออกไป

     ถ้าคนไข้ที่กำลังเสียใจว่าตัวเองกำลังจะตาย มีสติ ก็น่าจะนำเงินที่ตัวเองมีอยู่มากมายนั้นมอบให้โรงพยาบาล เพื่ออนุเคราะห์คนอื่นๆ ต่อไปนะคะ

     นี่ก็เป็นอีกตัวอย่างที่อยากจะบอกว่า เงินไม่ได้ช่วยให้ใครมีจิตสำนึกได้เลย หากคนคนนั้นไม่รู้จักคิดและตรึกตรองพิจารณากันเอง

     ถ้าเงินทำให้มีจิตสำนึกได้ เราคงไม่พบข่าวหรือต้องเผชิญกับเรื่องราวอันเจ็บปวด ...รวยแล้วยังไม่หยุดโกง แถมรวยแล้วยังสอนให้ลูกหลานเห็นเรื่องโกงเป็นเรื่องของคนฉลาดเสียอีก

     นี่คือสัจธรรมของชีวิต ที่ทุกวันนี้เราเห็นในข่าวทีวีเป็นประจำ เสี่ยอ้วนบ้าง อธิบดีก็มี ปลัดก็ไม่พ้น ทั้งหลายนี้ล้วนมีสตางค์ แต่ขอโทษที ...กลับไม่มีสติที่จะแยกแยะผิดถูก ควรหรือไม่ควร สุดท้ายเงินที่ตัวเองไขว่คว้าเพื่อการสะสมก็กลายเป็นอากาศ หมดโอกาสที่จะได้ใช้ เพราะต้องไปชดใช้กรรมในคุก ในตะราง หรือหนีหัวซุกหัวซุนแทน

     แม้แต่คนที่หนีได้ เพราะเงินถุงเงินถัง ถามใจพวกเขาสิว่า ..เขามีความสุขกับการท่องไปในโลกกว้าง แต่ไม่สามารถกลับมาเหยียบบ้านเกิดได้..จริงหรือ??? 

     อย่าลืมนะจ๊ะว่า ถึงจุดหนึ่ง เงินช่วยอะไรไม่ได้.

                                                                                                                                                                "ป้าเอง"