สูตรการเป็นรัฐบาลหลังเลือกตั้ง


เพิ่มเพื่อน    

 

เห็นใครต่อใครเริ่มซุบซิบ นินทา ว่ากระแสการ ดูด ช่วงหลังๆ นี้...ชักจะเริ่มผ่อยๆ อ่อนเปลี้ย เพลียแรง ลงไปบ้างแล้ว จริง-ไม่จริงก็ไม่รู้!!! แต่ถ้าดูจากบุคลิก ลีลา ของหัวหน้าพนักงานเทศบาล ที่ออกมาลากท่อ ต่อสาย เข้าไปในห้องน้ำใครต่อใคร เป็นตัวหลัก คือคุณพี่ สุโขทัย เรียงหิน โดยลักษณะอาการของท่าน ก็มักจะหนักไปทาง เหี่ยวปลาย มาโดยตลอด เลยอาจมีส่วนให้แรงดูดในช่วงหลังๆ อาจไม่ถึงกลับ พลั่กๆๆ เหมือนแต่ก่อน...

                                                                 -------------------------------------------------------

                คือคุณพี่ สุโขทัย เรียงหิน นั้น...ท่านออกไปทางพวก เกรดบี หรือไม่ก็ เกรดซี ถ้าเล่นเป็นดาราก็ออกไปทาง ตัวประกอบ ไม่ใช่พระเอก นางเอก หรือสุดยอดดาวร้าย อะไรทำนองนั้น แม้จะอุปมา-อุปไมย เปรียบเทียบตัวเองว่าไม่ใช่ ดาวเคราะห์ แต่เป็น ดาวฤกษ์ หรือเป็นผู้ที่สามารถผลิตแสงสว่างด้วยตัวเอง แต่โดยประวัติการเมืองเท่าที่ผ่านมา แสงของท่านค่อนข้างจะริบๆ หรี่ๆ หนักไปทาง หิ่งห้อย ซะมากกว่า แต่อาศัยจังหวะ และโอกาส จากวงโคจรที่เฉียดเข้าไปใกล้กับ ดาวฤกษ์ ในแต่ละดวง แต่ละช่วง แต่ละจังหวะ ก็เลยสามารถประคับประคองตัวเอง ให้ยังพอมีบทบาทอยู่ในแวดวงการเมืองได้บ้าง...

                                                                ---------------------------------------------------------

                และอาจด้วยขีดความสามารถ ที่ค่อนข้างจะมีอยู่จำกัดเช่นนี้...พลังการดูด มันก็เลยไม่ถึงกับเสียวซ่าน น่าสั่นสะท้าน มากมายซักเท่าไหร่ พวกที่โดนดูดโดยส่วนใหญ่ จึงออกไปทางพวก เกรดบี, เกรดซี ไม่ต่างอะไรไปจากตัวท่านนั่นเอง หรือแม้แต่ประเภท เกรดเอฟ ไปจนถึงใกล้ๆจะ เกรดแซด โน่นเลย ยังอุตส่าห์ไปดูดชนิดหลุดออกมาเป็นก้อนๆ เรียกว่า...แทบไม่ได้คลำหัว-คลำหาง ไม่รู้ว่ามีหาง-ไม่มีหาง ก็ดันดูดเข้ามาแล้ว เกรดและราคา มันก็เลยไม่ถึงกับได้มาตรฐาน ซึ่งถ้าหากยังไม่คิดจะยกระดับการดูดให้นิ่มนวล ประณีต ยิ่งๆ ขึ้นไป ยี่ห้อ สามมิตร อาจต้องเสื่อมๆ ลงไป หรือ เหี่ยวปลาย ไปด้วยตัวของมันเอง...

                                                                  ------------------------------------------------------------

                แต่อาจเป็นเพราะ...การไปให้ค่า ให้ราคา กับการคิดคำนวนคะแนนเสียง ตามแบบฉบับ 70,000 คะแนนเอาไป 1 เก้าอี้ อะไรประมาณนั้น กระบวนการดูด มันเลยออกไปทางหยาบๆ ง่ายๆ ไม่ค่อยคิดจะนุ่มนวล ประณีต มากมายซักเท่าไหร่ อะไรที่พอจะช่วยให้ได้มาซักพันคะแนน หมื่นคะแนน ก็หลุดออกมาจาก บ่อเกรอะ กันเป็นสายๆ ทั้งๆ ที่โดยแนวโน้มการเมืองในอนาคตข้างหน้านั้น ทุกสิ่งทุกอย่าง...มันน่าจะวัดตัดสินกันที่ คุณภาพ และ คุณธรรม นั่นแหละเป็นหลัก แม้ว่าบรรดา ตัวเลข หรือ จำนวนเก้าอี้ ในรัฐสภา จะยังคงมีความสำคัญอยู่บ้าง แต่มันก็แค่ สะพานข้าม ไปสู่ความเป็นรัฐบาลเพียงชั่วครั้ง ชั่วคราว เพราะท้ายที่สุดแล้ว...การที่จะหาทางดำรง รักษา ความเป็นรัฐบาลใดๆ เอาไว้ได้ อันนี้นี่แหละ...ถือเป็น โจทย์ ใหญ่ซะยิ่งกว่าเรื่องตัวเลข เรื่องจำนวนคะแนนเสียงในรัฐสภา ไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า...

                                                                    --------------------------------------------------------

                และเป็นเรื่องที่ไม่ว่าใครจะได้ ส.ส. ส.ว. เอาไว้ในมือซักกี่ร้อย ต่อกี่ร้อย จะต้องหาทาง ตอบโจทย์ ข้อนี้ให้จงได้ ไม่งั้น...โอกาสที่จะ น็อกกลางอากาศ หรือ หลับกลางอากาศ ย่อมมีความเป็นไปได้ด้วยกันทั้งสิ้น ชนิดไม่ว่าจะเป็น นักประชาธิปไตย หรือ นักเผด็จการ ก็ตาม ถ้าหากไม่สามารถตอบโจทย์ที่ว่าได้แบบจริงๆ จังๆ โอกาสที่จะไปไม่กลับ-หลับไม่ตื่น-ฟื้นไม่มี ย่อมสามารถเกิดขึ้นได้ด้วยกันทั้งนั้น เผลอๆ...ไปได้ง่าย ไปได้ไว ยิ่งกว่าครั้ง ประชาธิปไตยเต็มใบ ขึ้นไปซะอีก เพราะประชาธิปไตยครึ่งใบ หรือประชาธิปไตยไฮบริดนั้น ย่อมสามารถหันไปเติมแก๊ส ไปใช้น้ำมัน หรือไฟฟ้า เป็นตัวขับเคลื่อนได้เสมอๆ...

                                                                    ----------------------------------------------------------

                ด้วยเหตุนี้...ไม่ว่าจะ ดูด หรือจะ ดึง กันไปในลักษณะไหน สิ่งสำคัญที่มิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้ ก็คือการที่จะต้องหันมาให้ความสำคัญกับ คุณภาพ และ คุณธรรม นั่นแหละเป็นหลัก อันเป็นสิ่งที่อาจเหนือไปกว่าความเป็นประชาธิปไตย-ไม่ประชาธิปไตยด้วยซ้ำ โดยเฉพาะเมื่อความเป็นไปของโลก หรือของเทคโนโลยี มันได้ช่วยสรรค์สร้างและออกแบบ สิ่งที่อาจเรียกว่า ประชาธิปไตยทางตรง ให้เห็นเป็นรูป เป็นร่าง เป็นสิ่งที่จับต้องได้ สัมผัสได้ ชัดเจนยิ่งเข้าไปทุกที แม้จะไม่ใช่สิ่งที่ถูกเขียนเอาไว้ในกฎหมายแม่ กฎหมายลูก ใดๆ ก็ตาม...

                                                                    ----------------------------------------------------------

                อย่างที่คุณน้อง จตุพร ตุ๊ดตู่ ผู้ซึ่งอาจบรรลุโสดาบันระหว่างอยู่ในคุก ท่านออกมาให้ความคิด ความเห็น เอาไว้นั่นแหละว่า การเมืองในอนาคตข้างหน้านั้น เรื่องของการหาทางดำรง รักษา ความเป็นรัฐบาลเอาไว้ให้ได้ อาจเป็นอะไรที่ยากซ์ซ์ซ์ซะยิ่งกว่าการหาทางเข้ามาเป็นรัฐบาล ไม่รู้กี่สิบ กี่ร้อยเท่า อะไรประมาณนั้น และไม่ว่าจะเป็นพวก เอาบิ๊กตู่ หรือ ไม่เอาบิ๊กตู่ ตลอดไปจนพวก เอาก็ไม่ใช่-ไม่เอาก็ไม่เชิง ก็ตาม ต่างต้องหาทางตอบโจทย์ ตอบคำถามเหล่านี้ เอาไว้ซะแต่เนิ่นๆ จะเอาแค่คลำหัว-คลำหาง มีหาง-ไม่มีหาง ขอให้ได้ซักพันคะแนน หมื่นคะแนน ก็ดูดแล้ว อันนั้น...ย่อมมีแต่ตาย...กับ...ตาย ลูกเดียวเท่านั้นเอง!!!

                                                                      -----------------------------------------------------------

                ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Joseph Campbell... We must be willing to get rid of the life we’ve planned, so as to have the life that is waiting for us.- เราอาจต้องเต็มใจสละ ละทิ้ง ชีวิตในแบบที่เราวางแผนเอาไว้ เพื่อที่จะได้มีโอกาสใช้ชีวิตในแบบที่มันคอยท่าเราอยู่...

                                                                    -------------------------------------------------------------

 

 


เมื่อวานคุยเล่น  เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ  วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด

อนาคต 'คนนินทาเมีย'
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ'
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง"
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา.
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?"