เป็นเรื่องเป็นราวที่น่าสนใจและต้องลองคิดตามเลยนะ สำหรับข่าวเล็กๆ ด้านการตลาดอันเกี่ยวกับสินค้าอุปโภคอย่างสบู่เหลวอาบน้ำบางยี่ห้อ

      เมื่อมีบาทหลวงคนหนึ่งในสหรัฐอเมริกาลุกขึ้นมาตั้งคำถามกับบริษัทยักษ์ใหญ่ผู้ผลิตสบู่เหลวยี่ห้อดัง พร้อมกับเรียกร้องให้ถอดหรือปรับเปลี่ยนฉลากที่ติดอยู่บนขวดของสบู่อาบน้ำ

      ...ทำไมต้องแบ่งเพศในการขายสบู่เหลวอาบน้ำ???...

      คุณพ่อ (บาทหลวง) บอกว่า สำหรับผู้หญิงแล้ว ร่างกายที่สะอาดสะอ้านคือเสน่ห์และความงาม ในขณะที่ผู้ชายหมายถึงวีรบุรุษผู้กล้าหาญ แล้วมันมีความจำเป็นแค่ไหนที่จะต้องไปแบ่งเพศของสบู่อาบน้ำ ด้วยการติดฉลากระบุว่าเป็นของคุณสุภาพสตรีที่ต้องการความหลากหลายของกลิ่นกายไม่เหมือนใคร และเป็นของคุณผู้ชายที่ต้องการอวดความแข็งแกร่ง

      มันจะผิดตรงไหน ถ้าผู้หญิงอยากจะลุกขึ้นเป็นคนแข็งแรง ดูมาดเข้ม ในขณะที่มันไม่ดีตรงไหนที่ผู้ชายอยากเปลี่ยนกลิ่นตัวของเขาเองให้แปลกแหวกแนวกว่าเก่า... คุณบาทหลวงตั้งคำถาม

      เออ..มันก็จริงของท่านนะคะ แต่ความจริงของบาทหลวง ก็ใช่ว่าจะต้องจริงในมุมมองของคนอื่นๆ     

      เพราะเรื่องของ "กลิ่น" นั้น เป็นความชอบและจริตส่วนตัวของแต่ละคน ไม่เหมือนกันหรอกค่ะ

      มนุษย์ป้าจำได้ว่า สบู่ตรานกแก้วที่ได้ชื่อว่าฟอกเมื่อไหร่กลิ่นกำจายไปสองบ้านสามบ้านนั้น ยุคคุณย่าคุณยายชอบใช้กันเหลือเกิน แต่เรากลับไม่ชอบ รู้สึกว่ามัน "ฉุน" จนเกินไป เรียกว่าเดินสวนกันรู้เลยว่านี่เพิ่งฟอกสบู่นกแก้วมาแน่นอน

      แม้จะกลิ่นฉุนมากมาย แต่สบู่ก้อนตรานกแก้ว ที่สีเขียวปี๊ดเป็นเอกลักษณ์สำคัญนั้น ขายดิบขายดีเสียจนต้องมีสบู่ไลฟ์บอยออกมาแย่งส่วนแบ่งการตลาด ด้วยกลยุทธ์กลิ่นหอมที่บางเบากว่า แถมด้วยสีสันที่อ่อนหวานกว่า แน่นอนก็ต้องสีโทนแดง ชมพู ให้เห็นแตกต่างตรงกันข้ามไปเลย

      อย่างไรก็ตาม เวลาเปลี่ยน สิ่งเหล่านี้ก็ต้องเปลี่ยน จากสบู่ก้อนก็ต้องปรับเป็นสบู่เหลว แม้แต่สบู่หอมนกแก้วที่ไม่คิดว่าจะมีแบบเหลว เดี๋ยวนี้เขาก็ทำแล้ว

      ทำให้สงสัยเหมือนกันว่า คุณบาทหลวงท่านไม่มีอะไรจะทำแล้วกระนั้นหรือ ถึงได้มาเพ่งเล็งเอากับวิธีการโฆษณาชวนเชื่อของบรรดาผลิตภัณฑ์อาบน้ำ

      แต่ถ้าท่านบอกว่าเป็นการอวดอ้างเกินจริงของบรรดาเจลอาบน้ำ อันนี้ก็ออกจะเห็นด้วยนะคะ เพราะดูเหมือนเดี๋ยวนี้ เขาไม่ได้แข่งกันที่คุณสมบัติทำความสะอาดให้กับร่างกายเสียแล้ว แต่พยายามหามุกมาเพิ่มมาใส่ให้ดึงดูดคนซื้อเท่านั้นเอง.

                                                              "ป้าเอง"