21 ก.ค.61 - ดร.เสรี วงษ์มณฑา โพสต์ข้อความ "ทำไมเป็นไปได้ขนาดนี้" ลงในเฟซบุ๊ก ว่า  1. รู้ว่าดอกเบี้ยไม่ใข่ 3% แต่ 5% แต่ก็ยังเซ็นสัญญากู้ เพราะต้องการใช้เงิน บอกว่าเหมือนรู้ว่าจะถูกข่มขืน แต่ไม่รู้จะทำอะไร เลยต้องทำใจให้เป็นสุขกับการถูกข่มขืน

2. บัดนี้เศรษฐกิจไม่ดี จ่ายไม่ไหวจะให้ทำยังไง ก็ต้องออกมาทำให้ธนาคารไม่เป็นสุข เพราะถ้าเขาสุขสบายดีเดี๋ยวเขาจะไม่ยอมเจรจา ตอนกู้ยอมเซ็นสัญญา ไม่มีข้อกังขาใดๆ บัดนี้จะไม่ยอมจ่าย มาบอกว่าสัญญาไม่เป็นธรรม หาว่าธนาคารไม่มีจริยธรรม

3. เรียกร้องให้รัฐบาลช่วย ทั้งๆที่รัฐบาลไม่ใช่ผู้ค้ำประกัน เมื่อธนาคารจะฟ้องที่เบี้ยวหนี้ ก็อ้างคำนายกรัฐมนตรีบอกว่า "อย่าทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่" เรื่องนี้ไม่เล็กนะคะ ยังขู่ด้วยนะว่า ผอ. ธนาคารจะโดนปลด เพราะทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่

4. เวลาประกาศปฏิญญา บอกว่าจะ "ยุติการจ่าย" พอโดนสังคมด่า กลับมาบอกว่า ไม่ได้ยุติหรือเบี้ยวหนี้ สิงหานี้ก็จะยังจ่าย เพียงแค่ต้องการให้ธนาคารยอมเจรจา แปลกมากที่คำว่า "ยุติ" ไม่ได้แปลว่าหยุด

5. การออกมาเคลื่อนไหวครั้งนี้ไม่ใช่ไม่ยอมรับกฎกติกาหรือข้อสัญญาต่างๆ และบอกว่า "ยอมรับ แต่ไม่ยอมจำนน" แปลว่าอะไร ใครรู้ช่วยอธิบายหน่อยเถอะ

6. บอกว่าไม่มีจ่ายจะให้ทำยังไง ก็ลองถามคนอื่นๆที่เขาทำได้ซิคะ ถามหลายๆคน แล้วเอามาพิจารณา เป็นคนสอนหนังสือ หากคิดหาทางออกของปัญหาไม่ได้ จะมีปัญญาไปสอนใคร

7. บ่นสารพัดว่าอาชีพครูทำงานหนัก ยากลำบากมาก เมื่อพิธีกรถามว่าเมื่อเป็นเช่นนั้นทำไมไม่หางานอื่นทำ ก็ตอบว่า "จะให้ไปทำอะไร" คนที่พูดนี่เป็น ดร. จบปริญญาเอกนะ จบจากที่ไหนจ๊ะ จบปริญญาเอก แต่บอกว่าไม่รู้จะทำอะไร นอกจากสอนหนังสือ คนแบบนี้ควรให้สอนลูกหลานเราหรือ

8. ธนาคารเขาบอกว่า 80% ของคนกู้เป็นลูกหนี้ชั้นดี เขามีฐานข้อมูล ยังเถียงเขาอีกว่าจริงๆแล้ว ชั้นดีน่าจะมีแค่ 20% ที่เหลือ 80% ไม่สามารถเป็นลูกหนี้ชั้นดีได้

9. จบ ดร. แต่ไม่เข้าใจ (หรือแกล้งไม่เข้าใจ) กระบวนการและระบบของการกู้ การคิดดอกเบี้ย การปรับเปลี่ยนดอกเบี้ยสำหรับลูกหนี้ที่ดีและที่ผิดนัด

เฮ้อ ช่างเป็นไปได้ การศึกษาไทยน่าเป็นห่วงจริงๆ ถ้าคนเป็นครูตรรกะเป็นแบบนี้.