(ผู้สูงอายุที่เล่นกีฬาชักเย่อเสี่ยงต่อการล้มและได้รับบาดเจ็บ อีกทั้งเป็นกีฬาที่ต้องกลั้นลมหายใจและใช้แรงเยอะ จึงเหมาะกับวัยรุ่นและคนหนุ่มสาวมากกว่า)

    จากกีฬาพื้นบ้านที่ล่าสุดถูกยกขึ้นแท่นสู่การแข่งขันในระดับสากลของเยาวชน สำหรับ “ชักเย่อ” จริงอยู่ที่การเล่นกีฬาทุกชนิดล้วนแล้วแต่ส่งผลดีต่อสุขภาพ แต่ทว่าการเลือกรูปแบบที่เหมาะกับกายภาพย่อมจะส่งผลดีทบเท่าทวีคูณ โดยเฉพาะผู้สูงอายุที่มีข้อจำกัดด้านร่างกาย และบ่อยครั้งที่เรามักจะเคยเห็นกีฬาดังกล่าวถูกนำมาเป็นกิจกรรมเพื่อสร้างความสนุกสนาน และกระชับความสัมพันธ์ในชุมชนระหว่างวัยเก๋าด้วยกัน กระทั่งหลายคนมองว่ากีฬาดังกล่าวน่าจะเหมาะกับผู้สูงวัย งานนี้ อ.ณรงค์ เทียมเมฆ ผู้ทรงคุณวุฒิจาก สสส. ให้ข้อมูลถึงการเคลื่อนไหวร่างกายด้วยกีฬาที่เหมาะกับคนสูงวัยไว้น่าสนใจ 

(อ.ณรงค์ เทียมเมฆ)

    อ.ณรงค์ให้ข้อมูลว่า “อันที่จริงแล้วกีฬา “ชักเย่อ” เหมาะกับเด็กวัยรุ่นและคนวัยหนุ่มสาวมากกว่าผู้สูงอายุ ที่มักมีปัญหาเรื่องของการทรงที่ไม่ดีสูงถึงร้อยละ 80 ที่สำคัญเวลาเล่นนั้น หากอีกฝ่ายหนึ่งปล่อยกะทันหันก็จะทำให้ผู้สูงอายุที่อยู่อีกฝ่ายหนึ่งล้มได้ และถ้าล้มก็จะล้มทับกันเป็นทอดๆ ที่สำคัญเป็นกีฬาที่ค่อนข้างมุ่งเน้นที่ความแพ้-ชนะ และชักเย่อก็ยังเป็น “กลุ่มกีฬาแอนาโรบิก” ที่เน้นการกลั้นหายใจในการดึงเชือก และต้องเกร็งกล้ามเนื้อขณะเล่น ตรงนี้จะทำให้ชีพจรในร่างกายไม่ได้รับการหายใจ หรืออวัยวะมีการตึงเครียด จึงอาจจะไม่ค่อยเหมาะกับผู้สูงวัยนัก แต่กลุ่มการเอกเซอร์ไซส์ที่เหมาะกับผู้สูงวัย คือ “กีฬาแอโรบิก” เช่น การเดินเร็วๆ, การยืนแกว่งแขน,  การเต้นแอโรบิก ฯลฯ ตลอดจน “กีฬาประเภทนันทนาการ” อย่าง การเต้นลีลาศ, การเต้นซุมบ้า (เลือกจังหวะที่ไม่เร็วมาก เช่น จังหวะวอร์มอัพ และจังหวะคูลดาวน์ และให้หลีกเลี่ยงจังหวะที่เร็วเกินไปในกลุ่มผู้สูงอายุ) เพราะกีฬาประเภทนันทนาการจะมีจังหวะของเสียงเพลงร่วมด้วย 

(“เต้นรำวงย้อนยุค” และ “ลีลาศ” กีฬานันทนาการที่ช่วยผู้สูงวัยเคลื่อนไหวร่างกาย และได้ความเพลิดเพลินจากเสียงเพลง)

    นอกจากนี้ “รำวงย้อนยุค” ที่อยู่ในกลุ่มดังกล่าวก็สามารถหยิบยกมาเป็นการออกกำลังให้กับผู้สูงอายุได้ ยิ่งหากได้พบเจอกับเพื่อนๆ ในวัยเดียวกัน หรือแม้แต่ได้คุยกับคนวัยลูกหลาน ก็เท่ากับเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ร่วมกันในเรื่องต่างๆ ที่นอกเหนือจากการออกกำลัง เช่น การเล่นโซเชียล, การทำอาหาร กระทั่งการทำงานฝีมือ หรือการชักชวนกันเข้ากลุ่มจิตอาสาต่างๆ ก็จะทำให้ผู้สูงอายุเกิดความเพลิดเพลิน อีกทั้งได้เคลื่อนไหวร่างกายจากการได้ทำในสิ่งที่ชอบ ซึ่งมันจะก็ตามมาด้วยความรู้สึกผ่อนคลายและเบิกบาน ประการสำคัญก็จะดีกว่าการนั่งจับเจ่าอยู่กับบ้าน เพราะอาจทำให้โรคเครียดและอาการซึมเศร้าถามหาได้ 

    แม้กีฬา “ชักเย่อ” อาจจะมีประโยชน์ต่อวัยรุ่นและคนหนุ่มสาวมากกว่าผู้สูงอายุ แต่กีฬาทุกชนิดก็ถือเป็นยาวิเศษ ดังนั้นการเลือกประเภทของการออกกำลังให้สอดคล้องกับกายภาพและความชอบ...ประโยชน์จะเป็นผลดีกับสุขภาพของคุณตาคุณยาย ว่าไหมค่ะ....