28มิ.ย.61- เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ศิลปินแห่งชาติ กวีซีไรต์ แต่งกลอน"อ้อนวอนขอลูกคืน" รำพันหัวอกแม่ ของทีมหมูป่า ที่ได้อยากลูกกลับคืนสู่อ้อมกอด     
-------------------

อ้อนวอนขอลูกคืน 

ลูกชายแม่มุ่งหน้ามาหาแม่
มืดเหลือเกิน...มืดแท้...แม่อยู่ไหน
ลืมตา หลับตา ไม่เห็นใด
โอ้กระไร มีตา เหมือนไม่มี

 ไม่รู้ทิศ รู้ทาง ให้ย่างเท้า
ไม่รู้เช้า รู้ค่ำ ย่ำอยู่ที่
ยะเยือกเยียบเฉียบฉ่ำร่ำวารี
ไยแม่ไม่ปรานี ลูกบ้างเลย

 โอ้ ขุนน้ำนางนอน แม่นอนนิ่ง
มาทอดทิ้งอาทวา นิจจาเอ๋ย
ถิ่นถ้ำทึบอึบอับประกับเกย
ฟ้าดินเอย ช่างกระไร ไม่ดูแล

ล้วนลูกชายวัยใส หัวใจซื่อ
ร่วมใจถือใจมั่น อันแน่วแน่
หาญผจญด้นดั้น ไม่ผันแปร
หัวใจแม่จะขาดแล้ว อยู่รอนรอน

 
รินน้ำใจไหลต้าน เถื่อนธารถ้ำ
เถิดขุนน้ำ อย่าซ้ำกระหน่ำต้อน
ไหว้ผีปู่ ผีย่า ป่าดงดอน
อ้อนวอนแล้วอ้อนวอน...ขอลูกคืน !

บทกวี : เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์