อ่านข่าวเล็กๆ เกี่ยวกับประเทศสิงคโปร์ ที่บรรดาเทคโนแครต นักวิชาการ นักการเมือง นักพูด นักเขียน นักวิพากษ์วิจารณ์ ชอบเอาบ้านเราไปเปรียบเทียบ "ด้อยค่า" ประเทศชาติตัวเองทั้งด้วยเจตนาและไม่เจตนาบ่อยครั้ง ก็ให้นึกสงสัยว่า ทำไมประเด็นนี้ไม่เห็นมีใครเอาไปขยายยยยยย สักเท่าไร 
    รายงานข่าวระบุว่า รัฐบาลสิงคโปร์ได้ผ่านร่างกฎหมายกำกับดูแล (ป้องกัน) การแทรกแซงจากต่างชาติ โดยกฎหมายนี้จะอนุญาตให้เจ้าหน้าที่ทางการสั่งให้เว็บไซต์โซเชียลมีเดียและผู้ให้บริการอินเทอร์เน็ตเปิดเผยข้อมูลผู้ใช้งาน หรือปิดกั้นเนื้อหาที่พวกเขาเห็นว่าเป็นปฏิปักษ์ได้ ขณะที่ทางการสิงคโปร์ระบุว่า จำเป็นต้องใช้กฎหมายนี้เพื่อจัดการกับ "ภัยคุกคามร้ายแรง"
    มีการวิพากษ์วิจารณ์เกิดขึ้นมากมายในบ้านเขา ในทำนองว่า จะเป็นการละเมิดสิทธิเสรีภาพในการแสดงออกหรือไม่ แต่ทางการของสิงคโปร์ก็ไม่สนใจ ด้วยเล็งเห็นว่าภัยคุกคามจากต่างชาติด้วยช่องทางโซเชียลมีเดียนั้น เป็นปัญหาที่ต้องรีบป้องกันแก้ไข
    แลลอดช่องดูไปที่ประเทศซึ่งคนไทยบางฝ่ายมักหยิบยกมาบอกว่าเลอเลิศประเสริฐศรี อวยสารพัดว่าเขาคิดเร็ว เขาทำทันที โดยคนที่ยกนิ้วแม่โป้งให้ว่าเจ๋งนั้น ไม่สนใจเลยว่าสิงคโปร์มีประชากรไม่ถึง 6 ล้านคน ซึ่งก็เท่ากับประชากรในกรุงเทพมหานครจังหวัดเดียวเท่านั้น...มนุษย์ป้าล่ะหน่ายจริงๆ
    คนเรานั้น หากมีความกระตือรือร้นอย่างจริงใจที่อยากเห็นบ้านเมืองพัฒนาและหวังให้ประชาชนมีชีวิตที่ดีกว่าเดิม การวิเคราะห์วิจารณ์ด้วยข้อมูลอย่างตรงไปตรงมา เปรียบเทียบให้เป็นเหตุเป็นผลในทางสร้างสรรค์ ย่อมจะมีทางเลือกทางออกอย่างแน่นอน 
    อยากรู้จริงๆ กับวิธีคิดของคนที่หาเรื่องด้อยค่าบ้านเกิดเมืองนอนตัวเองได้ทุกประเด็น ทั้งๆ ที่ทั่วโลกต่างอิจฉาว่า คนไทยนั้นโชคดีหนักหนาที่มีสถาบันชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ที่แข็งแรง เป็นหลักยึดของจิตใจให้ผ่านพ้นวิกฤตและสู้กับภัยคุกคามต่างๆ ให้รอดปลอดภัยจวบจนทุกวันนี้...เฮ้อ!!!.

                                    
"ป้าเอง"