คงต้องสารภาพตรงๆ...ว่าช่วงหลังๆ นี้ออกจะล้าหลัง หลังเขา ใครต่อใครอยู่พอสมควร ด้วยเหตุเพราะไม่ได้เจาะ-เกาะ-ติด ไม่ได้ขยันขันแข็งตามข่าว เช็กข่าว กระแสความเคลื่อนไหวต่างๆ เหมือนอย่างคุณน้าอาเฮีย สุทธิชัย หยุ่น ที่ยังอุตส่าห์มีเรี่ยว มีแรง ทั้งๆ ที่อายุอานามปาเข้าไประดับ 70 เกือบ 80 ปีเข้าไปแล้ว แต่ยังสดใส เริงร่า ปานประดุจวัยรุ่นด้วยฤทธิ์ยา หรือฤทธิ์อะไรก็มิอาจทราบได้...
                                                             ---------------------------------------------
    หรือแม้แต่ประเภท แก่...แต่ยังมีไฟอยู่ อย่าง ป๋าเปลว สีเงิน ของหมู่เฮาก็เถอะ ถึงจะ 70-80 ไม่ต่างไปจากอาเฮีย สุทธิชัย แต่อย่างน้อย...ก็ยังแสดงให้เห็นถึงความก้าวหน้า ก้าวไกล รู้เรื่องลิซ่ง ลิซ่า  แบบชนิดรู้ลึก รู้จริง สามารถหยิบเอาเรื่องโน้น เรื่องนี้ มาโพสต์โน่น โพสต์นี่ ได้แบบน่าทึ่ง น่าประทับใจเอามากๆ ต่อการขยันอ่าน ขยันเช็ก  ผิดไปจาก อันตัวข้าพเจ้าเอง ที่ยิ่งนานวัน ยิ่งออกอาการแหยงแล้ว แหยงอีก ต่อบรรดา ข่าวสาร-ข้อมูล ที่มันเยอะแยะตาแป๊ะไก๋ จนกลัวจะหล่นมาท่วม มาทับ ชนิดข้อมูลท่วมหัวเอาตัวไม่รอด อะไรประมาณนั้น เลยต้องตีกรรเชียงอยู่ห่างๆ จนค่อยๆ...กลายสภาพเป็นพวก หลังเขา ไปโดยปริยาย...
                                                           --------------------------------------------------
    ยิ่งถ้าเป็นข่าวสาร บ้านเมือง หรือ การเมือง ด้วยแล้ว...ยิ่งก่อให้เกิดอาการ มึนซ์ซ์ซ์งงง์ง์ง์ หนักขึ้นไปใหญ่ คือจนถึงทุกวันนี้ ก็คงต้องยอมรับเอาตรงๆ ว่ายังมองไม่ออก นึกไม่ออก ว่า สัมพันธภาพ ระหว่าง พี่-น้อง 3 ป. นั้น จะยังคงดูดๆ ดื่มๆ พี่ประคองน้อง-น้องประคองพี่ อย่างที่ท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านพยายามแสดงให้เห็นว่าเป็นเช่นนั้น หรือจะหนักไปทางดูดแต่ไม่คิดจะดื่ม หรือระหว่างยิ้มๆ จะมี ดาบ สอดแทรกอยู่ในมุมปาก ในรอยยิ้ม ชนิดต้องเอามาคิด มาคำนวณ หรือไม่ เพียงใด ด้วยเหตุเพราะสัมพันธภาพระหว่างพี่น้อง 3 ป.นั้น คงปฏิเสธไม่ได้ว่ามันออกจะเกี่ยวกับความเป็นไปของชาติ บ้านเมือง อยู่ไม่น้อยเช่นกัน อันเนื่องมาจาก อำนาจ นานาชนิด ที่อยู่ในมือของ 3 พี่น้องมาโดยตลอด ไม่น้อยไปกว่า 7 ปี เกือบ 8 ปี ขึ้นไป...
                                                                   -------------------------------------------------
    การมองไม่ออก นึกไม่ออก ว่ามันจะเป็นไปในแนวไหน หรือไปไกลถึงขั้นไหน ก็เลยพลอยทำให้นึกไม่ออก ว่าอนาคตของชาติบ้านเมือง ของประเทศไทย ในระยะใกล้หรือระยะไกล มันจะเป็นไปเช่นไร โดยเฉพาะเมื่อเหลือเวลาอีกแค่ไม่ถึง 2 ปี ก็จะต้อง เลือกตั้งใหม่ กันอีกซะแร้นน์น์น์ อีกทั้งภายใต้ความชุลมุน ชุลเก ความสับสน อลหม่าน อันเนื่องมาจากสถานการณ์โควิด ความชะงักงัน ความหัวทิ่ม หัวตำ ในทางเศรษฐกิจ ไปจนถึงความโกรธ เกลียด เคียดแค้น อาฆาต พยาบาท ริษยาและชิงชัง ของพวกเด็กๆ ที่ไล่ยังไงก็ไม่คิดจะเลิก ยังคงสร้างความปวดเศียร เวียนเกล้า ความห้าว ความระห่ำ ชนิดหาจุดลงตัว จุดแห่งการอยู่ร่วมกันโดยสันติ ได้ยากเย็น แสนเข็ญ ยิ่งเข้าไปทุกที...ฯลฯลฯลฯ
                                                                     ------------------------------------------------------
    จนทำให้ฉากสถานการณ์ทำนองนี้...น่าจะส่งผลในเชิงบวก ต่อคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ ผู้ที่พยายาม เสพวิกฤตเป็นภักษาหาร มาโดยตลอด ไม่ว่าจะแพ้แล้ว-แพ้อีก ไปซักกี่ครั้ง กี่หน ก็ตาม หรืออาจทำให้ ความพ่ายแพ้ ของ พี่น้อง 3 ป. อาจต้องกลายเป็นความพ่ายแพ้ของชาติ บ้านเมือง ตามไปด้วย แบบที่ ป๋าเปลว สีเงิน ท่านพยายามวาดจินตนาการโยงไปถึงพวกอเมริกัน พวก CFR อะไรทำนองนั้น และทำให้กลายเป็น ความจำเป็น ของบรรดาผู้รักและห่วงใยบ้านเมืองทั้งหลาย จำต้องหันไป ถือหาง บรรดา พี่น้อง 3 ป. มาจนระดับ 7 ปี  8 ปี เข้าไปแล้ว ชนิดเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า ไปทั้งแขน ทั้งบ่า แต่ยังคงต้องแบก ต้องลุ้น ต่อไปเรื่อยๆ...
                                                                         ------------------------------------------------------
    ดังนั้น...ถ้าหากตัวพี่น้อง 3 ป.เอง ดันมาเสียหมา เสียมวย เสียรังวัด ให้กับคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ เอาง่ายๆ ด้วยเหตุเพราะการดูดแต่ไม่คิดจะดื่ม การยิ้มแบบติดดาบ หรืออะไรต่อมิอะไรก็แล้วแต่ ก็คงต้องยอมรับว่า...ออกจะเป็นอะไรที่น่าเสียดายไปจนน่าหวาดเสียว น่าสยดสยอง เป็นอย่างยิ่ง เพราะการผูกติดตัวเองเอาไว้กับอนาคตของชาติบ้านเมือง มาโดยตลอด 7 ปี 8 ปีนั้น แม้ต้องอาศัยการทุ่มเทและเสียสละมิใช่น้อย  แต่ก็อาจก่อให้เกิด อันตราย ควบคู่ไปด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะถ้ายังไม่อาจแยกแยะ ไม่อาจ เว้นระยะห่าง ไปจากกันและกันได้โดยชัดเจน อะไรที่เสียๆ หายๆ มันอาจลุกลาม บานปลาย จากที่น่าจะเป็น คนละเรื่อง กลายเป็น คนละเรื่องเดียวกัน ไปจนได้...
                                                                           ------------------------------------------------------
    ด้วยเหตุนี้นี่เอง...ที่เลยทำให้มองไม่ออก นึกไม่ออก ว่าสุดท้าย...มันจะไปไง-มาไงกันแน่!!! สำหรับความเป็นไปของประเทศชาติ-บ้านเมืองภายในอนาคตเบื้องหน้า ได้แต่หันไปสวดมนต์และภาวนาไปตามมี-ตามเกิด เพราะด้วยความแก่ ความชรา ความล้าหลัง หลังเขา ยิ่งเข้าไปทุกที โอกาสที่จะตามไปเจาะ-เกาะ-ติด อัปเดตสถานการณ์ในเบื้องหน้า เบื้องลึก เบื้องหลัง มันคงไม่มีปัญญาอีกต่อไปแล้ว ยิ่งเห็นบรรดาผู้คนที่เคยเป็นหลัก เป็นกำลังสำคัญให้กับชาติบ้านเมืองในอดีต ต่างพากันร่วงผล็อยๆ ไปเป็นรายๆ ก็ยิ่งอดไม่ได้ที่จะต้องวังเวง วิเวกวิเหวโหว ยิ่งขึ้นไปเท่านั้น เฮ้ออ์อ์อ์...อะไรมันจะน่าหวาดเสียวเท่านี้ ย่อมไม่มีอีกแล้วว์ว์ว์...
                                                                         -----------------------------------------------------------
    ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก Jawaharlal Nehru... “It  is difficult world, not a very gentle world; it  does not care too much for the weak, And  you have to be strong, in mind, in heart, in  character and in technique and in the  modern way of life. Otherwise, you go  down. I have no doubt about it. - มันเป็นโลกที่ลำบาก ไม่ใช่โลกที่น่าอภิรมย์นัก เป็นโลกที่ไม่สู้จะเอื้ออาทรต่อผู้อ่อนแอ  ท่านจะต้องเป็นผู้ที่เข้มแข็งทั้งทางกาย ทางใจ อุปนิสัยใจคอ เทคนิคและวิธีการต่างๆ ตลอดจนหนทางอันทันสมัยในการดำเนินชีวิต มิฉะนั้นแล้ว...ข้าพเจ้าไม่เชื่อว่า ท่านจะรอดปลอดภัยไปได้...”
                                                                             --------------------------------------------------------------