7ก.ย.64- นายภัทร เหมสุข นักวิชาการอิสระ โพสต์เฟซบุ๊กว่า พุทธบริษัท4มีความสำคัญเสมอกัน พระพุทธเจ้าทรงให้สิทธิ์ อุบาสก อุบาสิกา เป็นเสาที่ค้ำยันพระศาสนาที่มีความสำคัญไม่น้อยกว่า ภิกษุ และ ภิษุณี  อุบาสกอุบาสิกานั้นไม่ใช่มีหน้าที่ใส่บาตรอย่างเดียว แต่มีหน้าที่ดูแลความประพฤติและวัตรปฎิบัติของภิกษุและภิษุณีในวัดด้วย 

ถ้า "อนุปสัมบัน" ติติง "อุปสมบัน" ไม่ได้ พระสงฆ์ทำผิดเพี้ยนจากสมณะรูปอย่างไรคฤหัตถ์ก็ห้ามติติง ก็คงไม่ใช่ตามที่พระพุทธเจ้าทรงมอบหมายหน้าที่ค้ำจุนพระศาสนาให้แล้ว พระสงฆ์คงไม่มีผ้าอาบน้ำยังแก้ผ้าอาบน้ำฝนไม่ต่างกับในสมัยต้นพุทธกาลที่ชาวบ้านมองแล้วอุจจาด รวมถึงการเข้าพรรษาก็คงไม่เกิดขึ้นถ้าห้ามอนุปสัมบันแตะต้องหรือวิจารณ์พระสงฆ์ที่เดินลุยในนาข้าวของชาวบ้าน

ถ้าพระโดนติติงหรือวิจารณ์จากคฤหัสถ์ไม่ได้  พระพุทธเจ้าคงไม่บัญญัติพระวินัยหมวดโลกวัชชะเอาไว้ให้เป็นเครื่องมือติติงสมมุติสงฆ์หรอกครับ  หมวดปัณณัตติวัชชะบางครั้งก็ใช้กับสมมุติสงฆ์หน้าด้านไม่ได้ ต้องให้อนุปสัมบันนี่แหละติติงให้เกิดความละอาย ยิ่งสมุติสงฆ์ทุกวันนี้มีน้อยมากที่จะเดินทางตามรอยครูบาอาจารย์ฝึกตนให้เป็นอริยสงฆ์ ดังนั้นพระวินัยหมวดโลกวัชชะคือเครื่องมือที่คฤหัสถ์จะใช้กำกับเหล่าสมมุติสงฆ์ ทำให้ศาสนาพุทธยั่งยืนต่อไปได้  

ลูกชาวบ้านใส่ผ้าเหลืองแล้วไม่ใช่กลายเป็นคนดีในทันทีหรอกครับ  ต้องผ่านการฝึกฝนเคี่ยวกรำทั้งในวัดและนอกวัดกันนานพอสมควรถึงจะให้ชาวบ้านยกมือไหว้ได้สนิทใจ

เรื่องนี้อย่าลากเอาอริยสงฆ์เข้ามายุ่งด้วย เพราะวัตรปฎิบัติท่านไปอีกระดับที่ไม่ทำผิดสมณะสารูปโดยธรรมชาติ(ศิล)อยู่แล้ว ดังนั้นโลกวัชชะเข้าไปสัมผัสท่านไม่ได้เลย ท่านจึงไม่เดือนร้อนในพระวินัยระดับเบสิกแบบนี้หรอกครับ.