การยุ การเชียร์...ให้ท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านฮึดขึ้นมา ลุกขึ้นมา ปฏิรูปตำรวจ ปฏิรูประบบราชการ ฯลฯ อะไรต่อมิอะไรทั้งหลายนั้น คงต้องยอมรับเอาจริงๆ นั่นแหละว่า ย่อมเป็นอะไรที่น่า ยุ น่า เชียร์ เป็นอย่างยิ่ง!!! แต่ก็แหม...นี่มันปาเข้ามาระดับ 7 ปีเกือบ 8 ปีเข้าไปแล้ว ผ่านยุค พระอาจารย์บุญสร้าง 1-บุญสร้าง 2 ยุค อาจารย์วิชา มหาคุณ มานานแล้ว โอกาสที่จะเห็นผู้นำ รัฐบาลอย่างท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่าน คิดออก หรือ คิดได้ น่าจะลำบาก ยากเย็น เต็มที อาจพอๆ กับการมองหา หนวดเต่า-เขากระต่าย อะไรประมาณนั้น...
                       ---------------------------------------------
    คือคงปฏิเสธไม่ได้นั่นแหละว่า...ภายใต้ สภาวะแวดล้อม ของโลกทั้งโลกที่เปลี่ยนแปลงไป แบบชนิดอัตราเร่งทบเท่าเป็นทวีคูณ โดยเฉพาะในเรื่องความก้าวหน้า ก้าวไกล ของ เทคโนโลยี นั่นเอง ที่ทำให้ไม่ว่ารัฐบาลไหนต่อรัฐบาลไหน จะเป็นประชาธิปไตย หรือเป็นเผด็จการก็แล้วแต่ ต่างกำลังต้องเผชิญกับ ปัญหา ในระดับ ปราบเซียน หรือระดับลึกลงไปถึงโครงสร้าง ถึงระบบ ถึงระบอบ ฯลฯ เอาเลยถึงขั้นนั้น ชนิดต้องหันมาค้นคิด ประดิดประดอย ระบบ หรือระบอบใหม่ๆ ต้องปรับเปลี่ยนความเป็นประชาธิปไตย หรือกระทั่งความเป็นทุนนิยม ให้เหมาะสม สอดคล้อง กับฉากสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป ต้อง The Great Reset หรือต้อง Build Back Better หรือต้องหาทาง ควบคุม-บังคับ เพื่อไม่ให้อะไรต่อมิอะไร มันต้องเละเป็นขี้ เละเป็นโจ๊ก ยิ่งไปกว่านี้...
                         -----------------------------------------------
    ส่วน เผด็จการ นั้นอาจได้เปรียบอยู่ซักหน่อย...คืออาจไม่ต้องเสียเวลาปรับเปลี่ยนอะไรมาก ขอเพียงแต่สามารถควบคุมและบังคับตนเอง ตลอดไปจนพรรคพวกเพื่อนฝูงและบริวาร ให้เป็นไปใน ทาง เผด็จการโดยธรรม โดยคุณธรรม โดยยุติธรรม หรือโดยธรรมๆ ทั้งหลาย ยึดเอาผลประโยชน์ของส่วนรวม ของประชาชนเป็นที่ตั้ง อย่างไม่คิดเบี่ยงเบนไปเป็นอื่น ก็อาจพอรับมือกับความเปลี่ยนแปลงนั้นๆ ได้บ้าง หรือกระทั่งรับมือกับปัญหาระดับการแพร่ระบาดของท่านเชื้อไวรัสโควิด ได้แบบเบ็ดเสร็จ เด็ดขาด ไม่ต้องเสียเวลามาพะว้าพะวังกับการชั่งน้ำหนัก ว่าสุดท้าย...จะยอมให้ ป่วยตาย หรือยอมให้ อดตาย กันดี สามารถเติบโตกันได้อย่างแข็งแกร่ง แข็งแรง ไม่ว่าในทางการเมือง เศรษฐกิจ ไปจนถึงสุขภาพโน่นเลย...
                --------------------------------------------
    ด้วยความเป็นไปของสภาวะแวดล้อมในลักษณะเช่นนี้นี่เอง...ที่ทำให้ไม่ว่ารัฐบาลไหนต่อรัฐบาลไหนก็แล้วแต่ ถ้าดันจับไม่ได้-ไล่ไม่ทัน คิดไม่ออก-คิดไม่ได้ ก็ล้วนแล้วแต่ต้องเจอกับ ปัญหา ในระดับปราบเซียนไปด้วยกันทั้งสิ้น เจอกับคลื่นแห่งความเปลี่ยนแปลง ที่ลึกลงไปถึงระบบ ระบอบ ถึงโครงสร้าง อย่างชนิดมิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้ และแน่นอนนั่นแหละว่า...ย่อมไม่มี ข้อยกเว้น ใดๆ สำหรับประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮาทั้งหลาย ไม่ว่าท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านคิดจะ อยู่ยาวว์ว์ว์ ไปในระดับไหนต่อระดับไหนก็เถอะ หรือไม่ว่าพรรคฝ่ายค้านคิดจะ เปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจ ครั้งที่ 100 เอาเลยก็ตามแต่...
                   ----------------------------------------------
    หรือพูดง่ายๆ ว่า...โดยลักษณะของ ปัญหา มันไปไกลเกินไปกว่า ความเป็นรัฐบาล แบบเดิมๆ เกินไปกว่า ความเป็นฝ่ายค้าน แบบซ้ำๆ ซากๆ หรือกระทั่งเกินไปกว่า ความเป็นม็อบ แบบที่กำลังเป็นๆ กันอยู่ในทุกวันนี้ ดังนั้น...ไม่ว่า บิ๊กตู่ จะอยู่หรือไม่อยู่ ไม่ว่า ฝ่ายค้าน จะพูดแล้ว พูดเล่า ชนิดปากฉีกไปถึงรูหู หรือไม่ว่าพวก ม็อบ 3 กีบ 3 นิ้ว จะขนประทัดยักษ์ระเบิดปิงปอง หรือกระทั่ง ระเบิดจริง มาปาใส่ตำรวจกันอีกซักกี่รอบต่อกี่รอบ มันก็คงไม่ได้ทำให้แนวโน้มและลักษณะของปัญหา มันผิดแผก แตกต่าง ไปจากเดิม คือมันคงหนีไม่พ้นต้องถูกยกระดับและวิวัฒนาการไปสู่ ความเปลี่ยนแปลง อย่างมิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้เลย!!!
               --------------------------------------------------
    และด้วยลักษณะอาการเช่นนี้นี่เอง...ที่มันเลยทำให้บรรดา ภาระ ทั้งหลาย ย่อมมีอันต้องหล่นใส่บ่า ใส่หลัง ใส่ไหล่ ของใครก็ตามที่ถือเป็น ปวงชนชาวไทย ในทุกผู้ ทุกนาม ซึ่งจะต้องหาทาง ประคับประคอง ประคบประหงม ไม่ให้สิ่งที่เรียกว่า ความเปลี่ยนแปลง ดังกล่าว มันกลายเป็นตัวกัดกร่อน ทำร้าย ทำลาย บรรดาสิ่งที่มีคุณค่า ราคา สิ่งที่ถือเป็นด้านบวก เป็นประโยชน์สำคัญ ของส่วนรวม ของสังคมทั้งสังคมมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นวัฒนธรรม ประเพณี ค่านิยมทางสังคม ไปจนถึงแก่นสาระทางศาสนา ฯลฯ ก็ตามที ที่อาจถูกหยิบไปใช้ในการสร้างความแปลกแยก แตกแยก ให้กับผู้ที่ต้องการให้ความเปลี่ยนแปลงนั้นๆ เป็นไปในลักษณะที่ตัวเองปรารถนาและต้องการ โดยไม่จำเป็นต้องคำนึงถึงศีลธรรม คุณธรรม ความยุติธรรม หรือมโนธรรม ฯลฯ ใดๆ เอา เลยก็ไม่แน่...
                ------------------------------------------------------
    การปลดเปลื้องภาระ หรือการ แก้ปัญหา เหล่านี้...จึงคงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เผลอๆ ดี-ไม่ดี...อาจหันต้องหันไปฟังคำพูด คำเพ้อ หรือคำชี้แนะ ชี้นำ ของผู้ที่เคยเพ้อๆ มาโดยตลอด อย่าง พ่อใหญ่บิ๊กจิ๋ว ก่อนที่จะหันไป โดดแม่น้ำโขง ตายไปซะก่อน นั่นก็คือ...อาจถึงขั้นต้องเลิกสนใจรัฐบาล เลิกสนใจฝ่ายค้าน รวมทั้งเลิกสนใจความบ้า ความเกรียน ของพวกเด็กๆ ทั้งหลาย แล้วหันมา ทำอะไรซักอย่าง ที่แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่น ความเพียรพยายาม ในอันที่จะ ยึดประโยชน์ของประชาชน เป็นศูนย์กลาง แบบเดียวกับที่จอมเผด็จการ สี จิ้นผิง แสดงให้บรรดาชาวจีนนับพันๆ ล้าน เห็นกันแบบจะจะ หรือแบบให้ เข้าตากรรมการ กันจนได้...นั่นแล!!!
                  ----------------------------------------------------
    ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้จาก Sister Helen Prejean (อีกครั้ง)... “There are to situations that make interesting stories: when an extraordinary person is plunged into commonplace, and  when an ordinary person gets involved in extraordinary events. – มีสถานการณ์ 2 อย่าง...ที่ทำให้เกิดเรื่องราวที่น่าสนใจ นั่นคือเมื่อคนพิเศษถลำลงไปในสถานการณ์ธรรมดาๆ และเมื่อคนธรรมดาๆ เข้าไปเกี่ยวข้องกับสถานการณ์พิเศษ...”.
           ----------------------------------------------------------