ดูเหมือน Aging Society หรือสังคมผู้สูงอายุนั้น เป็นประเด็นปัญหาที่มีการหยิบยกมาถกกันมากที่สุดในโลกใบนี้ มีทั้งที่ศึกษาว่ากันอย่างเอาจริงเอาจัง และมีพูดทีเล่นทีจริง หยอกเย้ากันตามอารมณ์ จนถึงการสรุปคำแนะนำต่างๆ เพื่อส่งต่อกัน

      เหมือนเรื่องต่อไปนี้ ได้รับมาจากเพื่อนที่พออ่านภาษาจีนได้ค่ะ ....เรื่องมีอยู่ว่า

      ปัจจุบันนี้ผู้สูงวัยในไต้หวันตกอยู่ในสภาพ 'พี่เลี้ยงเด็ก' ซึ่งก็คือหลานของตนนั่นเอง กระนั้นก็ตาม ระดับความเป็นอยู่ของผู้สูงวัยก็ยังขึ้นอยู่กับอายุ จึงมีคนเขียนขึ้นมาเปรียบแต่ละช่วงอายุเป็นลูกบอลต่างๆ ดังที่จะแปลต่อไปนี้.....

      อายุ 50 เปรียบเหมือน "บาสเกตบอล" ที่ทุกคนต้องการแย่งชิง เพราะยังสามารถหาเงินเข้าบ้านได้ ดูแลบ้านได้ และเป็นพี่เลี้ยงหลานแบเบาะ (baby) ไว้วางใจได้ดีที่สุด เพราะเห่อหลานด้วย

      อายุ 60 เปรียบเหมือน "วอลเลย์บอล” ยังเป็นที่ต้องการ แย่งกันรับลูก ประคับประคองไม่ให้ลูกตก ทั้งนี้ เพราะยังเป็นวัยที่แข็งแรง ทำงานบ้านได้หลากหลาย วัยปลดเกษียณยิ่งมีเวลาดูหลานซึ่งเติบโตเป็นเด็กชั้นประถมพอดี

      อายุ 70 เปรียบได้เหมือนลูก "ฟุตบอล” แล้ว ใครๆ ก็แย่งกันเตะ พร้อมที่จะเตะออกจากตัวทุกเมื่อ ส่วนหลานนั้นก็โตเป็นหนุ่มสาวแล้ว ไม่ต้องการให้ดูแลอีกต่อไป

      อายุ 80 ก็เป็นเหมือน "ลูกกอล์ฟ” เลย ทุกคนต้องการ Swing drive ไปให้ไกลๆ ถึง 250-350 หลายิ่งดี คือตีไปไกลๆ จะดี (ตีให้ลงหลุมสุสาน (ฮวงซุ้ย??) โฮลอินวันเลย..ยิ่งดี)

      ดังเช่นนี้ผู้ที่อยู่ในวัย 50, 60 ก็ควรจะเฉลียวใจ ใช้ความคิดบ้าง อย่าให้กาลเวลามาทำลาย ถ้าอยากจะซื้ออะไรก็ซื้อบ้าง อยากจะกินอะไรก็กินบ้าง ไม่ต้องลังเล และอย่ามัวแต่เสียดายเงิน

      ต้องรู้ไว้ กะพริบตาไม่กี่ครั้งก็จะกลายเป็น “ลูกกอล์ฟ” แล้ว ถ้าเห็นด้วยก็ส่งต่อไปให้ผู้อื่นอ่านบ้าง ให้คนในวัยเดียวกันตระหนักว่า ต้องรักษาตัวเอง รักตัวเอง เรื่องนอกกายวางเสียให้สิ้น แล้วหาทัวร์ท่องเที่ยวเสียเงินบ้าง รีบๆ คิดทำเถอะ...

      เรื่องราวจบลงด้วยคำเตือนสำหรับคนที่พอจะมีทรัพย์สมบัติไว้ใช้ในบั้นปลายของชีวิต และเป็นสังคมที่มีรัฐสวัสดิการที่แข็งแรง ไม่ต้องห่วงเรื่องค่ารักษาพยาบาลสักเท่าไร

      แต่มองมาที่บ้านเรานี่สิคะ เบี้ยคนแก่เดือนละ 600 บาท ฝันอยากจะไปไหว้พระ 9 วัดก็ยังต้องอดออมหลายปีนะ ...จริงไหม.

                                                              "ป้าเอง"