29 ก.ค.64- วิมล ไทรนิ่มนวล นักเขียนรางวัลซีไรต์ โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊กว่าเป็นเพื่อนกันในเฟซบุ๊ค แม้ความคิดเห็นเรื่องการเมืองจะแตกต่างกันก็ยินดีรับฟังเหตผล แต่กลับเห็นแต่เรื่องโกหกมดเท็จ แย่กว่านั้น.. กี่ครั้งกี่หนก็มีแต่ก่นด่าเหมือนกลัวคนอื่นจะไม่รู้ว่ากำพืดตัวเองเป็นอย่างไร
คนด่าต้องการด่านายกฯ ด่ารัฐบาล ด่านักการเมือง ด่าคนเห็นต่างกับตน หรือใครต่อใครอื่น แต่คนเหล่านั้นไม่ได้อ่านหรอก เพื่อนกันในเฟซบุ๊คนี่แหละอ่าน
ไอ้เหึ้ย ไอ้สัส ไอ้ส้นตีน กล้วย อยู่ทุกวัน อ่านบ่อยเข้าก็ชักติดเป็นนิสัย โดนใครด่ามาก็อยากด่ากลับด้วยคำเดียวกัน
แม้ไม่มีใครด่าโดยตรง แต่เห็นคำเหล่านี้ทุกวันก็ทำให้จิตเสื่อม มันประทับในจิตหนาหนักมากขึ้นทุกวัน มันเป็นอวมงคลแก่ชีวิต
จึงไม่รู้ว่าจะมีเพื่อนประเภทนี้ไว้เพื่ออะไร... ทางใครทางมันแล้วกัน!
เมื่อวานคุยเล่น เรื่องลูกพรรคเพื่อไทย ร้องขอให้ "นายใหญ่" ส่งเมีย "คุณหญิงพจมาน" มาเป็น "ขอนไม้ดุ้นใหม่" ของพรรค ให้ลูกกบ-ลูกเขียดในพรรคได้เกาะ วันนี้ ขอคุยซีเครียดซักนิด |
อนาคต 'คนนินทาเมีย' |
'โควิดคลาย-โรคอิจฉาคุ' |
ไทย"เหนือคาดหมาย"เสมอ |
วิสัยทัศน์"อินทรี-อีแร้ง" |
"การ์ดเชิญ"๒๑ ตุลา. |
เปิดประเทศ"เปิดตรงไหน?" |