(1)

            คงต้องยอมรับว่า...สำหรับบ้านอื่น เมืองอื่น เขาก็คงหนักหนา-สาหัส ไม่น้อยไปกว่าเรา หรือเผลอๆ...อาจหนักยิ่งกว่าหลายต่อหลายเท่า ไม่ว่าจะเป็นประเทศบ้านใกล้-เรือนเคียง อย่างมาเลเซีย ฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย ฯลฯ หรือแม้แต่ประเทศรวยๆ ที่พยายามปรับทัศนะ ปรับมุมมอง ต่อการแพร่ระบาดของท่านเชื้อไวรัสโควิด-19 ซะใหม่ อย่างประเทศสิงคโปร์ แต่ก็ยังมิวาย หืดขึ้นคอ กันอีกจนได้  เมื่อเจอเข้ากับการแพร่ระบาดระลอกใหม่ของสายพันธุ์ เดลตา เข้าไปแบบจะจะ จังๆ...

                                                                                                            (2)

            หรือไกลยิ่งไปกว่านั้น...ไม่ว่าอินตะระเดีย บราซิล  อังกฤษ อเมริกา ฯลฯ ก็คงไม่น่าจะผิดแผก แตกต่าง ไปจากกันซักเท่าไหร่ โดยเฉพาะเมื่อมองถึงจำนวนตัวเลข ผู้ติดเชื้อ แต่ละวัน ที่ปาเข้าไปเป็นระดับหมื่นๆ หรืออาจไปถึงแสนๆ เอาเลยถึงขั้นนั้น และก็แน่นอนนั่นแหละว่า...ภายใต้สภาวะ ภายใต้บรรยากาศเช่นนี้ ย่อมต้องก่อให้เกิดการต่อว่า ด่าทอ ตามมา อย่างมิอาจหลีกเลี่ยงและปฏิเสธได้ ของบรรดาผู้ใช้ชีวิตร่วมอยู่ในสังคมนั้นๆ ขึ้นอยู่กับว่า...จะด่ามาก-ด่าน้อย ด่าเจ็บ-ไม่เจ็บ ด่าอย่างมีเหตุ-มีผล หรืออย่างไร้เหตุ-ไร้ผล ฯลฯ อันอาจถือเป็น ธรรมชาติ ภายในสังคมแต่ละสังคมเอาเลยก็ว่าได้...

                                                                                                            (3)

            ดังนั้น...สำหรับ บ้านเรา ในช่วงนี้ นอกจากจะต้อง  หูแหก-ตาแหก เพราะการแพร่ระบาดของท่านเชื้อไวรัสโควิด-19 ที่ยังไม่คิดจะหัวตกเอาเลยแม้แต่น้อย ยังอาจต้อง หูช้ำ-หูชา เพราะเสียงด่าว่า ด่าทอ ที่ดังสนั่นหวั่นไหว อยู่ทั้งใน โลกเสมือนจริง และ โลกแห่งความเป็นจริง กันไปตามสภาพ ตามธรรมชาติ อย่างมิอาจปฏิเสธ ยิ่งถ้าหากคิดจะเข้าไป Concoct เข้าไป ปรุงแต่ง เข้าไป ผสมโรง  ฯลฯ กับบรรดาเสียงด่า เสียงทอเหล่านี้ ไม่ว่าในแบบไหน ในลักษณะไหน แบบที่เข้าไปเชียร์ฝ่ายที่ตัวเองเห็นดี เห็นงาม แบบที่เข้าไปด่าเช็ด ด่าตะเม็ด ฝ่ายตรงกันข้าม หรือแบบที่ ด่าแม่มม์ม์ม์ ไปด้วยกันทุกฝ่าย ฯลฯ สุดท้าย...โอกาสที่จะ บ้าตาย หรือ เส้นประสาทแตกตาย ย่อมมีสูงกว่าคนปกติ-ธรรมดา อยู่แล้วแน่ๆ!!!

                                                                                                            (4)

            หรือพูดง่ายๆ ว่า...ไม่เพียงแต่ต้องระมัด ระวัง ต่อการเจ็บ การป่วย ในทาง ร่างกาย ต้องสวมหน้ากากเอาไว้ 2  ชั้น 3 ชั้น ต้องเว้นระยะห่างไม่ยอมให้ใครเข้าใกล้ได้เลยแม้แต่น้อย ต้องหมั่นล้างมือ ล้างไม้ เช็ดโน่น เช็ดนี่ จนเมื่อยมือ เมื่อยตีน ในแต่ละวัน ยังต้องหันมาระมัด ระวัง ต่อการเจ็บ การป่วย ในทาง จิตใจ ซะอีกด้วยต่างหาก อันเนื่องมาจากอาการ ของขึ้น อาการ ประสาท หรือต่ออารมณ์-ความรู้สึกแบบวิบๆ ไหวๆ โดยเฉพาะเมื่อฝ่ายที่ตัวเองเห็นดี เห็นงาม ถูกด่า หรือขณะที่ฝ่ายตรงข้ามหันมาด่า จะด้วยความพยายามปกป้อง โจมตีตอบโต้ หรือจะด้วยเหตุผลกลใดก็แล้วแต่ สุดท้าย...เลยคงหนีไม่พ้นต้อง ด่าตอบ ชนิดไปๆ-มาๆ...อาจส่งผลให้ตัวเอง กลายสภาพเป็นผู้ที่ ด่าแม่มม์ม์ม์ ได้ทุกเรื่อง เอาเลยก็ไม่แน่...

                                                                                                            (5)

            กลายเป็นผู้ที่เกิดอาการ ป่วย ในทางจิตใจ โดยตัวของตัวเองก็อาจไม่รู้ตัว คล้ายๆ พวก ทหารผ่านศึก ที่ต้องนอนผวา นอนละเมอ อันเนื่องมาจากภาพของการต่อสู้ การล้างผลาญกันในสงคราม ยังคงติดหู-ติดตา ล้างยังไงก็ล้างไม่ค่อยจะออก ติดตะกอนนอนก้นอยู่ภายใน จิตสำนึก และ จิตไร้สำนึก จนกลายไปเป็นฝันร้าย ในแต่ละครั้งที่หลับตา ไม่มีโอกาสฝันดี-ฝันเด่น ได้เหมือนเคย ฯลฯ อะไรประมาณนั้น โอกาสที่จะเข้าใจ-เข้าถึง สิ่งที่เรียกว่า...ความสงบ ความเย็น ความว่าง ความสะอาด ความสว่าง ฯลฯ  อันเป็นสิ่งที่พึงปรารถนาสำหรับมวลมนุษย์ หรือสรรพสิ่งทั้งหลาย ที่ไม่อยากหวนคืนกลับมาอยู่ภายในวงจร-วัฏจักร แบบซ้ำๆ ซากๆ ไม่อยากเกิดๆ-ดับๆ เกิดๆ-ตายๆ ไม่อยากหมุนเวียน เปลี่ยนแปลง ไปตามสภาวะที่ตัวเองมิอาจควบคุมใดๆ ได้เลย ฯลฯ ย่อมหนีไม่พ้นต้องลดน้อย-ถอยลง ยิ่งขึ้นไปเท่านั้น...

                                                                                                                                    (6)

            ด้วยเหตุนี้นี่เอง...สำหรับผู้ที่มีความปรารถนาและต้องการ อยากจะหลุดพ้นไปจากวงจร-วัฏจักร แบบซ้ำๆ ซากๆ  ไม่ว่าจะในชาติไหนต่อชาติไหนก็ตามที การหาทางหลีกเลี่ยงที่จะเข้าไป Concoct เข้าไป ปรุงแต่ง ไป ผสมโรง กับบรรดาสิ่งเหล่านี้ ความเคลื่อนไหวเหล่านี้ จึงเป็นสิ่งที่ควรนำเอามาใคร่ครวญ นำมาพินิจ พิจารณา เอาไว้ให้จงหนัก คือแม้การด่าว่า ด่าทอ มันอาจถือเป็น ธรรมชาติ ของสังคมในแต่ละสังคม หรือถือเป็น ธรรมชาติแห่งความเป็นมนุษย์ เอาเลยก็เป็นได้ แต่เอาไป-เอามาแล้ว...โดย ธรรมชาติที่แท้จริง ท่านคงไม่คิดเสียเวลาไปสนใจต่อคำด่าว่า ด่าทอใดๆ เอาเลยแม้แต่น้อย ท่านเป็นไปตามแบบฉบับของท่าน เป็นไปตาม กฎเหล็กแห่งธรรมชาติ เป็นไปในแบบ ด้วยเหตุเพราะสิ่งนี้-สิ่งนี้...สิ่งนี้จึงเป็นไป หรือเป็นไปตาม กฎอิทัปปัจจยตา-ปฏิจจสมุปบาท มาโดยตลอดนั่นเอง!!!

                                                                                                                        (7)

            ดังนั้น...สู้หันมาใช้เวลาฟังเสียงธรรมชาติที่แท้จริง หันมาเข้าถึง-เข้าใจต่อธรรมชาติที่แท้จริง ให้มากๆ เข้าไว้  ส่วนอะไรที่มันถูกอุปโลกน์ ถูกสมมุติ ถูกปรุงแต่ง ให้ดำรง คงอยู่ แค่ชั่วครั้ง ชั่วคราว ให้เกิดขึ้น-ตั้งอยู่-และดับไป ก็อย่าไปเสียเวลาให้ความสำคัญอะไรกับมันมากมายจนเกินไป ถือซะว่า...สุดท้ายมันก็ เป็นเช่นนั้นเอง มันก็ เป็นพรรค์นั้นแหละ น่าจะเข้าท่ากว่า สบายใจกว่า เป็นไหนๆ...

                                                                -------------------------------------------------------