เห็นว่า...ทะลุหลักหมื่น!!! ไปเรียบโร้ยย์ย์ย์แล้ว โดยตัวเลข ผู้ติดเชื้อ ในแต่ละวัน สำหรับ เสือเหลือง-มาเลเซีย เพื่อนบ้านระดับบ้านใกล้-เรือนเคียง ที่มีพรมแดนประชิดติดพันกับประเทศไทยของหมู่เฮา แม้ว่าจำนวนประชากรจะน้อยกว่าแทบครึ่งต่อครึ่ง แถมยังออกจะขยันมิใช่น้อย ในการไล่จิ้ม ไล่ทิ่ม ไล่ฉีดวัคซีนให้บรรดาชาวมาเลย์ไปแล้วถึง 25 เปอร์เซ็นต์...
                                                          ------------------------------------------
    แต่ก็นั่นแหละ...เมื่อลองเจอเข้ากับสายพันธุ์ เดลตา ของอินตะระเดียเข้าไปแค่ไม่กี่ดอก จำนวนตัวเลขผู้ติดเชื้อมันเลยต้องเด้งดึ๋งๆ ไม่ต่างไปจากบ้านอื่น เมืองอื่น ยิ่งเหลือบไปมองข้างๆ แถวๆ อินโดนีเซีย ยิ่งเป็นอะไรที่น่าขนลุก ขนพอง ขนหัวตั้งยิ่งขึ้นไปใหญ่ คือพรวดเดียวติดเชื้อ ปาเข้าไปวันละกว่า 54,000 คนเอาเลยถึงขั้นนั้น!!! โดยจะส่งผลให้เกิดการเอะอะ โวยวาย การด่า การทอ ใครต่อใคร อะไรต่อมิอะไร แบบชนิดหนักหนา สาหัส ไปถึงขั้นไหน ถึงขั้นประเทศไทย สังคมไทย ของหมู่เฮาหรือไม่??? อันนี้...คงต้องไปเช็กข่าวกันเอาเองก็แล้วกัน...
                                                          --------------------------------------------
    แต่ที่แน่ๆ ก็คือ...การด่าว่า ด่าทอ การแสดงออกถึงความโกรธ เกลียด เคียดแค้น อาฆาต พยาบาท ริษยาและชิงชัง ของบ้านเรานั้น คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้ ว่านับวันมันออกจะมาแรง แซงโค้ง เอามากๆ เรียกว่า...ด่าได้ทุกเรื่อง ทุกช็อต ทุกเม็ด ฯลฯ แม้ว่าด่าไปแล้ว...จะไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมามั่งเลย โดยเฉพาะบรรดาประเภทชอบไปคว้าเอา ข้อมูลตัดแปะ เอา ข่าวล่า-มาเรือ หรือ ข่าวปลอม ข่าวเมก ข่าวดรามา ฯลฯ ทั้งหลาย มา บิลต์  อารมณ์ใครต่อใครกันโดยเฉพาะ จะด้วยเหตุผลเพราะ  ความมันซ์ซ์ซ์ เพราะ เรตติง เพราะความ เคืองปาก-คันปาก ฯลฯ ใดๆ ก็แล้วแต่ แต่ก็กลับไม่ได้ก่อให้เกิดความเบื่อหน่าย เกิดความคิดที่จะลด-ละ-เลิก การ สำเร็จความใคร่ทางปาก ดังกล่าว เอาเลยแม้แต่น้อย...
                                                         ----------------------------------------------
    ด้วยเหตุนี้...ความสงบ ความเย็น ความมี สติ ที่อาจถือเป็นเคล็ดลับ เคล็ดวิชา ในกระบวนท่าต่างๆ ตามแบบหนังจีน หรือนิยายกำลังภายในทั้งหลาย นั่นคือการ สงบ-สยบความเคลื่อนไหว มันจึงแทบไม่ได้ถูกนำมาใช้ในการประพฤติ ปฏิบัติ เอาเลยแม้แต่นิด ต่างฝ่ายต่างเลยออกอาการคล้ายๆ กับ อี้จับซา ผู้มีฉายาว่า สิบสามเพลงกระบี่สังหาร ตัวละครในนิยายกำลังภายในเรื่อง  Sword Master หรือ ดาบปราบเทวดา ของคุณน้า โกวเล้ง ผู้วายชนม์ไปแล้วนั่นเอง คือไม่ว่าจะพยายามแสดงออกถึงความเก่งขนาดไหน เชี่ยวชาญขนาดไหน รู้ทุกเรื่องขนาดไหน ฯลฯ แต่สุดท้าย...ถ้าลองต้องใช้กระบี่เกินไปกว่ากระบวนท่าที่สิบสาม ก็หนีไม่พ้นต้องหันมา  เชือดคอตัวเองตาย ไปอย่างน่าอเนจอนาถ นั่นแล...
                                                            ----------------------------------------------
    ไม่ว่าจะเป็นระดับคุณพี่ โทนี่-โทนาฟ แห่ง คลับเห่า ที่ช่วงหลังๆ นี้ ชักขยัน ในการพูดโน่น พูดนี่ ด่าโน่น ด่านี่ เสียเหลือเกิน แต่เพียงแค่หาทางกลับบ้าน กลับมาอยู่ร่วมโดยสันติกับบรรดาชาวไทยที่กำลังติดเชื้อวันละ 8 พัน  9 พัน ก็ยังหาทางออก ทางไป แทบไม่ได้ แต่ก็ยังพร้อมที่จะคุยใหญ่ คุยโต คุยโม้ ว่าจะหา วัคซีนเทพ อย่างไฟเซอร์ โมเดอร์นา มาแจกจ่ายให้ใครต่อใครเมื่อไหร่ ตอนไหน ก็ย่อมได้ เรียกว่า...จะถือเป็นการ คุยเผื่อ ไว้รอช่วงเดือนมกราฯ กุมภาฯ หรือไม่ อย่างไร ก็ยังมิอาจสรุปได้  คือกะๆ รอจังหวะ ยุบสภาฯ แล้วอาศัยการคุยโม้ คุยโต ที่ยังไม่ถึงกับคลายมนตร์ขลังลงไปซะทั้งหมด กลับมาสร้างอำนาจต่อรอง เพิ่มอำนาจต่อรอง ให้มีสิทธิ์กลับมาเหยียบแผ่นดินไทย หรือไม่ อย่างไร ก็แล้วแต่จะไปคิด ไปวิเคราะห์ กันเอาเอง...
                                                               ------------------------------------------------
    ไม่ต่างไปจากบรรดาพวก เด็กๆ ที่สามารถแสดง  อำนาจความเป็นเด็ก แบบเกินไปกว่าเด็กๆ ได้ไม่ยากซ์ซ์ซ์ เพราะต่างก็มี มือถือ อยู่ในมือกันคนละเครื่อง สองเครื่อง การออกมาอวดโชว์ เพลงกระบี่ ภายใต้กระบวนท่าที่หนึ่ง ที่สอง ที่สาม ฯลฯ ไปจนกว่าจะถึง  กระบวนท่าที่สิบสาม เมื่อไหร่นั่นแหละ สุดท้าย...มักหนีไม่พ้นต้อง เชือดคอตัวเองตาย กันไปเป็นรายๆ หรือต้องถูกฟ้อง ถูกขึ้นโรง-ขึ้นศาล ถูกติดคุก ติดตะราง ทั้งๆ ที่บางรายยังแทบไม่รู้ประสีประสาเอาเลยก็ยังมี แต่ดันต้องกลายเป็น อี้จับซา ไปซะก่อนกำหนด อันเนื่องมาจากการไม่เข้าถึง-เข้าใจ ต่อเคล็ดวิชา หลักวิชา ว่าด้วย ความสงบ-สยบความเคลื่อนไหว นั่นเอง...
                                                                    ---------------------------------------------
    เพราะโดยสรุปรวมความแล้ว...อะไรต่อมิอะไรมันน่าจะดีขึ้นกว่าเท่าที่เป็นอยู่ คงไม่น่าจะเกี่ยวกับการด่า การทอ การเจ๊าะๆ แจ๊ะๆ กันไป-มา ซักเท่าไหร่นัก แต่น่าจะเกี่ยวกับ การประพฤติและปฏิบัติ นั่นแหละซะล่ะมากกว่า  คือถ้าหากประพฤติ ปฏิบัติ ไปตามการชี้แนะ ชี้นำ ของหมอ อย่างสม่ำเสมอ หมั่นล้างมือ-ล้างไม้ หมั่นสวมหน้ากาก หมั่นเว้นระยะห่าง ไปโดยตลอด ไม่ว่าเดลตา-ไม่เดลตา ท่านคงไม่คิดจะยุ่ง ไม่คิดจะหมั่นไส้ กันมากมายซักเท่าไหร่นัก ยิ่งถ้าหากประพฤติดี ปฏิบัติดี ด้วยการยึดมั่นในคุณธรรม ศีลธรรม มโนธรรม จริยธรรม หรือบรรดา ธรรมะ ต่างๆ ไว้เป็นหลัก ไม่ว่าใครจะน่าเกลียด น่าชัง  น่าทุเรศ เวทนา น่าด่า น่าเหยียดหยาม ชิงชัง ซักเพียงใด  ก็ย่อมถือเป็นเพื่อนร่วมโลก หรือเพื่อนร่วมวัฏสงสาร ไปด้วยกันทั้งนั้น อันนี้...ก็ยิ่งน่าจะ สงบ น่าจะ เย็น น่าจะ  สว่างและสะอาด ยิ่งขึ้นไปใหญ่...
                                                                     ------------------------------------------------
    ด้วยเหตุนี้...ก็เลิกเหอะ ลดเหอะ สำหรับการคิดจะด่าว่า ด่าทอ ใครต่อใคร ชนิดวันละ 3 เวลาหลังอาหาร จนอาจนำไปสู่การ เชือดคอตัวเองตาย แบบ อี้จับซา ขึ้นมาเมื่อไหร่ก็ย่อมได้ หันมา สงบ หันมาใช้ สติ ในการใคร่ครวญ พิจารณาสิ่งต่างๆ โดยอาศัย ปัญญา ที่ยังพอหลงเหลือติดไม้ ติดมือ ติดปลายนวมอยู่มั่ง ก็น่าจะพอเห็นได้โดย ภาพรวม หรือภาพกว้างๆ ว่า...สุดท้ายแล้ว มันก็  เป็นเช่นนั้นเอง มันเป็น พรรค์นั้นแหละ ไม่ได้มีอะไรน่าหูแหก-ตาแหก เกินไปกว่าความเป็นไปทางธรรมะ หรือ  ธรรมชาติ เอาเลยแม้แต่น้อย...
                                                                  -----------------------------------------------------
    ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก คัมภีร์ฤคเวท... “Let  all be happy, Let all be healthy, Let all experience the good, Let none  remain in sorrow - สระเว ภวันตุ สุขินา, สระเว  สันตุ นิรามยะ, สระเว ภัทรานิ ปศันยะตุ, มา กศะจิต ทุกขภาค ภเวตะ...ขอให้ทุกคนมีความสุข ขอให้ทุกคนมีพลานามัยแข็งแรง ขอให้ทุกคนประสบในสิ่งที่ดีงาม ขออย่าให้ผู้ใดมีทุกข์เลย...”
                                                                    --------------------------------------------------