6 ก.ค.64- อัษฎางค์ ยมนาค นักวิชาการอิสระ โพสต์ข้อความผ่านเฟซบุ๊กว่า ประเด็นคือ มันคนละเรื่องเดียวกันมั้ย!
เรือดำน้ำที่ไหนเอาไว้ดับเพลิง

ดับเพลิงที่ไหนเอาไปรบ

เห็นระเบิดในโรงงานมั้ย รุนแรงขนาดไหน แล้วลองจินตนาการสงครามดูซิว่าจะรุนแรงมากกว่านั้นขนาดไหน กี่ร้อยเท่า จะมีระเบิดลงกี่ลูก

การมีเรือดำน้ำหรืออาวุธยุทโธปกรณ์มันคือภาระกิจปกป้องประเทศ คนละเรื่องกับการป้องกันหรือบรรเทาอัคคีภัยหรือกู้ภัย

เครื่องไม้เครื่องมืออุปกรณ์แต่ละอย่างมีหน้าที่ต่างกัน แต่คณะสามกีบค้านทุกอย่างที่จำเป็น ครั้งหนึ่งก็เคยค้าน การสั่งซื้อคอปเตอร์บรรเทาสาธารณภัยแบบที่นำมาช่วยโรงงานระเบิดในครั้งนี่มาแล้ว

แล้วถ้าเกิดสงครามหรือภาวะที่ต้องแสดงอำนาจทางการทหารในภาระกิจในเรื่องการเมืองระหว่างประเทศ จะเขนเรือข้ามฝากไปขู่ประเทศที่คิดจะรุกรานเราหรือ

ไม่ซื้อเรือดำน้ำ ก็ไม่ได้หมายความว่า สามกีบจะสนับสนุนให้ซื้อเครื่องไม้เครื่องมืออุปกรณ์กู้ภัยอยู่ดี

เพราะภารกิจของคณะสามกีบคือค้านและด้อยค่าทุกอย่างที่รัฐบาลทำ 

จนกว่าเห็นโลงศพถึงจะหลั่งน้ำตา 

จนเมื่อเกิดภัยพิบัติและต้องการเครื่องมือกู้ภัยแต่ไม่มี 

จนเมื่อเกิดสงครามต้องการอาวุธยุทโธปกรณ์แต่ไม่มี

จนเมื่อมีวัคซีนฉีดให้ฟรีก็ไม่พอใจ พอเอกชนจัดหามาให้แล้วต้องจ่าย แต่ไม่มีปัญญาจ่ายหรือไม่อยากจ่าย

จนเมื่อถึงวันที่สูญสิ้นความเป็นชาติ ก็ยังคงไม่รู้ตัวว่าตนเองคือคนทำลายชาติ.