อดีตนางเอกยุคภาพยนตร์รุ่งเรือง บี-วรรณิศา ศรีวิเชียร เผยชีวิตที่เหมือนละคร เพิ่งเคยเห็นหน้าพ่อแท้ๆที่พลัดพรากกันนานกว่า50 ปี ซึ่งเจ้าตัวมาเปิดใจผ่านทางรายการคุยแซ่บshow

 

ล่าสุดเพิ่งรู้เรื่องคุณพ่อแท้ๆ?

บี: ใช่คือช่วงเด็กๆเราจะเข้าใจตลอดว่าเราเป็นลูกของคุณพ่อคุณแม่ที่เลี้ยงเรามา จนกระทั่งเริ่มมาเล่นหนังถึงได้มีคนมาพูดถึงแม่จริงๆของตัวเองให้ฟังว่าเราเป็นลูกที่ถูกเก็บมาเลี้ยง ตอนเด็กๆเราจะโดนล้อตลอดว่าไอ้ฝรั่งดองซึ่งเราก็เข้าใจ แต่ทุกครั้งพ่อก็จะบอกว่าไม่จริงเราคือลูกจนกระทั่งเรามั่นใจ แล้วแม่ที่เลี้ยงมากลับมาบอกว่าบีแม่ขอโทษนะบีไม่ใช่ลูกของแม่แต่บีเป็นลูกของพ่อนะ พ่อไปมีภรรยาน้อยแล้วบีเกิดจากแม่อีกคนแต่แม่เอาบีมาเลี้ยงแทน คือตอนนั้นบอกความจริงเราแค่ครึ่งเดียว จนกระทั่งเราได้มีโอกาสไปเจอแม่จริงๆ แม่ที่เลี้ยงเราพาไปเจอแม่จริงๆของเราทุกปีให้เราเห็นแค่ไม่เคยบอกว่านี่คือแม่ แต่แม่มีครอบครัวใหม่เราก็จะเห็นครอบครัวใหม่แม่ตลอด จนกระทั่งแม่ที่คลอดเราจริงๆบอกว่าแม้แต่พ่อที่เราเข้าใจว่าเป็นพ่อเราก็ไม่ใช่นะพ่อเป็นทหารอเมริกัน เราก็อยากรู้ว่าพ่อเป็นใครก็พยายามถามแม่แม่ก็เล่าประวัติรูปหรืออะไรต่างๆมันก็หายไป ก็รู้ว่าพ่ออยู่ประจำเป็นทหารอากาศอยู่ที่อุดร คือรู้คร่าวๆรู้หมดรู้ชื่อว่าชื่อทอมมี่แต่จำนามสกุลไม่ได้ มันก็ยากที่จะตามหาจนกระทั่งพี่มอริสเคเขาคุยกันเรื่องตรวจDNA พี่บีเห็นก็ถามเขาตรวจยังไง ณ ตอนนั้นทั้งลูกชายและสามีพี่บีเขาก็เริ่มรู้แล้วว่าตรวจDNA ได้เดี๋ยวจะลองทำให้ปรากฏว่าช่วงนั้นพี่มอริสเขาก็จะหาพ่อเหมือนกัน เราก็เลยบอกว่างั้นรวมกลุ่มกันกับพี่มอริสโดยมีพี่ๆที่เขาเจอพ่อเขาแล้วที่อเมริกาส่งดีเอ็นเอเทสมาให้แต่จะเจอหรือไม่เจอแล้วก็คือฝั่งคุณพ่อมีคนนึงเขาตรวจทิ้งเอาไว้เขาก็ต้องตามหาลูกเขาเหมือนกัน ปรากฏว่าตรวจพี่บีไปเจอน้องของคุณพ่อที่ตรงกันเพราะน้องคุณพ่อเขาก็ตามหาลูกเขาเป็นมหารอเมริกันมาพร้อมกับคุณพ่อพี่บีแต่ของเขาภรรยาเป็นคนเวียดนาม แต่ด้วยความที่เขาแมชกับเราลูกชายเราก็ไปค้นหาจนเจอว่าครอบครัวนี้ชื่อนี้คนชื่อทอมมี่เป็นทหาร เราก็เริ่มดีใจว่าจะได้เจอพ่อแล้ว เขียนจดหมายไปหาคุณอาเขียนไปหาคุณป้าเขียนไปหาน้องเขียนหาหลานเขาก็ตามให้ว่ามีใครบ้างที่อยู่ในครอบครัว จนกระทั่งมีคนนึงตอบกลับมาเป็นลูกพี่ลูกน้องว่าใช่ผมรู้จักคนชื่อนี้ อาผมไปที่เมืองไทยจริงๆ  พอสุดท้ายติดต่อกันไปติดต่อกันมา ก็เลยรู้ว่า ณ ตอนนี้ผมขอส่งรูปมาให้ก่อน นี่คือรูปแรกในชีวิตที่ได้เห็นว่าพ่อหน้าตาเป็นยังไง แต่เจอช้าไปคุณพ่อเสียไปเมื่อ10 ปีที่แล้ว

 

พี่บีรู้สึกยังไงบ้างเมื่อรู้ว่าพ่อเสียไปเมื่อ10 ปีที่แล้ว?

บี: ลูกเรารู้ก่อนเลย ไปเจอป้ายที่ฝังศพคุณพ่อ เขาก็ไปบอกพ่อเขาว่าพ่อผมจะบอกแม่ดีไหม เพราะตอนนั้นพี่บีดีใจมากได้เบอร์โทรได้ที่อยู่พี่ไมค์ก็บอกว่าบีใจเย็นๆเขาจะรู้หรือเปล่าว่าเขามีลูก เราก็รอๆจนกระทั่งลูกพี่ลูกน้องตอบกลับมาเจ้านี่ถึงมาบอกแม่ใจเย็นๆนะอาจจะไม่จริงก็ได้ปู่อาจจะยังอยู่ แต่ปรากฏว่าเสียจริงๆ จนกระทั่งป้ากับน้องพ่อที่ทำDNA ก็บินมาหาพี่ที่เมืองไทย แล้วก็มาเล่าให้ฟังว่าคุณพ่อตามหาพี่บีตลอดเวลาคุณพ่อมาตลอดแต่คุณแม่หลบเพราะคุณแม่มีครอบครัวใหม่แล้วยกพี่บีให้คนอื่นไปแล้ว