อันที่จริงผู้ที่มี ความรู้ ในระดับทั้งกว้าง ทั้งลึก...มี ทักษะ และมี ประสบการณ์ ครอบคลุม กว้างขวาง ในเรื่องใด เรื่องหนึ่ง เป็นการเฉพาะ หรือผู้ที่ถูกเรียกขานกันในนาม ผู้เชี่ยวชาญ ในแต่ละด้าน แต่ละเรื่อง แต่ละกรณีนั้น น่าจะมีอยู่ไม่ถึงกับมากมายซักเท่าไหร่ สำหรับสังคมไทยแลนด์ แดนสยาม ของหมู่เฮา ที่ยังไม่ถึงกับจัดได้ว่าเป็น สังคมแห่งความรู้ หรือ สังคมของผู้รู้ อะไรทำนองนั้น...

                       -------------------------------------------

            แต่ก็คงต้องยอมรับเอาจริงๆ นั่นแหละว่า...ทุกวันนี้ บรรดา ผู้เชี่ยวชาญ ในด้านต่างๆ ของบ้านเรา มันช่างมีเยอะแยะมากมายเสียเหลือเกิน เผลอๆ...อาจมากกว่า ศรีธนญชัย ไปแล้วไม่รู้กี่เท่า-ต่อกี่เท่า คืออย่างที่ท่านอดีตนายกฯ อานันท์ ปันยารชุน (ถ้าจำไม่ผิด) ท่านเคยออกปาก เอ่ยปาก เอาไว้ก่อนหน้านี้มานานแล้วว่า ในจำนวนประชากรประเทศไทยประเทศ 60-70 ล้านคนนั้น น่าจะมี ศรีธนญชัย ไม่น้อยกว่า 120-140 ล้านคน อะไรประมาณนั้น มันเลยถึงส่งผลให้ประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม ออกจะเป็นอะไรที่ ดูไม่จืด หรือหนักไปทางน่าปวดเศียร เวียนเกล้า มาโดยตลอด...

                     ---------------------------------------------

            แต่ยิ่งเมื่อต้องเจอกับการพัฒนา การยกระดับความก้าวหน้า ทันสมัย โดยเฉพาะในเรื่องอุปกรณ์ เครื่องมือ เครื่องไม้ ในทางเทคโนโลยีการสื่อสาร หรือที่เรียกๆ กันว่า อินเทอร์เน็ต นั่นแหละทั่น คงต้องยอมรับอย่างมิอาจปฏิเสธได้เลยว่า มันได้ทำให้ใครต่อใครกลายสภาพเป็น ผู้เชี่ยวชาญ ในแทบทุกๆ เรื่อง ทุกๆ กรณี จนนำไปสู่ความยุ่งฉิบหาย ยุ่งตายห่ะ หนักยิ่งเข้าไปทุกที คือประเภท รู้ทุกเรื่อง ไม่ว่าตั้งแต่เรื่องไม้จิ้มฟัน ไปยันเรื่องเรือรบ เรือดำน้ำ เรื่องบรรทุกเครื่องบิน-ไม่บรรทุกเครื่องบินไปโน่นเลย สามารถ copy อะไรต่อมิอะไรที่ไหลไป-ไหลมา ในโลกโซเชียลมีเดีย แล้วเอามา past หรือเอามาแปะไว้ แบบชนิดเสียเวลาแค่ไม่กี่วินาทีเท่านั้นเอง ก็สามารถกลายเป็น “ผู้เชี่ยวชาญ” ในทุกๆ เรื่อง ทุกๆ กรณี หรือเป็นผู้รู้ทุกเรื่อง ยกเว้นแต่เรื่องเดียวเท่านั้นเอง คือเรื่องของตัวกูเอง หรือไม่รู้ตัว ว่าตัวเองเป็นใคร หรือเป็นอะไร นั่นแล...

                        ------------------------------------------------

            การที่มี ศรีธนญชัย อยู่ประมาณ 120-140 ล้านคน จากจำนวนประชากรประมาณ 60-70 ล้านคนนั้น ต้องเรียกว่า เหนื่อยแล้ว!!! แต่เมื่อต้องเจอกับการยกระดับตัวเองขึ้นมาเป็น ผู้เชี่ยวชาญ ของศรีธนญชัย-ไม่ศรีธนญชัย ก็แล้วแต่ วันละไม่รู้กี่ล้านต่อกี่ล้าน หรืออาจต้องคิดเป็นนาที วินาที เอาเลยก็ไม่แน่ มันก็เลยส่งผลให้ สังคมไทย ค่อนข้างอ่อนละเหี่ย เพลียแรง โหยแห้ง โหยไห้ ชนิดไม่ว่ายาประดงพระสังข์ทรงช้าง ยากุมารน้ำดำตราปลามังกร หรือยาเสริมสุขภาพ เสริมพลังใดๆ ก็แทบเอาไม่อยู่ ยิ่งเป็นบรรดาผู้ซึ่งมีอำนาจ หน้าที่ โดยต้องรวมความรับผิดชอบเข้าไปด้วย ยิ่งหนีไม่พ้นต้องออกอาการซูบผอม ตรมตรอม อมทุกข์ อมโรค กันไปเป็นรายๆ...

              -------------------------------------------------

            ยิ่งโดยเฉพาะยุค โควิด-ไม่โควิด ด้วยแล้ว...โอกาสที่จะ บ้าตาย หรือ เส้นโลหิตในสมองแตกตาย ย่อมมีโอกาสเป็นไปได้สูงเอามากๆ เพราะบรรดาผู้รู้ ผู้เชี่ยวชาญ ได้ปรากฏกายออกมาตั้งแต่วันแรก วินาทีแรก ของการแพร่ระบาดครั้งนี้เอาเลยก็ว่าได้ หรือตั้งแต่การ ปิดประเทศ-ไม่ปิดประเทศ แบบเมืองจีน หรือแบบยุโรป อเมริกา กันดี เถียงกันไป-เถียงกันมาจนกระทั่งโลกทั้งโลก หันมาให้ ความยอมรับ ต่อประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม กันไปมิใช่น้อย อันนั้นนั่นแหละ...ถึงพอได้ซาๆ ลงไปมั่ง แต่ก็ไม่ได้ถึงกับหายเงียบ หรือหายจ้อย แต่อย่างใด พอได้จังหวะบ่อนเถื่อน แรงงานเถื่อน คลับเถื่อน-คลับไม่เถื่อน สมุทรปราการ ระยอง ชลบุรี เลยมาถึงซอยทองหล่อ จนตราบเท่าทุกวันนี้ จำนวน ผู้เชี่ยวชาญ ที่ออกมาปรากฏตัวในสังคมไทย น่าจะมีไม่น้อยไปกว่าบรรดาผู้ที่ติดเชื้อโควิด ในระดับทั่วทั้งโลกไปแล้วก็ว่าได้...

                      ---------------------------------------------------

            แต่ละรายๆ...ล้วนเชี่ยวชาญ ชำนัญการ ไม่ว่าในเรื่องการป้องกัน ดูแล บำบัด การฉีด-ไม่ฉีดวัคซีน คุณภาพ ประสิทธิภาพ ของวัคซีนในแต่ละตัว ยิ่งกว่าผู้ประดิษฐ์ คิดค้น ขึ้นมาซะเองเอาเลยก็ไม่แน่ แม้กระทั่งผู้เชี่ยวชาญระดับ ของจริง-ของแท้ อย่างประเภท หมอ---ยง หรือนายแพทย์ ยง ภู่วรวรรณ ที่รู้ลึก รู้จริง ในขอบเขต เครือข่าย ของการแพร่ระบาดเชื้อไวรัสชนิดต่างๆ มาโดยตลอด ยังต้อง หนีไปจากเสรีภาพ หรือต้อง ปิดเพจหนี เอาดื้อๆ!!! เมื่อถูกบรรดาผู้เชี่ยวชาญประเภทของปลอม ของเทียม และ ของขึ้น ในรูปแบบต่างๆ แห่เข้ามาถล่ม ระดมมือ ระดมตีนเข้าใส่ อย่างไม่คิดให้หายใจ หายคอ กันมั่งเลย...

                         -------------------------------------------------

            อันนี้นี่แหละ...ที่มันทำให้ออกจะเป็นอะไรที่ยากซ์ซ์ซ์พอสมควร หรือยากซ์ซ์ซ์เอามากๆ ในการตอบสนองต่อความปรารถนา ความต้องการ ของผู้คนในสังคมที่ ศรีธนญชัย ได้ยกระดับตัวเองกลายเป็น ผู้เชี่ยวชาญ สาขาต่างๆ หรือทุกๆ สาขา กันไปหมดแล้ว คือมันต้องอาศัย สติ และ ปัญญา และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความอดทน-อดกลั้น หรือ ขันติธรรม ในระดับที่สูงเอามากๆ ไม่งั้น...โอกาสที่จะบ้าตาย!!! เส้นโลหิตในสมองแตกตาย!!! หรืออาจต้องกัดลิ้นตัวเองตาย!!! ในวันใด-วันหนึ่งเอาเลยก็ไม่แน่ หรือไม่...ก็อาจต้อง เบลออ์อ์อ์ไป-เบลออ์อ์อ์มา ไม่รู้จะฟังใครดี เพราะผู้ที่ชี้แนะ ชี้นำ ชี้โน่น ชี้นี่ มันช่างมีเยอะแยะมากมายซะเหลือเกิน...

                           -----------------------------------------------------

            ด้วยเหตุนี้...ภายใต้บรรยากาศเช่นนี้ คงหนีไม่พ้นต้องหันไปหา พระ หันไป ตามพระ หรือ อยู่กับพระ ไว้ก่อนนั่นแหละดี โดยเฉพาะพระที่น่าเชื่อ น่าเคารพ-ศรัทธา อย่าง สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก ที่ได้ทรงชี้แนะ ชี้นำ เอาไว้ เข้าท่า มิใช่น้อย ดังคำตรัสที่ว่า “เมื่อถึงยามคับขัน-ประชาชนต้องการผู้กล้าหาญ เมื่อถึงคราวปรึกษางาน-ต้องการผู้ที่ไม่พูดพล่าม ยามมีข้าว มีน้ำ-ต้องการผู้ที่เป็นที่รัก ยามเกิดปัญหา-ต้องการบัณฑิต...วโร วรัญญู วรโท วราหโร/อนุตตะโร ธัมมะวะรัง อเทสะยิ/ อิทัมปิ พุทเธ รัตตะนัง ปณีตัง/ เอเตนะ สัจเจนะ สุวัตถิ โหตุ” ชนิดต้องสาธุ...และสาธุ ไปด้วยประการฉะนี้...

                  -----------------------------------------------------

            ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้จาก “New Testament” (อีกครั้ง)... “Let every man be swift to hear, slow to speak, slow to wrath. - ขอจงโปรดให้มวลมนุษย์ถ้วนทุกคน ฟังให้มาก-พูดให้น้อย-โกรธให้น้อย...”.

                -----------------------------------------------------