80 ปี 'มิก แจ็กเกอร์' ร็อกไอคอนที่มีท่าเต้นเป็นเอกลักษณ์

ใบหน้ายิ้มที่มีชื่อเสียงของมิก แจ็กเกอร์ ทุกวันนี้มีร่องลึก ริมฝีปากของเขาดูไม่อวบอิ่มและโดดเด่นเหมือนเมื่อก่อน ที่เชื่อกันว่าปากของเขามีอิทธิพลต่อโลโก้ริมฝีปากอันโด่งดังของวง Rolling Stones

รูปลักษณ์ของเซอร์ ไมเคิล ฟิลิป แจ็กเกอร์ไม่ได้เปลี่ยนไปในแบบที่ใครๆ อาจคาดหวังจะเห็นจากร็อกไอคอนหลังจากอยู่มานานถึงหกทศวรรษในธุรกิจเพลง โดยเฉพาะในวันที่เขาอายุครบ 80 ปี “มิก แจ็กเกอร์คือมิก แจ็กเกอร์ เขาเป็นผู้นำวงที่ดีที่สุดของวงการนี้” คีธ ริชาร์ดส์-มือกีตาร์ของสโตนส์และสมาชิกที่ยาวนานของวง กล่าวถึงเพื่อน ด้วยเสียงที่ไพเราะจับใจและการแสดงบนเวทีของเขา ซึ่งสามารถดึงดูดผู้ชมนับแสนในคอนเสิร์ต แจ็กเกอร์กลายเป็นแบบอย่างให้กับศิลปินนับไม่ถ้วน เขาสวมบทบาทฟรอนต์แมนแนวร็อกได้แบบไม่มีใครเหมือน

เสียงของเขาน่าจะเป็นเครื่องดนตรีที่สำคัญที่สุดของ Rolling Stones เมื่อใดที่เขาร้องเพลงทุกคนจะจำเขาได้ทันที แต่เมื่อไม่นานมานี้เขาเองกลับบอกในหนังสารคดีของ BBC ว่าเสียงของเขาไม่ดีพอ “ผมโชคดีที่ยังสามารถร้องเพลงได้ ไม่มากก็น้อย เหมือนตอนที่ผมอายุ 19 ปี” เขากล่าว “ผมไม่ได้มีเสียงที่ดีเลิศ แต่มันก็โอเค ที่มันทำหน้าที่ของมันได้”

แต่ที่เป็นตำนานคือสไตล์การเต้นของเขา ที่หลายคนบรรยายว่าคล้ายระบำไก่ตัวผู้ เป็นการผสมผสานที่น่าทึ่งของการย่างก้าว การแกว่งสะโพก และการบิดแขนและมือ การเคลื่อนไหวของเขาเหมือนเป็นการด้นสด ที่บางครั้งดูเกือบจะเสียการควบคุม แต่มันเกิดขึ้นพร้อมๆ กับดนตรี

ความจริงแล้วมีการทำงานหนักอยู่เบื้องหลัง ก่อนที่ Rolling Stones จะปรากฏตัวทางทีวีเป็นครั้งแรก อย่างเช่นในรายการ ‘Ready Steady Go’ ฟรอนต์แมนอย่างเขาต้องวางแผนทุกอย่างอย่างรอบคอบ “ผมรู้ว่ามุมกล้องทำงานอย่างไร ผมต้องคิดชั่งใจก่อนว่าเราจะทำอะไร และผมก็ฝึกท่าเต้นก่อนที่บ้าน ทุกอย่างต้องเตรียมพร้อม”

ในฐานะนักแต่งเพลงหลักของวง แจ็กเกอร์แต่งเพลงฮิตมากมาย ในจำนวนนั้นมีเพลงคลาสสิกอย่าง ‘Paint It, Black’ ‘Angie’ และ ‘Sympathy For The Devil’ “ถ้าคุณดูเพลงฮิตทั้งหมดเมื่อสิบปีที่แล้ว มีแค่ไม่กี่เพลงหรอกที่มีความหมายหรือเกี่ยวข้องกับสิ่งที่ผู้คนกำลังทำจริงๆ” แจ็กเกอร์ในวัยหนุ่มเคยให้สัมภาษณ์ทางทีวีเมื่อช่วงกลางทศวรรษ 1960 และนับจากนั้นเป็นต้นมาเขาก็ทำให้มันต่างออกไป ตัวอย่างเช่นเพลงฮิต ‘(I Can’t Get No) Satisfaction’ ที่เกี่ยวข้องกับความไม่พอใจในชีวิตสมัยใหม่ หรือ ‘Street Fighting Man’ ก็พูดถึงการประท้วงของชนชั้นแรงงานและการประท้วงต่อต้านสงคราม อีกทั้งประสบการณ์ส่วนตัวมากมายหลั่งไหลเข้ามาในเนื้อเพลงของเขาตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา

แจ็กเกอร์ไม่เคยหมดไอเดีย เขาออกอัลบั้มสตูดิโอกับ Rolling Stones มาแล้ว 25 อัลบั้ม จนถึงอัลบั้มสุดท้ายคือ ‘Blue And Lonesome’ ซึ่งมีเฉพาะเวอร์ชั่นคัฟเวอร์เท่านั้น กับวง Rolling Stones มิก แจ็กเกอร์ไม่ใช่แค่นักแต่งเพลง นักร้อง และฟรอนต์แมนเท่านั้น หากยังเป็นหัวหน้าที่รอนนี วูด-เพื่อนร่วมวงอธิบายว่าเป็น “ผู้นำและผู้จัดการ” ในปี 1970 แจ็กเกอร์ยังมีหน้าที่ควบคุมการเงินอีกด้วย “สมาชิกในวงมีส่วนสำคัญเท่ากันในทุกเรื่อง” แจ็กเกอร์บอกในการให้สัมภาษณ์กับ BBC “และถ้าพวกเขาไม่ต้องการตัดสินใจในบางเรื่อง ผมก็จะเป็นคนตัดสินใจแทน และบอกกับพวกเขาว่า เราจะทำอย่างนี้ ตกลงไหม”

ก่อนจะมาเป็นนักดนตรี เขาเคยเรียนที่ London School of Economics แม้จะไม่มีใบปริญญา แต่ก็พิสูจน์ได้ว่ามันมีประโยชน์อย่างมาก “ต้องมีใครสักคนที่บริหารกิจการแบบนี้” แจ็กเกอร์-ผู้ซึ่งรับบทบาทนี้อย่างไม่ค่อยเต็มใจ-กล่าว “ผมไม่ชอบทำธุรกิจมากนัก ผมอยากทำการแสดง อยากทำโชว์ แต่ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับธุรกิจ” แต่เขาเป็นคนจัดการเรื่องข้อตกลงเมื่อ Rolling Stones ก่อตั้งค่ายย่อยของตัวเองที่ Atlantic Records และเขาทำให้สโตนส์เป็นแบรนด์ระดับโลก

มิก แจ็กเกอร์ยังออกแบบเวทีสุดอลังการสำหรับคอนเสิร์ตขนาดมหึมาของวงอีกด้วย สโตนส์เป็นหนึ่งในวงแรกๆ ที่ออกแบบเวทีของตัวเองและนำติดทัวร์ไปด้วย “ผมเพิ่งออกแบบห้องเด็กเล่นขนาดยักษ์ให้ตัวเอง” แจ็กเกอร์พูดติดตลกในสารคดี ‘My Life As a Rolling Stone’ ทัวร์คอนเสิร์ต ‘Steel Wheels’ ที่สโตนส์เล่นในสนามกีฬาเกือบทั้งหมดถือเป็นความสำเร็จครั้งสำคัญในสารคดีเรื่องนี้

เรื่องสัมพันธ์รักของแจ็กเกอร์ก็ไม่แพ้เรื่องอื่น ในจำนวนหลายคนนั้นมี แมเรียนน์ เฟธฟูล, มาร์ชา ฮันต์, เบียงกา แจ็กเกอร์ (แต่งงาน 1971-1978) และเจอร์รี ฮอลล์ (1990-1999) เขามีลูกทั้งหมด 8 คนจากความสัมพันธ์ ลูกชายคนเล็กสุด-เดเวโรซ์ อายุเพิ่ง 6 ขวบ อ่อนกว่าเหลนของเขา 2 ปี เมลานี แฮมริก-นักออกแบบท่าเต้นซึ่งเป็นแม่ของเดเวโรซ์ ใช้ชีวิตคู่อยู่กับเขามาตั้งแต่ปี 2014 เคยมีข่าวลือว่าจะจัดงานหมั้นแต่จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้รับการยืนยัน

แต่อัลบั้มถัดไปของ Rolling Stones ดูจะมีความเป็นไปได้มากกว่า คีธ ริชาร์ดส์เคยพูดเป็นนัยไว้ และทัวร์ครบรอบ 60 ปีของปีที่แล้วก็ไม่ได้ประกาศว่าเป็นทัวร์อำลา ฉะนั้นจึงเป็นไปได้ว่า มิก แจ็กเกอร์จะยังคงทำในสิ่งที่เขาคิดว่าเขาสามารถทำได้ดีที่สุดในวัย 80 ของเขา

“ผมว่ามันเป็นงานของผมที่จะทำให้ผู้คนรู้สึกดีตลอดการแสดงสองชั่วโมง” มิก แจ็กเกอร์กล่าว “ผมคิดว่านั่นคือหน้าที่ของผม”.