เปิดชีวิตฟ้าหลังฝน 'อ๊อฟ พงษ์พัฒน์'

อ๊อฟ-พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง ผู้กำกับและร็อคเกอร์ใจนักเลงในตำนาน เปิดใจถึงชีวิตหลังต้องฝ่ามรสุมป่วยเป็นโรคเส้นเลือดในสมองตีบนานกว่า 5 ปี เชื่อเป็นโรคเวรกรรม พร้อมเผยอาการล่าสุดในรายการคุยแซ่บShow Special ทางช่องOne31

 “อาการป่วยคือ หลอดเลือดในสมองตีบ ไม่แตก ตอนนี้ก็ดีขึ้น แต่ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ พูดยังไม่ชัด เดินพอได้ มีทางหายนะ แล้วแต่อาการของแต่ละคน บางคนก็หายขาดเลย บางคนก็มีอาการที่เห็นภายนอก (กายภาพลำบากมั้ย) ไม่ครับ ถ้าหากว่าคุณเป็นสโตรกหมอรู้เลยว่าต้องทำอะไรบ้าง ควบคุมอาการที่มันตันอยู่ไม่ให้แตก ควบคุมความดันไม่ให้มี หลังจากนั้นเป็นเรื่องของการฟื้นฟูล้วนๆ คือเข็นรถเราไปนอนอยู่ที่ห้องกายภาพ ถ้าเรารักษามัน ดูและมัน ฟื้นฟูมัน ดีขึ้นแน่ๆ ผมดีกว่าเมื่อวาน จงเชื่อว่ามันดีขึ้น ถ้าเราปฏิบัติในการฟื้นฟูกายภาพตอนแรกกายภาพทุกวัน แรกๆ อยู่โรงพยาบาล 1 เดือนกับอีก 20 วัน ออกจากโรงพยาบาลนั่งรถเข็นเห็นทางลาด เลยคิดในใจว่าเป็นภาระ ให้เวลาเดือนนึงจะเอาออกไปให้หมด

หลังจากที่เราต้องหัดเดินใหม่ พี่ยิ่งกว่าเด็ก  เด็ก 1 ปีตั้งไข่ 2 ปีเดินได้ แต่เค้าไม่รู้เรื่องว่าขาฉันเดินไม่ได้ แต่เราที่เป็นเรารู้ตัวตลอด นี่ไม่ใช่ 2 ปีนะ จะ 5 ปีแล้ว ต้องเข้าใจว่าเราจะกลับมาเดินได้มันต้องใช้เวลา อาจจะฝึกหนัก เดินเร็วหายได้เร็ว ถ้าฝึกน้อยก็หายช้าหน่อย วันนี้วิธีคิดคือฉันต้องดูแลตัวเองให้ได้ พี่ชอบเที่ยวสิ่งแรกคือขอไปเที่ยวเมืองนอกได้ ปีแรกพี่ไปญี่ปุ่นเลย

(ตอนแรกๆ ที่เราขยับร่างกายไม่ได้ อารมณ์เหวี่ยงมั้ย) น้อยมาก ถามว่าอารมณ์เหวี่ยงมั้ย มี เราพูดไม่ค่อยรู้เรื่อง ตอนแรกเรายังค้นหาปรัชญาส่วนตัวเราไม่ได้ จะหงุดหงิดมาก มี ยอมรับแต่ว่าดึงกลับมาให้เร็ว เพราะทั้งหมดนี้เป็นทุกข์หมดเพราะถ้าเรายิ่งไปโวยวายยิ่งไปอาละวาดมันเพิ่มทุกข์ธรรมะช่วยได้เยอะ ปกติเป็นคนชอบธรรมะอยู่แล้วชอบสวดมนต์แต่เราไม่มีเวลาไปศึกษาแต่เชื่อมั้ยตั้งแต่เป็นสโตรกมีเวลาได้อ่านได้เข้าใจมากขึ้นกว่าเดิม ตรงนั้นเราเอามาช่วยในเรื่องของความคิด เรื่องของอารมณ์ได้ดีมากๆ

(เรื่องความทรงจำพี่มีปัญหามั้ย) มีแน่ๆ ตอนแรกๆ พี่เป็นคนที่สวดมนต์ทุกวัน บทสวดทุกอันลืมหมดเลยพี่แดงต้องเขียนติดไว้ที่ข้างฝาแล้วพี่ก็นอนอ่าน แล้วมันกลับมามั้ยกลับมา ทุกวันนี้ก็สวดได้ แล้วก็มีอาการที่ประหลาดอยู่อย่างคือเวลาขับรถคอยจะระแวงไปบอกทางเค้า แต่บอกผิด เป็นช่วงแรกๆ ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว ตลอด 5 ปีที่ผ่านมามีท้อมั้ย มันมีบ้างแต่ความโชคดีของพี่คือการที่เราเข้าสู่ธรรมะหรือว่าธรรมชาติมันดึงกลับมาได้เร็วไม่ท้อ พี่ป่วยพอเดินไม้เท้าได้พี่ออกแล้ว ไม่สนใจ พี่ไปงานรับรางวัลตั้งแต่ยังพูดไม่รู้เรื่องเลย

(โรคนี้เป็นโรคของเวรกรรมพี่อ๊อฟเชื่อเรื่องนี้มั้ย) เป็นโรคของเวรกรรมแน่นอน เวรกรรมในที่นี้หมายถึงกรรมในชาติที่แล้วหรือกรรมในชาตินี้ทั้งสองถูกต้อง กรรมชาติที่แล้วคือเราอาจจะไม่ทำอะไรมา ฆ่าสัตว์ตัดชีวิตอะไรก็แล้วแต่ กรรมในชาตินี้ก็คือนอนน้อย กินน้ำน้อย เครียดสะสม ความดันไม่ควบคุม ปัจจัยทั้งหมดมีกี่อย่างพี่ทำหมด มันคือกรรมในชาตินี้ที่พี่ทำ (ยังมีความหวังมั้ยว่าจะหายเป็นปลิดทิ้ง) ความหวังมีไว้พุ่งชนเหมือนกับเป้าหมายแต่ว่าเราจะไปได้มากเท่าไหร่เต็มที่ความสามารถขอเรา แต่สิ่งสำคัญที่สุดเราต้องอยู่กับมันให้ได้ ความรักในครอบครัวสำคัญที่สุดและสวยงามที่สุดไม่ต้องไปหาที่อื่น”