คุณค่า...ของ “ความจริง”!!!

กับประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม มาโดยตลอด แม้ไม่มากเท่ากับคุณพ่ออเมริกา แต่ก็ไม่ถึงกับต้องคิดจะเป็นศัตรู เป็นฝ่ายตรงกันข้ามอะไรกันมากมาย แต่ก็นั่นแหละ...ขอเพียงได้มีโอกาสโชว์เก๋ โชว์เท่ โชว์ความเก่ง ความฉลาด บรรดาผู้ที่คิดว่าตัวเองคือคนรุ่นใหม่ คิดว่าตัวเองก้าวหน้า ก้าวไกล ในบ้านเรา...ก็เอาแล้ว!!!

----------------------------------------------------

ส่วนในเรื่องการ ทำการบ้าน การศึกษา ค้นคว้า ให้ละเอียด รอบคอบ ว่าเรื่องราวต่างๆ ไม่ว่ากรณีไหนต่อกรณีไหน มันมีต้นเหตุ สาเหตุ มีเหตุปัจจัย ที่มา-ที่ไปในแบบไหน? อย่างไร? แม้จะมี อากู๋กูเกิล เป็น ตัวช่วย ชนิดสามารถรู้อะไรต่อมิอะไรได้ไม่ถึงกับยาก-มากมายซักเท่าไหร่ ไม่ต้องเสียเวลาเจาะ-เกาะ-ติดเหมือนคนรุ่นก่อนๆ แต่ก็ด้วยความอยากจะอวด จะโชว์ให้เร็วๆ เข้าไว้ หรือเพราะความ หยาบ ความ มักง่าย ที่ฝังอยู่ในวาสนา อารมณ์-ความรู้สึก หรืออะไรต่อมิอะไรก็ยากจะสรุปได้ การออกมาอวด ออกมาโชว์ ถึงความเก่งกาจ รอบรู้ ในเรื่องราวต่างๆ ของประดาผู้ที่เรียกตัวเองว่าคนรุ่นใหม่ทั้งหลาย มันเลยมักออกไปทาง โชว์โง่ กันซะเป็นหลักใหญ่...

--------------------------------------------------------

และอันนี้นี่เอง...เลยทำให้บรรดา คนรุ่นเก่า จำนวนมิใช่น้อย ได้โอกาส ได้ฉวยจังหวะ ออกอาวุธโต้ ตามครรลองแห่งมหากาพย์แห่งความขัดแย้ง ที่ยืดยาว ยืดเยื้อ ยิ่งกว่ามหากาพย์รามายณะ ยิ่งกว่าครั้ง พระราม โรมรันพันตูกับ ทศกัณฐ์ ที่ได้เริ่มต้นอุบัติขึ้นมานับตั้งแต่ ทศวรรษแห่งความมืดมน หรือตั้งแต่ไม่รู้กี่สิบต่อกี่สิบปีมาแล้วโน่นเลย จนทำให้บรรยากาศการรบพุ่งกันในประเทศที่อยู่ห่างไกลไปคนละซีกโลก กับบรรยากาศการไล่งับ-ไล่ฟัดระหว่างบรรดาทวยไทย ระหว่างคนรุ่นเก่ากับคนรุ่นใหม่ ในประเทศไทยแลนด์ แดนสยาม แทบจะเหมือนกัน คล้ายกัน หรือแทบจะถอดแบบออกมาจากพิมพ์เดียวกันเอาเลยก็ว่าได้...

----------------------------------------------------

อันนี้นี่แหละ...ที่ทำให้สิ่งที่กำลังเป็นไป หรือจำต้องเป็นไปภายใน อนาคต เบื้องหน้า ออกจะ อันตราย อยู่พอสมควรทีเดียว คือมันเต็มไปด้วยบรรยากาศที่ยากจะหา จุดลงตัว หา ข้อยุติ กันได้ง่ายๆ ระหว่าง คนรุ่นใหม่ กับ คนรุ่นเก่า ระหว่าง กะปอม กับ ไดโนเสาร์ แม้จะมีกฎหมาย มีเครื่องมือใดๆ ก็แล้วแต่ ที่จะช่วยให้เกิดการประนีประนอมยอมความ เกิดการ นิรโทษ ไม่คิดจะเอาเรื่อง-เอาความใดๆ กันต่อไปอีกแล้ว แต่ในเมื่อ จุดยืน-ทัศนคติ-วิธีคิด ยิ่งนานวัน...มันยิ่งแตกต่าง ห่างไกล กันออกไป แบบคนละเรื่อง-คนละม้วน คนละเวอร์ชั่น ชนิดไม่อาจต่อสาย เชื่อมโยง สร้างความเกี่ยวพันและผูกพัน ระหว่างกันและกันได้เลย โอกาสที่อะไรต่อมิอะไรมันอาจหนักหนา-สาหัส พอๆ กับ ยูเครน หรืออาจมากกว่าก็ไม่แน่...ก็ใช่ว่าจะไม่มีเอาซะเลย!!!

---------------------------------------------------------

ยิ่งโดยเฉพาะเมื่ออุปกรณ์และเครื่องมือ...ในการแสดงออกถึงความผิดแผก แตกต่าง ระหว่างกันและกัน ในโลกยุคนี้ สมัยนี้ ยิ่งเป็นตัวเอื้ออำนวย เป็นตัวสนับสนุน ส่งเสริม ให้ยิ่งสามารถไล่ฟัด ไล่งับ ไล่กัดซึ่งกันและกันได้สบายๆ การทะเลาะกันได้ทุกเรื่อง ขัดแย้ง-แตกต่าง-แตกแยกกันได้ทุกเรื่อง จึงกลายเป็นบรรยากาศหลักๆ หรือเป็น กระแสหลัก ของบ้านเมืองไปแล้วในทุกวันนี้ เมื่อไหร่ที่...มึงออกลูกนี้-ผม...ต้องออกลูกโน้น เมื่อไหร่ที่มันออกลูกโน้น-กูต้องออกลูกนี้!!! เรียกว่า...ออกอาวุธโต้กันชนิดดอกต่อดอก เม็ดต่อเม็ด โดยแทบไม่ได้สนใจไยดีกับ ความจริง อันเป็นอะไรที่เหนือซะยิ่งไปกว่า ความถูก-ความผิด หรือ ความชนะ-ความแพ้ ที่ย่อมเปลี่ยนแปรไปตามสภาพ หรือตาม รสนิยม ของใคร-ของมัน ได้เสมอๆ...

---------------------------------------------------------

ดังนั้น...ไม่ว่าใครก็เถอะ!!! จะเป็นรุ่นเก่า-รุ่นใหม่ เป็นกะปอม-เป็นไดโนเสาร์ หรือไม่? อย่างไร? ก็ตามที ถ้ายังพอหลงเหลือ สิ่งที่เรียกว่า คุณธรรม ติดปลายนวมอยู่บ้างเล็กน้อย คงต้องหันมาให้ค่า ให้ราคากับ ความจริง ให้มากๆ เข้าไว้นั่นแหละดีอะไรก็ตามที่แม้จะเป็นไปตาม รสนิยม ของ ตัวกู-ของกู แต่ถ้าหากมันเกิดขัดแย้งกับสิ่งที่เรียก

ว่า ความจริง ขึ้นมาล่ะก็ ก็อย่าถึงกับต้อง ไหลไปตามกระแส หันมาถ่วง มารั้ง มาเช็ก มาตรวจสอบ อย่าให้มันถึงกับต้องเตลิดเปิดเปิงยิ่งไปกว่านี้ ยิ่งโดยเฉพาะ ความจริง อันถือเป็น สัจธรรม ทั้งหลาย ที่ย่อมนำไปสู่ความสงบและสันติ นำไปสู่ สันติภาพ-สันติธรรม อันเป็นสิ่งที่พึงปรารถนาสำหรับมวลมนุษย์ทั้งปวง ไม่ว่าจะรุ่นไหนต่อรุ่นไหนก็ตามที...

------------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Douglas Jerrold (อีกครั้ง)... “In this world, truth can wait; she is used to it. - ในโลกนี้...ความจริงรอได้ เพราะความจริงเป็นฝ่ายรอคอย มาจนชินซะแล้ว...”

-------------------------------------------------------