ว่าด้วย...การ “บีบไข่”!!!

อันนั้น...คงต้องไปวิเคราะห์ เจาะลึก เอาเองก็แล้วกัน เพราะไม่ว่าจะเป็น ฝ่ายค้านและฝ่ายแค้น หรือกระทั่ง ฝ่ายเดียวกันเอง แบบประเภท ผู้กองแป้ง หรือไม่ก็ บิ๊กป้ง-บิ๊กป้อม ไปจนกระทั่งแม้แต่ เสี่ยหนู แห่งพรรคภูมิใจไทย ฯลฯ ก็ล้วนแล้วแต่อยู่ในข่ายของผู้ซึ่งสามารถกระทำ หัตถการ ตั้งแต่ช่วงต่ำกว่าเอวลงไป ต่อท่านนายกฯ ได้ด้วยกันทั้งสิ้น...

------------------------------------------------------

แม้ว่าการ บีบไข่ ในลักษณะเช่นนี้...อาจผิดแผก แตกต่าง ออกไปจากยุคอดีต เมื่อช่วงหลายสิบปีที่แล้ว คือต่างออกไปจากเมื่อครั้งที่อดีต นักการเมือง แห่งค่ายประชาธิกัด ผู้มีนามกรว่า รำรี มามะ ดูเหมือนจะเป็น ส.ส.ภาคใต้ แต่จังหวัดไหนก็จำไม่ได้ซะแล้ว ได้แอบย่องเข้าไปข้างหลังของรัฐมนตรีคลังแห่งพรรคการเมืองฝ่ายตรงกันข้าม คือคุณ ทะนง ลำไย ขณะที่ยืนฉี่ หรือยืนปัสสาวะ (ตามศัพท์แสงของราชบัณฑิตยสภา) อยู่ในห้องน้ำรัฐสภา จากนั้นก็ค่อยๆ สอดอุ้งมือช้อนขึ้นไปทางเบื้องหลัง ก่อนขยำ-ขยี้ ลำไย ของคุณ ทะนง ลำไย จนกลายเป็นข่าวคราวพาดหัวอยู่ในหนังสือพิมพ์ฉบับโน้น ฉบับนี้ หลายต่อหลายฉบับด้วยกัน...

---------------------------------------------------------

อันนั้น...ต้องเรียกว่า บีบ กันจริงๆ ขยำกันจริงๆ ต่างไปจากคำว่า บีบไข่ ที่ถูกนำมาใช้กับท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ของหมู่เฮาในช่วงนี้ ซึ่งอาจจะหนักไปทาง คำนิยาม หรือ ความหมายเชิงสัญลักษณ์ ให้ต้องแปลความ ตีความ อยู่มั่ง อย่างเช่นความเพียรพยายามของ ฝ่ายค้าน ในการกระทำการทำให้สภาฯ ล่มแล้ว-ล่มอีก ไม่เข้าไปประชุม หรือไม่คิดจะขานชื่อ แสดงตัวอะไรทำนองนี้ เพื่อหวังจะให้นายกฯ ตัดสินใจ ยุบสภาฯ ไปเลือกตั้งกันใหม่ ให้รู้ว่าใครหมู่ ใครจ่า ใครสารวัตรกันแน่โดยถึงแม้จะบีบแล้ว บีบอีก จนสภาฯ ล่มมาเกือบๆ 20 ครั้งเห็นจะได้ แต่ท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านก็ยังคง ขอ...อย่ายอมแพ้แอ๊ๆๆ ไปตามเรื่อง ตามราว ตามบทเพลงของคุณน้อง อ้อม-สุนิสา สุขบุญสังข์ อย่างชนิดชั่งอด ชั่งทน เสียเหลือเกิน...

-------------------------------------------------------------

หรือการไหลออกจากพรรคแกนนำรัฐบาล อย่างพรรค พลังประชารัฐ ไปอยู่พรรค เศรษฐกิจไทย ของ ผู้กองแป้ง และ ส.ส.อีกจำนวนถึงเกือบ 20 ราย พร้อมทั้งคำป่าวประกาศ ว่าจะสนับสนุนแต่เฉพาะนายกรัฐมนตรีผู้ที่มี สารเคมีตรงกัน อันนี้...ก็อาจถือเป็นการบีบ การคลึง ในอีกลักษณะหนึ่ง แม้ว่าในช่วงระยะนี้...ท่านนายกฯ บิ๊กตู่ ท่านอาจจะไม่ แอ๊ๆๆ มากมายซักเท่าไหร่นัก แต่ถ้าหากเลยไปถึงเดือน พฤษภาฯ หรือถึงช่วงจังหวะที่ ฝ่ายค้าน-ฝ่ายแค้น เขาเตรียมจะเปิดอภิปรายไม่ไว้วางใจตามรัฐธรรมนูญมาตรา 152 หรือแบบอภิปรายแล้วต้อง ลงมติ ด้วย โอกาสที่นายกรัฐมนตรีอาจถึงขั้นต้องหน้าเขียว-หน้าเหลือง ต้องวิ่งหา กล้วย เป็นหวีๆ หรือหา วัคซีน เป็นโดสๆ ก็ใช่ว่าจะไม่มีเอาซะเลย...

-----------------------------------------------------------

แม้จะหันไปเอ่ยปาก เอ่ยมธุรสวาจา ประเภท หนู...ช่วยหน่อยนะ แต่จำนวนเสียง ส.ส.ที่ถูกป่าวประกาศว่าอยู่ในอุ้งมือของ เสี่ยหนู แห่งพรรค ภูมิใจไทย จำนวนถึง 260 เสียงด้วยกัน ก็ใช่ว่าจะสามารถแปรสภาพเป็น ตัวช่วย โดยไม่จำเป็น ต้องออกเรี่ยว ออกแรง อะไรเลย เพราะอย่างที่ว่าๆ เอาไว้แล้วนั่นแหละว่า...ไม่ว่าจะ กล้วย หรือ วัคซีน ต่างต้องมี ราคา ไปด้วยกันทั้งนั้น ดังนั้น...ถ้าหากท่านนายกฯ บิ๊กตู่ หรือ บิ๊กป้อม เกิด ไม่เห็นควรด้วย กับ รถไฟฟ้าสายสีเขียว หรือกับ ร่างกฎหมายกัญชา เช่นเดียวกับพรรคภูมิใจไทยแล้ว โอกาสที่จะถูก รำรี มามะ ถูกกระทำ หัตถการ ตั้งแต่ช่วงต่ำกว่าเอวลงไป หรือถูก บีบไข่ ย่อมมีความเป็นไปได้สูงเอามากๆ...

-----------------------------------------------------------

ด้วยลักษณะอาการที่ว่านี่เอง...เลยทำให้คำว่า บีบไข่ จึงกลายเป็นถ้อยคำที่ถูกหยิบมาใช้ อย่างเป็นงาน เป็นการ เป็นระบบและกิจการ สำหรับ การเมืองไทย ในช่วงนี้อยู่พอสมควร โดยจะมีกรรมวิธี มีกระบวนการ ผิดแผกแตกต่าง กันออกไปในลักษณะไหนก็ตามที แต่ต้องยอมรับว่า...น่าสงสาร ไข่ นายกฯ เอามากๆ!!! ที่หนีไม่พ้นต้องถูกขยำ ขยี้ ถูกดึง ถูกทึ้ง หรือถูกบีบ ถูกคลึง ไปโดยตลอดนั่นแล ตราบใดที่ยังไม่คิดจะปฏิบัติตามคำชี้แนะ ชี้นำ ของคุณน้อง อ้อม-สุนิสา สุขบุญสังข์ หรือยังไม่คิดจะ ถอย...ดีกว่า ไม่อาวว์ว์ว์...ดีกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมันเลยต้อง “อึมครึม” เช่นนี้...นี่เอง...

---------------------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้ จาก Anon(อีกครั้ง)... “Any time you think you have influence, try ordering around someone else’s dog. – เมื่อใดก็ตาม...ที่ท่านคิดว่าท่านมีอำนาจอิทธิพล ก็ลองสั่งให้สุนัขผู้อื่นทำตามคำสั่งของท่านดูสิ”

-------------------------------------------------------------