ยุ่ง...ตายห่า!!!

ดังนั้น...ถ้าหากฝ่ายรัฐบาล เสียงของรัฐบาล เกิดหายไปไหนก็ไม่รู้??? อีกถึง 21 ราย ก็แทบไม่รู้ว่าจะออกอ่าว ออกทะเล กันในอีท่าไหน เพราะอาจต้องล่มปากอ่าวในตอนไหน เมื่อไหร่ ยากซ์ซ์ซ์ที่จะคาดคะเน ยากที่จะพยากรณ์ลม-ฟ้า-อากาศ ได้แบบถนัดชัดเจน แนวโน้มที่จะต้องยุบสภา ต้องเลือกตั้งกันใหม่อีกรอบจึงชักมีความเป็นไปได้สูงเอามากๆ...

--------------------------------------------------

ส่วน 21 ส.ส.ที่ว่า...ท่านคิดจะไปเข้าพรรคไหน? สังกัดพรรคไหน? ก็ยังคงต้องกลายเป็น คำถาม อีกต่อไป ว่าสุดท้าย...จะเป็นพรรคที่ยังคง เอาบิ๊กตู่ หรือ ไม่เอาบิ๊กตู่ กันเลยหรือเปล่า??? และถ้าดันเป็นพรรคที่ไม่คิดจะเอาบิ๊กตู่กันซะตั้งแต่ช่วงนี้ ก็คงต้องตามไปถาม บิ๊กป้อม กันต่อไป ว่าสิ่งที่เรียกว่า...ความตายเท่านั้น...ที่จะพรากฉันไปจากเธอ มันหมายถึงอะไรกันแน่!!! แม้ว่าอาจได้รับคำตอบตามสไตล์เดิมๆ คือ โผม-ม่าย-รู้ แต่ยังไงๆ...คงต้องเค้นคอ เค้นคำตอบ กันให้ชัดๆ จะจะให้จงได้ ไม่งั้น...ก็ต้องปล่อยให้เดินเอง ไม่ต้องให้ใครมาเกาะ ให้หัวทิ่ม หัวตำ หน้าคว่ำ คะมำหงาย ไปตามเรื่อง ตามราว...

----------------------------------------------------

เฮ้ออ์อ์อ์...อะไรมันจะยุ่งขิง ยุ่งเหยิง ยุ่งยาก ไปได้ถึงปานนี้ ทั้งที่ โควิด ท่านยังไม่ได้คิดจะเหี่ยวปลาย ไม่ได้คิดจะหมดฤทธิ์หมดเดช ลงไปซักกะที และทั้งๆ ที่ คลื่นยักษ์สึนามิ ทางเศรษฐกิจ ทำท่าว่ากำลังใกล้เข้ามา อีกแค่ไม่กี่เดือน กี่ปี แต่โอกาสที่จะเกิดความ สงบ-เรียบนิ่ง อันเป็นบรรยากาศที่มีความสำคัญเอามากๆ สำหรับการเผชิญปัญหา หรือการแก้ปัญหาต่างๆ ที่ออกจะใหญ่โต มหึมา ไปด้วยกันทั้งสิ้น กลับแทบไม่เห็นโอกาส แทบไม่เห็นแนวโน้มที่ว่าเอาเลยแม้แต่นิด ความยุ่งเหยิง ยุ่งขิง ยุ่งยาก หรือกระทั่ง ยุ่ง-ตายห่า ดูท่าว่ากำลังก่อตัว กำลังสาดซัดเข้ามา กระหน่ำ ซ้ำเติม ให้อะไรที่แย่ๆ อยู่แล้ว น่าจะแย่...กับ...แย่ หนักยิ่งขึ้นไปอีก...

-----------------------------------------------------------

เพราะถ้าหากต้อง เลือกตั้ง กันก่อนกำหนดการ...ก็หนีไม่พ้นต้องเจอกับคำถามในเรื่องการแลนด์สไลด์ การแอฟวะลานซ์ของพรรคฝ่ายแค้น ฝ่ายค้าน ว่าจะมีความเป็นไปได้แค่ไหน? อย่างไร? และถ้าเกิดแลนด์ เกิดลานซ์ ขึ้นมาจริงๆ โอกาสที่ผลกระทบผลสะเทือนต่างๆ มันจะขยายวงออกไป เกิดการฟื้นคืนชีพของเด็กแว้น เด็กเวร เด็กเปรต ผู้ใหญ่เปรต ฯลฯ มันจะนำมาซึ่ง ปัญหา สลับซับซ้อน สับสนและวุ่นวาย กันไปอีกถึงขั้นไหน การจบของ ส.ส.พรรคแกนนำรัฐบาล อย่าง พปชร. เที่ยวนี้มันเลยออกไปทางไม่จบ หรือออกไปทางต้องรอต่อภาค 2 ภาค 3 ภาคพิสดาร อย่างมิอาจปฏิเสธและหลีกเลี่ยงได้...

--------------------------------------------------------------

สรุปแล้ว...คงต้อง ลำบาก กันไปอีกไม่รู้จะกี่ยก ต่อกี่ยก นั่นแหละทั่น สำหรับการเมืองไทย และการเดินหน้าประเทศไทยไปสู่อนาคตเบื้องหน้า อันเป็นอนาคตที่น่าจะเต็มไปด้วยหุบเหว หลุมพรางและกับดัก ฯลฯ ที่คงต้องอาศัยผู้ที่เต็มไปด้วยขีดความสามารถในระดับ มืออาชีพ เอาจริงๆ มันถึงจะพอ เอาอยู่ ได้บ้าง ส่วนประเภทบรรดา มือสมัครเล่น ทั้งหลาย น่าจะถึงเวลา กลับบ้านไปเลี้ยงหลาน กันได้มั่งแล้ว ไม่งั้น...อันตราย!!! อันเนื่องมาจากความมือไม่ถึง ใจไม่ถึง ความเปาะๆ แปะๆ สะเงาะสะแงะ ไม่ได้คิดจะ แก้ปัญหา กันที่ เหตุปัจจัย เอาแค่เกาส่วนที่คันกันไปเรื่อยๆ มันจึงเป็นอะไรที่น่าวิตกกังวล น่าขนหัวลุก ขนคอตั้ง ยิ่งเข้าไปทุกที...

---------------------------------------------------------

โดยเฉพาะการ ปฏิรูป หรือการปรับปรุง เปลี่ยนแปลง สิ่งต่างๆ ให้มันเป็นไปในทางที่ดีขึ้นๆ ที่เหมาะสม สอดคล้อง กับกาลโอกาส กับฉากสถานการณ์ที่มันไม่มีทางเหมือนเดิมอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็นระบบราชการ กระบวนการยุติธรรม พื้นฐานและแนวคิดในเรื่องการศึกษา ทิศทางความเป็นไปทางเศรษฐกิจ ฯลฯ ที่มันคง ฮึ้มฮึม...ฮึ้มหึ่ม ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว แต่จะโดย กรรมวิธี แบบไหน? อย่างไร? อันนั้น...คงต้องไปถาม มืออาชีพ เขาดูอีกที แต่จะปล่อยให้ไปแบบเรื่อยๆ เฉื่อยๆ เหมือนอย่างที่เคยผ่านมาและผ่านไป มันคงไม่น่าจะเหมาะ ไม่น่าจะเข้าท่าซักเท่าไหร่ ด้วยเหตุเพราะอันตรายและอัตราเสี่ยง นับวันมันมีแต่เพิ่ม...กับ...เพิ่ม ยิ่งเข้าไปทุกที...

-----------------------------------------------------------

ปิดท้ายด้วยวาทะวันนี้...จาก Karl Marx... “Success, arrogance and injustice, then downfall. – ความสำเร็จ ความหยิ่งยโสและความอยุติธรรม จะเกิดก่อน...และแล้วความหายนะ จะตามมา...”

------------------------------------------------------------