โลกแห่งความเป็นจริงที่กำลังถูกกลืนกิน

สามารถ เข้าถึง ความรับรู้ของผู้คนได้นับเป็นล้านๆ เผลอๆ ปาเข้าไปเป็นสิบล้าน ร้อยล้าน โน่นเลย มันเลยทำให้เรื่องราวนั้นๆ กลายเป็น ประเด็น หรือกลายเป็น ข่าว โดยแทบไม่ต้องเสียเวลาไปสนใจว่า หมากัดคน หรือ คนกัดหมา เพราะสามารถหยิบมาเป็น ข่าว ได้ด้วยกันทั้งสิ้น

ด้วยเหตุนี้...จึงถือเป็นเรื่องไม่แปลก ที่บรรดาสื่อต่างๆ ไม่ว่าหนังสือพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์ หรือเว็บไซต์ประเภทข่าวสารทั้งหลาย เลยต้องหันมา เกาะติด หรือ เกาะกระแสโซเชียล จนแทบไม่เหลือพื้นที่ให้กับ ข่าว ตามมาตรฐานเดิมๆ ต้องหันไปถีบทิ้ง โละทิ้ง แม้แต่สิ่งที่มีส่วนเกี่ยวข้อง หรือสิ่งที่สามารถส่งผลกระทบต่อผู้คนในวงกว้างระดับหนักหนา-สาหัสเพียงใดก็ตามที เรียกว่า...ขนาดโลกทั้งโลกกำลัง นิวเคลียร์-ไม่นิวเคลียร์ อยู่มะรอมมะร่อ ผู้คนตายโหง-ตายห่า เด็ก ผู้หญิง คนชรา ตายไปเป็นหมื่นๆ แสนๆ เพื่อนร่วมโลกอีกเกือบ 2 ล้าน กำลังอดตาย-ไม่อดตาย ฯลฯ แต่อย่างผู้คนในบ้านเราเป็นจำนวนมิใช่น้อย กลับหันไปตื่นเต้ลล์ล์ล์ ตกอก ตกใจ ต่อการ จับพุงหมีเนย ของ บิวกิ้น กันไปแทนที่???

นี่...ด้วยความเป็นไปในลักษณะเช่นนี้นี่เอง เลยทำให้ โลกแห่งความเป็นจริง กำลังค่อยๆ ถูกกลืนกินโดย โลกเสมือนจริง กันทีละอ้ำ-สองอ้ำ จนสุดท้าย...แต่ละสิ่งแต่ละอย่างเลยเต็มไปด้วยความ พร่าๆ-มัวๆ แทบไม่เหลือความ แจ่มแจ้ง-ชัดเจน ใดๆ อีกต่อไป ชนิดแม้แต่ ความจริง ก็ยังอาจถูกแทนที่ด้วย ความเสมือนจริง หรือด้วยสิ่งที่เป็นแค่ มายาภาพ เอาง่ายๆ สภาพความเป็นไปของโลก หรือสังคมใดๆ ก็แล้วแต่ มันเลยชักจะมีลักษณะคล้ายๆ ที่ นักอนาคตศาสตร์ ยุคโบร่ำ-โบราณ อย่าง ฤาษี กฤษณะ ไทวปายนะ วยาสะ ท่านได้ถ่ายทอด ทำนายทายทัก เอาไว้กับเจ้าชาย ยุธิษฐิระ แห่งตระกูลปาณฑพ ถึงสภาพความเป็นไปในห้วงระยะเวลาที่ถูกเรียกขานกันในนาม กลียุค นั่นแล...

นั่นคือสิ่งที่เรียกว่า ความจริง ซึ่งเหลืออยู่เพียงน้อยนิด แถมยังอาจถูกปิดบัง บิดเบือน ซ่อนเร้น อำพราง จนส่งผลให้บรรดา ความไม่จริง ความเสมือนจริง หรือแม้แต่ ความเท็จ ทั้งหลาย กลับกลายเป็น แก่นสาระ หรือกลายเป็น มาตรฐาน ของความคิด ความรู้สึก พฤติกรรม การกระทำ ของผู้คนแต่ละสังคม หรือระดับทั่วทั้งโลกเอาเลยก็เป็นได้ การหลอกล่อ หลอกลวง ระหว่างกันและกัน ชนิด มือซ้ายก็พร้อมจะหลอกมือขวา และ มือขวาก็พร้อมจะหลอกมือซ้าย จึงทำให้โลกทั้งโลกย่อมมีแต่จะ ฉิบหาย...กับ...ฉิบหาย หรือต้องกลายเป็นโลกแห่งกลียุคไปจนได้ โดยเฉพาะถ้า โลกแห่งความเป็นจริง มันได้ถูกกลืนกินโดย โลกเสมือนจริง ไปแล้วแบบเบ็ดเสร็จสมบูรณ์...

ด้วยเหตุนี้นี่เอง...ที่ทำให้บรรดา ความจริง ทั้งหลาย ที่แม้จะเหลืออยู่เพียงน้อยนิด แต่ก็คงต้องยืนหยัด ยืนยัน ต้องเชื่อมั่นศรัทธา อย่างมิอาจผันแปรไปเป็นอื่น ต้องอาศัยสิ่งเหล่านี้เป็น เครื่องมือ ในการต่อสู้และเอาชนะความเท็จ ความเทียม ความไม่จริง หรือความเสมือนจริงนานาประการ ไม่ว่าจะเหน็ดเหนื่อย เมื่อยล้า เพียงใดก็ตาม แบบเดียวกับผู้ช่วยของ พระกัลกี ผู้มีนามกรว่า ธรรมะและสัตยา หรือดังที่ พระเมสสิยาห์ ท่านประกาศชื่อฉายาไว้ว่า สัตย์ซื่อและสัตย์จริง นั่นเอง ถึงอาจพอช่วยให้ โลกแห่งความเป็นจริง หวนกลับคืนมาตั้งมั่น ยืนยง คงทน ได้อีกครั้ง...

เพราะโดยพื้นฐาน รากฐาน หรือโดย แก่นสาระ ของ โลกแห่งความเป็นจริง นั้น...มันก็คงคล้ายๆ กับสิ่งที่นักปราชญ์ชาวกรีกยุคโบร่ำ-โบราณ อย่าง เพลโต ท่านเรียกว่า โลกแห่งแม่พิมพ์สมบูรณ์แบบ นั่นเอง คือโลกที่มี ธรรมะ เป็นแม่แบบและก่อให้เกิดการฝังติด พิมพ์ประทับ อยู่ในความรู้สึกนึกคิดและ จิตวิญญาณ ของผู้คนมาตั้งแต่แรก จนต้องนำเอาคุณธรรม ศีลธรรม จริยธรรม มาประยุกต์ใช้เป็นตัวกำหนด มาตรฐาน สำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ต่างจาก โลกเสมือนจริง ที่ไม่เพียงแต่เต็มไปด้วยความเท็จ ความเทียม เต็มไปด้วยมายาภาพ นับวันชักจะหันไปเอา อธรรม เป็นแม่แบบ เป็นแบบอย่าง ตัวอย่าง ชนิดไม่ว่าจะไร้ศีลธรรม คุณธรรม จริยธรรม เพียงใดก็ตาม แต่ขอให้ดัง ให้มีอำนาจ หรือให้มีผู้คนแห่เข้ามากดไลก์ กดแชร์ เยอะๆ เข้าไว้ ก็ถือว่าบรรลุเป้าหมายและวัตถุประสงค์ ได้โดยทันที!!!.