จริตจะก้าน 'ก้าวไกล'

ส่วนที่สอง "ข้อเท็จจริง"

๑.คำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ ๓/๒๕๖๗ ไม่มีผลผูกพันในการพิจารณาวินิจฉัยคดีนี้

๒.นอกจากการเสนอนโยบายแก้ไขประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๑๑๒ แล้ว การกระทำอื่นๆ ตามคําร้อง มิได้เป็นการกระทําของพรรคก้าวไกล

๓.การกระทำตามที่ กกต.กล่าวหา มิได้เป็นการล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข หรือเป็นการกระทำอันอาจเป็นปฏิปักษ์ต่อการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

ส่วนที่สาม "สัดส่วนโทษ"

๑.ศาลรัฐธรรมนูญไม่ควรยุบพรรคก้าวไกล

๒.แม้ศาลรัฐธรรมนูญจะมีคำสั่งยุบพรรค ก็ไม่มีอำนาจกำหนดระยะเวลาการเพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งของกรรมการบริหารพรรค

๓.การกำหนดระยะเวลาเพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งของกรรมการบริหารพรรค ต้องพอสมควรแก่เหตุ ๔.การเพิกถอนสิทธิสมัครรับเลือกตั้งต้องเพิกถอนเฉพาะของกรรมการบริหารพรรคที่เกี่ยวข้องกับการกระทำผิด

ทั้งหมดนี้คงจะกลั่นมาจากมันสมองอันสุดแสนฉลาดเฉียวของ "ปิยบุตร แสงกนกกุล"

แม้จะเป็น ๙ ข้อที่พูดกันมานานพอควรแล้ว แต่ถือว่าใหม่ในแนวทางการต่อสู้ของพรรคก้าวไกล

เพราะยังไม่มีอะไรใหม่ไปกว่านี้

ก็น่าประหลาดใจว่า พรรคก้าวไกลเอาความมั่นใจมาจากไหน คิดว่าข้อต่อสู้ทั้ง ๙ ข้อนี้จะไม่นำไปสู่การยุบพรรคก้าวไกล

ศาลรัฐธรรมนูญไม่มีเขตอำนาจพิจารณาวินิจฉัยคดีนี้ คือคำพูดของ "ปิยบุตร" ตั้งแต่คดียุบพรรคอนาคตใหม่

แล้วพรรคอนาคตใหม่ก็ถูกยุบ

การอ้างว่ารัฐธรรมนูญ มาตรา ๒๑๐ กำหนดหน้าที่และอำนาจของศาลรัฐธรรมนูญไว้เพียง ๓ ข้อ และไม่มีกฎหมายเปิดช่องให้ออกกฎหมายอื่นเพื่อเพิ่มอำนาจให้ศาลรัฐธรรมนูญได้อีก เมื่อ “ไม่มีบ่อเกิดให้อำนาจหน้าที่เกินจากนั้น จึงไม่มีตรงไหนบอกว่าศาลรัฐธรรมนูญมีอำนาจในการยุบพรรค”

เป็นการอ่านรัฐธรรมนูญแบบศรีธนญชัยเกินไป

๓ ข้อในมาตรา ๒๑๐ ประกอบด้วย

๑) พิจารณาวินิจฉัยความชอบด้วยรัฐธรรมนูญของกฎหมายหรือร่างกฎหมาย

 (๒) พิจารณาวินิจฉัยปัญหาเกี่ยวกับหน้าที่และอํานาจของสภาผู้แทนราษฎร วุฒิสภา รัฐสภา คณะรัฐมนตรี หรือองค์กรอิสระ

 (๓) หน้าที่และอํานาจอื่นตามที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ

ก็ (๓) ไงครับ

การยุบพรรคการเมืองไม่ได้ดูที่รัฐธรรมนูญอย่างเดียว ต้องไปเปิดกฎหมายประกอบรัฐธรรมนูญว่าด้วยพรรคการเมืองด้วย

ที่จริงจะตอบ พรรคก้าวไกล แบบศรีธนญชัย ก็ได้ หากยังเชื่อว่า หน้าที่ของศาลรัฐธรรมนูญนั้นรัฐธรรมนูญกำหนดไว้แค่ ๓ ข้อ จะเอามาตรา ๕ วรรค ๒ ของรัฐธรรมนูญมาใช้ก็ได้

"...เมื่อไม่มีบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญนี้บังคับแก่กรณีใด ให้กระทําการนั้นหรือวินิจฉัยกรณีนั้น ไปตามประเพณีการปกครองประเทศไทยในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข..."

ก็ย้อนกลับไปดูสิครับศาลรัฐธรรมนูญยุบพรรคการเมืองมากี่พรรคแล้ว ก็ถือเป็นประเพณีการปกครองหรือเปล่า

แต่...ข้อเท็จจริง ทั้งรัฐธรรมนูญ และกฎหมายพรรคการเมือง ต่างระบุถึงขั้นตอนการยุบพรรคการเมืองเอาไว้อย่างละเอียด

ไม่ว่าจะเป็นการกระทำการล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข หรือเพื่อให้ได้มาซึ่งอำนาจในการปกครองประเทศโดยวิธีการซึ่งมิได้เป็นไปตามวิถีทางที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ

กระทำการอันอาจเป็นปฏิปักษ์ต่อการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

กระทำการอันเป็นภัยต่อความมั่นคงของรัฐหรือขัดต่อกฎหมายหรือความสงบเรียบร้อย หรือศีลธรรมอันดีของประชาชน

ล้วนอยู่ในข่ายที่ศาลรัฐธรรมนูญสามารถสั่งยุบพรรคได้ทั้งสิ้น

ที่น่าขำคือ การต่อสู้ว่าคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญที่ ๓/๒๕๖๗ หรือคดีล้มล้างการปกครอง ไม่มีผลผูกพันในการพิจารณาวินิจฉัยคดียุบพรรคก้าวไกล

หากไม่ผูกพัน ศาลรัฐธรรมนูญคงไม่สั่งให้นำคำไต่สวนคดีล้มล้างการปกครองไปไว้ในสำนวนคดียุบพรรคก้าวไกลหรอกครับ

 จะยุบหรือไม่ยุบเป็นอีกเรื่อง แต่คดียุบพรรคเป็นผลสืบเนื่องมาจากคดีล้มล้างการปกครอง

ไม่ใช่เรื่องไก่กับไข่อะไรเกิดก่อนกัน

แต่ข้อเท็จจริง หากไม่มีคดีล้มล้างการปกครอง แล้วจะไปร้องให้ยุบพรรคก้าวไกลได้อย่างไร

เป็นเจตนาของผู้ร้อง เพราะเมื่อร้องคดีล้มล้างการปกครอง มิได้ร้องให้ลงโทษด้วย จึงมาร้องเป็นอีกคดีตามในภายหลัง

ส่วนข้อที่เหลือ โดยเฉพาะ ส่วนที่สามสัดส่วนโทษ คงคิดเผื่อว่าพรรคก้าวไกลถูกยุบ แล้วจะไปตั้งขึ้นมาเป็นประเด็นทำไม ในเมื่อเชื่อว่าศาลรัฐธรรมนูญไม่มีอำนาจยุบพรรคก้าวไกล

ก็ยืนหยัดไปสิครับ ไม่มีประโยชน์จะมาพูดเรื่อง สัดส่วนโทษ

แทงม้าหลายตัวทำไม

กลัวใช่ไหม

รู้ตัวใช่ไหมว่า มีโอกาสถูกยุบพรรคสูง

แล้วเลิกเสียทีครับกับการให้ข้อมูลด้อมส้มแค่ครึ่งเดียว

อีกครึ่งต้องพูดให้หมด ว่าหากถูกยุบนั้น เป็นเพราะอะไร

แค่จะแก้ ม.๑๑๒ ก็ถูกยุบพรรค แบบนี้ใช้ไม่ได้ครับ

ต้องบอกกับมวลชนให้หมดว่าแก้อย่างไร ทำไมถึงถูกมองว่าเป็นการล้มล้างการปกครอง

หากมีความกล้าพอก็ควรบอกถึงจุดหมายปลายทางว่า คิดอย่างไรกับสถาบันพระมหากษัตริย์ และต้องการให้เป็นเช่นไร

เลิกทำตัวเป็นอีแอบเสียที

เผื่อบางทีเด็กๆ ที่ติดคุกอยู่จะได้รับความเมตตา เพราะหลงเชื่อคำยุยงเท็จจากพรรคการเมือง

แต่คงจะยากครับ เพราะขนาดสมาชิกพรรคทำผิด ก้าวไกลยังบอกว่าไม่ใช่การกระทำของพรรค

ก็ไม่ทราบว่าเอา ม.๒๒ พ.ร.ป.พรรคการเมืองไปไว้ไหน

"...คณะกรรมการบริหารพรรคการเมืองและกรรมการบริหารพรรคการเมือง มีหน้าที่ควบคุมและกํากับดูแลมิให้สมาชิกกระทําการอันเป็นการฝ่าฝืนรัฐธรรมนูญ กฎหมาย ข้อบังคับ รวมตลอดทั้งระเบียบ ประกาศ และคําสั่งของคณะกรรมการ..."

ชัดแบบนี้พรรคต้องรับผิดชอบหรือเปล่า.